آزادی بیان بیشتر، حکومت سالم تر

کشورهای استبدادی با استفاده از روش های خشونت آمیز بر کار مسوولین نظارت می کنند که خیلی مواقع کارساز نبوده است. به تجربه ثابت شده که بهترین راه برای این که بتوانیم یک حکمرانی را در مسیر صحیح خودش هدایت کنیم نظارت مردم است. این نظارت که باید به صورت مستمر صورت بگیرد هم هزینه اش کمتر است هم با خواسته ها و مطالبات مردم هماهنگی بیشتری دارد. وقتی این سوال مطرح شد که مردم چگونه می توانند این نظارت را انجام دهند، این وظیفه بر عهده رسانه‌های آزاد افتاد. رسانه های آزاد متعهد شدند که هم  زبان مردم باشد هم چشم مردم، تا بتواند با مصونیتی قابل قبول بر کار مسوولین نظارت کند و تخلفات احتمالی حاکمان را در معرض افکار عمومی نقد و به اطلاع عموم برسانند. رسانه های آزاد هم هزینه  دولت را کاهش می دهند هم انسجام بیشتری در این گونه نظارت وجود دارد. مسوولینی که واقعا می خواهند فساد نباشد هیچ راهی جز میدان دادن به رسانه‌های آزاد ندارند. هیچ روشی مطمئن‌تر، دقیق‌تر و کم هزینه تری از وجود رسانه‌های آزاد نیست. آن روشی که رسانه‌های آزاد را محدود می کنند متعلق به کشورهای استبدادی است. این جور حکومت‌ها به رای و مطالبات مردم توجهی ندارند. آنها می‌خواهند مخفی‌کاری‌های خود را پوشیده نگه دارند برای همین راه را برای رسانه‌های آزاد می بندند. اما هر چقدر رسانه‌های خود را محدود می ‌کنند فسادهای عظیم تر و انحرافات گسترده‌تری در حکومتشان به وجود می آید. با یقین می‌شود گفت یکی از ابزارهای بسیاربسیارمهم حکومت برای مبارزه با فساد، وجود رسانه آزاد است و به میزانی که آزادی بیان بیشتر می شود حکومت هم سالم تر، منطقی‌تر و مطلوب‌تر خواهد شد.