طیبه امینی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : اعضای هیات علمی باغ گیاه شناسی نوشهر وابسته به موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع پس از پایش های دوره ای و بررسی های چندین ساله این گونه های مهاجم را شناسایی و معرفی کرده اند.
وی این مهاجمان را شامل گیاه پیچ کودزو، آروجیا ، گل پیچک ، سیدا ، پیچ امین الدوله و تاجریزی زینتی معرفی کرد.
امینی که خود عضو هیات علمی باغ گیاه شناسی نوشهر است ، گفت : این گونه ها غیر بومی هستند و با توجه به شرایط آب و هوایی و رطوبت منطقه هیرکانی بسرعت تکثیر و رشد پیدا می کنند و به همین دلیل گونه های مهاجم گیاهی محسوب می شوند.
وی نسبت به احتمال خسارت ناشی از رشد و تکثیر سریع این گونه ها به جنگل های هیرگانی هشدار داد و افزود : در حال حاضر از نگاه محققان باغ گیاه شناسی نوشهر گونه پیچ کودزو خطرناک ترین در بین این ۶ گیاه محسوب می شود.
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور گفت : هم اکنون شاهد تهاجم وسیع کودزو در یکی از شهرک های شهرستان تنکابن هستیم که در صورت ورود به جنگل با خطر بزرگی مواجه خواهیم شد زیرا این پیچ به سرعت روی تنه درختان پوشش داده می شود و موجب خفگی درختان و تغییر بافت پوشش درختان پهن برگ هیرکانی می شود.
وی افزود : قدرت رشد اینگونه گیاهان مهاجم به قدری زیاد است که در صورت باقی ماندن تنها بخشی از آن پس از برداشت مکانیکی ، بسرعت رشد میکند و به درختان آن منطقه آسیب می زند.
این مسئول بر ضرورت تبیین برنامه های محافظت از جنگل های هیرکانی تاکید کرد و گفت : برای مقابله با این گیاهان مهاجم باید اعتبارات لازم برای این امر پیش بینی شود.
این محقق گیاه شناسی از مردم خواست در صورت مشاهد این گونه های مهاجم با سرعت در جهت ریشه کنی و یا حداقل کنترل آنها اقدام کنند و مراتب را نیز به اداره منابع طبیعی و حفاظت محیط زیست اطلاع دهند.
امینی برداشت مکانیکی و سمپاشی را از راهکارهای مقابله با این گونه های مهاجم معرفی کرد و افزود : با برداشت مکانیکی و سمپاشی کنترل شده می توان این گونه های مهاجم غیر بومی را تا حدی کنترل کرد و از بین برد ولی در صورت پاکسازی و قطع این گونه های مهاجم باید از رها کردن آنان در زمین های بایر خودداری کرد چرا که احتمال رشد مجددشان بسیار زیاد است.
گیاه غیربومی پیچ کودزو که دارای حدود ۲۰ گونه است ، بهار سال ۱۳۹۰ برای اولین بار در باغ گیاه شناسی نوشهر مشاهده شد. کودزو که یکی از گونه هایش بومی جنوب شرق آسیا ، چین و ژاپن است ، گیاهی خزان کننده، چندساله و دائمی و رونده با برگ های سبز تیره، مرکب است . این گیاه سه لوب مشخص، پهنک برگ، نسبتاً بزرگ، ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر طول و ۸ تا ۱۳ سانتی متر عرض دارد. گل های کوچک آن به رنگ بنفش تا ارغوانی است و در اواخر بهار و اوایل تابستان و در روزهای بلند، ظاهر می شود. میوه این گیاه به صورت نیام یا غلاف های کرکدار با چند دانه پهن و سخت است.
کودزو، خاک های لومی خوب زهکشی شده را ترجیح می‌دهد. ریشه های این گیاه دارای مواد ذخیرهای زیادی است که بین ۳۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم در هر بوته بالغ وزن دارد. به دلیل وجود نشاسته خوراکی در ریشه ها و فیبر فراوان در ساقه های آن، سال ها است که به عنوان گیاه چندمنظوره در برخی مناطق دنیا به ویژه جنوب شرق آسیا کاشته می شود. این گیاه با ثبت رکورد رشد ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر در هر روز و بیش از ۳۰ متر در هر فصل به سرعت گسترش یافته و مشکالت زیادی را ایجاد کرده است.
بر اساس گزارش های رسمی ، تاکنون ۲ هزار و ۴۰۰ گونه گیاهی در مازندران شناسایی شده است. تاکنون نزدیک به ۲ هزار گونه گیاهی متعلق به ۶۱۵ جنس و ۱۴۵ خانواده در مازندران در موزه خشک ( هرباریوم ) نوشهر جمع آوری شده است.
باغ گیاه شناسی شهرستان نوشهر زیر نظر موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور فعالیت می کند و دارای پنج عضو هیات علمی است.