در این برنامه که احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران نیز حضور داشت، هادی مظفری مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این برنامه گفت: آخرین وعده برای بازگشایی موزه هنرهای معاصر این بود که تا پایان تابستان عملیات مرمت تمام شود و تلاش شبانه‌روزی به این مهم نزدیک شده است. ما در مرحله پیشرفت ٩١ درصدی پروژه هستیم.
او ادامه داد: مرمت موزه دو سال پیش و در اردیبهشت ٩٧ شروع شد و به مرور هرچه بیشتر پیش رفت جزییات و اهمیت پروژه بیشتر مشخص شد. ولی به جهت اهمیت پروژه، مثلا اثری که قرار بود جابه‌جا شود و اگر سرعت می‌دادیم امکان‌پذیر بود اما ترجیح دادیم زمان را به نفع موجودیت و حفظ آثار طولانی کنیم. کار در ١٢ جبهه اصلی انجام شد و حالا پیشرفت ٩١ درصدی را شاهد هستیم و ٩ درصدِ باقیمانده، انتقال آثار است تا تست‌های نهایی گالری‌ها و قبل از افتتاح رسمی صورت بگیرد.
مظفری اضافه کرد: سخت‌ترین بخش، بازسازی گنجینه بود که حالا به مرحله قابل قبولی رسیده است. در مرمت آثار فرهنگی و ساختمان های واجد ارزش، باید کمترین الحاقات صورت گیرد و کسی که می‌آید احساس نکند موزه تغییر کرده است. به همین سبب تلاش شد چنین شود.
در ادامه، مجید حبیبی‌نژاد مدیر کنترل پروژه مرمت موزه هنرهای معاصر اظهار کرد: در این سال‌ها ابنیه و گنجینه فرسوده شده و نَم گرفته بود. به همین دلیل، تاسیسات مکانیکال و الکتریکال انجام شد. همچنین طبق آیین‌نامه نگهداری آثار، دما و میزان رطوبت باید عدد خاصی باشد؛ یعنی دمای ١٨ درجه. برای همین، دستگاه هوارسان با ظرفیت هفت هزار فوت مکعب در ثانیه تعبیه شد که دما و رطوبت، به سهولت قابل اندازه‌گیری است. با این رویکرد مرمت در ٩ فضای اصلی و اتاق مرمت که اضافه شد، صورت گرفت.
او افزود: گنجینه اول؛ آثار اصلی، گنجینه دوم؛ آثار کاغذی و گنجینه سوم؛ مجسمه‌ها بود. با رویکرد اصلی افزایش ظرفیت گنجینه کار انجام شد. از جمله تغییرات، مجموعه ریل‌ها بود که کلا تعویض شده و از ٨۶ به ١٠۶ ریل رسید. همچنین ۱۳ قفسه ریلی متحرک و مابقی ثابت در نظر گرفته شد چون همه آنها فرسوده بود و همگی در ایران ساخته شد. بهسازی و نوسازی کف به دقت انجام شد زیرا حفظ اصالت موزه مهم بود. از جمله کف که بتن گرانیتی بود، هیدروکسیکال شده و به حالت اصلی خود برگردانده شد.
حبیب‌نژاد پس از اشاره به حفاظت آتش‌نشانی و سیستم یکپارچه بی‌سیم حریق موزه، بیان کرد: بهسازی دیوارها و ترمیم و تعویض لوله‌های زنگ‌زده انجام شد. همچنین درهای ضدسرقت و دوربین‌های مداربسته همه اصلاح شد. بخش جدیدی برای مجسمه‌ها ایجاد و برای مجسمههایی که پایه نداشتند، پایه ساخته شد. قفسه‌ها که غالبا از زمان افتتاح موزه مانده بود، مرمت شد. علاوه‌براین، اتاق مرمت که قبلا وجود نداشت، ایجاد شد و با توجه به کاربری آن، شیر آب، سینک، هواکش و درهای اتوماتیک لحاظ شد.