تهران- ایرنا- «کریستیانو رونالدو» یوونتوس را ترک می‌کند اما آیا واقعا این امکان وجود دارد که با بازگشتی غافلگیرکننده به اسپانیا، با «لیونل مسی» هم‌تیمی شود؟

به گزارش ایرنا، بدنبال حذف یووه از لیگ قهرمانان  که به اخراج «مائوریتسیو ساری» منجر شد، شایعات زیادی در مورد کوچ احتمالی رونالدو دست به دست شد؛ در ابتدا گزینه اصلی پاری‌سن‌ژرمن بود و حالا اما شایعات جذابیت عجیب و البته کاذبی به خود گرفته است؛ رونالدو در نیوکمپ....

 در درجه اول پاسخ منفی است؛ نه، به هیچ وجه امکان چنین اتفاقی وجود ندارد.

اما چرا؟

در درجه اول، رونالدو و مسی به ناسازگاری و تنش با یکدیگر شهرت دارند؛ گزارش‌های معدودی از هرگونه ابراز همدردی مستقیم آنان با یکدیگر وجود دارد اما برکسی پوشیده نیست که آنان برای کسب عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال، با یکدیگر نبرد مستقیمی دارند.

این احتمالا همان دلیلی است که رونالدو به خاطر آن قصد دارد از تورین کوچ کند؛ رسیدن به دست کم یک جام قهرمانی دیگر در لیگ قهرمانان اروپا و فتح چند لیگ داخلی و در نتیجه افزایش افتخارات گنجه افتخارتش.

مسی چهار بار لیگ قهرمانان و ۱۰ بار لالیگا را فتح کرده است؛ علاوه بر این، او دو سال از رونالدو جوانتر است بنابراین فضای بیشتری برای افزایش افتخارات خود در اختیار دارد.

در سوی دیگر، رونالدو تنها هفت قهرمانی در لیگ داخلی دارد اما پنج بار لیگ قهرمانان را تصاحب کرده است. رفتن از یوونتوس با توجه به اینکه لاتزیو و اینترمیلان در یک قدمی بانوی پیر قرار دارند، منطقی است.

علاوه بر این، اگر آنها در یک تیم باشند، دست کم مسی دیگر قارد نخواهد بود تا جام های بیشتری از رونالدو به دست آورد چون هر دو با هم قهرمان می‌شوند.

آنها رقیب هستند و سخت است که فکر کنیم مسی با نفوذ سیاسی قابل ملاحظه خود در نیوکمپ، قدرت خود را با رونالدو شریک شود و سخت تر از آن این است که فکر کنیم رونالدو چنین موضوعی را می‌پذیرد.

در درجه دوم، مسئله پول است. رونالدو ظاهرا سالانه ۲۸ میلیون پوند درآمد دارد؛ مسی هم همینطور یا تقریبا همین مقدار درآمد دارد؛ وارد شدن به چنین مذاکراتی عملا وارد شدن به یک کابوس تمام نشدنی است.

و در نهایت، این اتفاق عملا در زمین بازی منطقی نیست. اگرچه بارسا یا هر تیم دیگری می تواند از رونالدو به عنوان گزینه استفاده کند اما بهترین بازیکنان این تیم در خط حمله هستند؛ مسی، «عثمان دمبله»، «لوئیس سوارز»، «آنتوآن گریژمان» و البته «آنسو فاتی».

در واقع، آخرین چیزی که آبی‌اناری‌ها نیاز دارند، یک ۳۰ ساله دیگر است که برابر رشد جوانترها ایستاده و جمع مسن‌های کاتالان را تکمیل کند. علاوه بر این، آنها به جای یک ۹کاذب، به مدافع و هافبک خوب نیاز دارند.

با این حال، چنین انتقالی شدنی است؟

خیر شدنی نیست.

احتمالش هم وجود ندارد؟

نه.

اما چطور چنین اتفاقی قابل تحقق است؟

ابتدا پول؛ بیایید فرض کنیم که سوآرز از رفتن به اینترمیامی استقبال کند. این انتقال ۱۵ میلیون به بودجه بارسا اضافه می‌کند. دمبله با رقمی معقول به منچستریونایتد فروخته شود و شاید شیاطین سرخ برای آنسو فاتی هم ۱۰۰ میلیون پوند پرداخت کنند؛ بارسا شاید هم بتواند برای «ساموئل اومتیتی» و «ایوان راکیتیچ» مشتری پیدا کند.

خب تبریک؛ در این نقطه آنها می‌توانند از پس مخارج رونالدو برآیند.