تهران-ایرنا- بازیگر سینما و تلویزیون گفت: در جریان بیماری مرحومه «ماه‌چهره خلیلی» بودم اما او همیشه درصدد بود تصویر ذهنی‌ مردم از وی، همان بانوی خندان، سلامت و امیدوار باشد؛ به همین دلیل در سکوت خبری تحت درمان قرار می گرفت.

مریم کاویانی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به سابقۀ دوستی خود با زنده یاد «ماه‌چهره خلیلی» در مورد این بازیگر سینما و تلویزیون اظهار داشت: بیشتر از  آن که با او تجربه همکاری داشته باشم، دوست بودم از این رو به صورت متناوب دیدار داشتیم و صحبت می‌کردیم.

همکاری اخیر من با او در یک پروژه سینمایی بود؛ فیلمی به نام قرارمون پارک شهر به کارگردانی و نویسندگی فلورا سام و تهیه‌کنندگی مجید اوجی و ابراهیم اصغری که سال ۱۳۹۵ ساخته شد.

آن‌قدر از دیروز حالم بد است که نمی‌توانم چیزی از رفتنش بگویم؛ گاهی اوقات آدم از کار دنیا می‌ماند و به نظرم برای رفتن ایشان بسیار زود بود؛ البته نباید روی حکم خدا و سرنوشت آدم‌ها دخالت و نظری داشته باشیم. قسمتش این بود اما جزو آن پر کشیدن‌هایی است که هرگز فراموش نمی‌کنم و همیشه غم و داغش بر دل من هست.

ماه‌چهره خلیلی یک زن کامل بود

بازیگر فیلم‌های سینمایی رؤیای جوانی در مورد روحیات ماه‌چهره خلیلی یادآور شد: همیشه خندان بود و دختری شاد، عاشق خانه و خانواده و زندگی بود؛ ماه‌چهره خلیلی یک زن کامل بود و در کنار هنر، تحصیلات بالا و تمام موقعیتی که داشت، بسیار افتاده‌حال و بی‌ادعا بود.

وی افزود: پسرش «پرواز» می‌توانست در انگلیس به دنیا بیاید و پاسپورت کشوری اروپایی را داشته باشد اما ایشان آن‌قدر عرق ملی داشتند که حاضر نشدند چنین کاری کنند و این بسیار قابل‌تحسین است؛ خانم خلیلی به ایرانی بودنشان بسیار افتخار می‌کردند و حتی در رفتارشان احترام زیادی برای سنت‌های ایرانی قائل بودند و این سنت‌ها را همواره به‌جا می‌آوردند.

ماه چهره‌خلیلی آن‌قدر خوب بود که نمی‌توان در مورد خوبی‌هایش زیاد حرف زد، چون اگر بخواهم تک‌تک را بازگو کنم زمان زیادی می‌برد؛ تنها دریک جمله می‌توانم بگویم یک بانوی ایرانی کامل بود و واقعاً حیف شد که از بین ما رفت.

ماه‌چهره خلیلی نمی‌خواست مردم را ناراحت کند

اصلاً دلشان نمی‌خواست آن لحظه‌هایی که تحت درمان هستند و تغییراتی که در توانایی و ظاهرشان ایجاد می‌شود را کسی متوجه شود؛ می‌خواستند تصویر خوبی از ایشان در ذهن مردم باشد چون همیشه دوست داشتند باعث خوشحالی مردم باشند تا این‌که غمگینشان کنند.هنرپیشۀ مجموعه‌های تلویزیونی او یک فرشته بود (۱۳۸۴)، در ادامه با اشاره به روحیۀ بالای ماه‌چهره خلیلی در زندگی، خاطرنشان کرد: رفتنش دست خودش نبود و خواست خدا بود اما حتی در اینستاگرامش هم آخرین پست، حرف از نوید و امید است و حرفی از بیماری و رنج خودش نداشت؛ و این هم جزو محسنات او بود.

آن قدرت و مردم‌دوستی که داشت و باعث شد که این قضیه در حاشیه خبری قرار نگیرد و مردم ناراحت نشوند.

کارنامۀ هنری ماه‌چهره خلیلی

ماه‌چهره خلیلی دارای مدرک کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه آکسفورد و همچنین یک دوره بازیگری را در مدرسه متد (Method School) در لندن گذرانده بود. او که نوهٔ دختریِ پروین سلیمانی بود، بازیگری در تلویزیون را با سریال مختارنامه ساخته داود میرباقری و بازی در سینما را با فیلم چشمان سیاه ساختهٔ ایرج قادری آغاز کرد.

چشمان سیاه (۱۳۸۱)، نقاب (۱۳۸۳)، تله (۱۳۸۴)، پرونده هاوانا (۱۳۸۴)، موش (۱۳۸۷)، سایه وحشت (۱۳۸۷)، شور شیرین (۱۳۸۸)، پرنده باز (۱۳۸۹)، شبکه (۱۳۸۹)، سلام بر فرشتگان (۱۳۹۱)، فصل انار (۱۳۹۲)، رنج و سرمستی (۱۳۹۲)، قلب سفید قاصدک‌ها (۱۳۹۳)، سوت دل (۱۳۹۳)، صله سحر (۱۳۹۴)، یادم تو را فراموش (۱۳۹۵)، قرارمون پارک شهر (۱۳۹۵) و اشنوگل (۱۳۹۵) فعالیت‌های هنری خلیلی در عرصۀ سینما بود.

وی همچنین در سریال‌های مختارنامه (۸۹–۱۳۸۳)، در چشم باد (۱۳۸۷)، کلاه پهلوی (۱۳۹۱)، گذر از رنج‌ها (۱۳۹۳)، دختر گمشده (۱۳۹۷) و مرضیه (۱۳۹۸) به نقش آفرینی پرداخته بود.

خلیلی علاوه بر بازیگری در حوزه ساخت فیلم کوتاه و مستند هم فعالیت داشت. فیلم کوتاه «عید قربان» یکی از کارهای او در زمینه فیلم کوتاه است، این فیلم برنده جوایز بسیاری از جشنواره‌های خارجی مختلفی از جمله جشنواره فیلم سان فرانسیسکو ۲۰۰۶ شده است.

ماه‌چهره خلیلی ۱۷ مرداد ۱۳۹۹ بر اثر سرطان لوزالمعده در ۴۳ سالگی در لندن درگذشت.