وزارت ورزش گام در وادی سخت فساد زدایی از فوتبال گذاشته است. وادی که در نگاه اول ظاهری آراسته و دل‌فریب دارد اما در پهنه این وادی هستند کسانی که زیر این پوشش زینتی و چشم نواز، کیسه‌هایی نامرئی برای جمع‌آوری سیل نقدینگی این رشته ورزشی دوخته‌اند.
این افراد که در گام اول برای برندسازی و معروفیت پا در ورزش فوتبال گذاشتند با یافتن راه دور زدن قانون در این ورزش، تنها به معروفیت بسنده نمی‌کنند بلکه به دنبال آن هستند با تزریق پول و سوءاستفاده از ظرفیت این رشته برای خود بنگاهی اقتصادی به نام فوتبال درست کنند.
انکار وجود آنان در فوتبال دیگر به‌مانند گذشته راحت نیست و در یک ماه گذشته نیز چند نمونه از آن‌ها به مقامات امنیتی و قضایی معرفی شدند. معرفی که نشان می‌دهد آنان مانند زالوهای اقتصادی به بدنه فوتبال چسبیده و کندن آنان سخت از بدنه یکی از پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی سخت است.
بدون شک پا گذاشتن در حیاط خلوت مفسدان فوتبالی بدون هزینه نیست و ممکن است این افراد با استفاده از توان اقتصاد و رسانه‌ای خود با ابزار پیاده‌نظام هواداران اقدام به شورش علیه وزارت در فضای حقیقی و مجازی کنند همچنین اگر سیاست فساد زدایی از فوتبال به حیطه سرخ آبی‌ها برسد ممکن است وزارتخانه به جانب‌داری متهم شود در این شرایط است شانتاژ رسانه‌ای نیز علیه وزارت خانه شکل خواهد گرفت.
اگر وزارت ورزش در فساد زدایی از فوتبال تنها نباشد و حمایت قوه قضاییه و نهادهای امنیتی را با خود همراه کند آن زمان امکان اجرای عدالت در این رشته پرطرفدار وجود دارد عدالتی که رهبر انقلاب برای مبارزه با فساد از آن به‌عنوان یک اصل یاد می‌کنند. در فرمان هشت ماده‌ای معظم له که سال ۸۱ صادر شد آمده است« در امر مبارزه با فساد نباید هیچ تبعیضی دیده شود. هیچ‌کس و هیچ نهاد و دستگاهی نباید استثنا شود. با فساد در هر جا و هر مسند باید برخورد یکسان صورت گیرد.»
فساد در فوتبال وجود دارد و این را هواداران تیم‌های مختلف همواره فریاد می‌زنند اما اینکه این هواداران انگ فساد به تیم را به خاطر طرفداری و تخریب جبهه مقابل انجام خواهند داد حقیقتی انکارناپذیر است. وزارت ورزش چگونه باید از تله شایعات خارج‌شده و فراتر از فریاد یک هوادار بدون توجه به منافع تیمی یا جایگاه برخی از افراد به فساد زدایی ورود کند؟ یکی از لازمه‌های مبارزه با فساد در ورزش رعایت اصل شفافیت در مبارزه است اصلی که باید بدون هیچ اغماضی صورت گیرد.
شفافیت در مبارزه بدون نگاه رنگی نسخه اصلی فساد زدایی است اگر این اصل از سوی بازرسان وزارت ورزش و نهادهای امنیتی مورد توجه قرار گیرد انگ جانب‌داری در فساد به هیچ بخشی نخواهد چسبید. بلکه اطلاع‌رسانی دقیق از مبارزه با این معضل ورزشی و معرفی مفسدان فوتبالی به مردم اعتماد از دست رفته را به جامعه فوتبالی بازخواهد گرداند. اعتمادی که تحت تاثیر برخی از اخبار و شایعات رسانه‌ای به وجود آمده است.
عملکرد وزارت ورزش در مبارزه با فساد در چند ماه گذشته قابل‌تحسین بوده عملکردی که با اطلاع‌رسانی از دستگیری یکی از مدیران پرسپولیس تهران شروع و این برخورد به بهترین شکل ممکن اطلاع‌رسانی شد. معاونان وزیر ورزش نیز پس از این برخورد وعده دادند که تمام کسانی که به نحوی از منافع فوتبالی برای خود کسی‌های دوختند به مردم معرفی خواهد شد. این شیوه از فسادزدایی موجب خواهد شد تا تا جذابیت‌های این رشته ورزشی، به پرده ای برای پوشش دور زدن قانون برای آنان تبدیل نشود.
اصل شفافیت در ورزش اگر به‌عنوان یک راهبرد در دستور کار قرار گیرد بدون تردید دیگر بستر این رشته ورزشی جای امنی برای سوءاستفاده کنندگان نیست بلکه به وادی تبدیل خواهد شد که هیچ مفسد اقتصادی در آن احساس امنیت نخواهد کرد. همچنین اگر شفافیت از سوی وزارت ورزش در سال‌های پیش رو ادامه داشته باشد نه‌تنها بستر اقتصادی ورزش فوتبال آسیب نخواهد دید بلکه توسعه ورزش پاک موجب جذب سرمایه بیشتر در این رشته خواهد شد.