مسعود تجریشی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار محیط زیست ایرنا افزود: یکی از راهکارهای ۲۷ گانه طرح ملی نجات دریاچه ارومیه مطابق مصوبه شماره ۱۸۱۷۱ مورخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۳ کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه، انتقال پساب تصفیه خانه های حوضه آبریز دریاچه ارومیه به دریاچه بود که با تلاش دولت تدبیر و ستاد احیا پیشرفت خوبی در این زمینه به دست آمده است.
وی اظهار داشت: با توجه به ظرفیت قابل توجه تصفیه خانه های تبریز و ارومیه در مقایسه با سایر تصفیه خانه های حوضه، تمرکز اعتباری و عملیاتی بر این دو تصفیه خانه بود که با اقدامات صورت گرفته اکنون تصفیه خانه شهر ارومیه دارای پیشرفت فیزیکی ۹۵ درصد و سیویل بخش مایع تصفیه خانه شهر تبریز دارای پیشرفت فیزیکی ۷۱ درصد است و مطابق با مصوبه دهمین جلسه کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه در ۲۶ فروردین ۹۷، تمامی پساب تصفیه شده تصفیه خانه های حوضه به حجم ۳۰۱.۵۹ میلیون مترمکعب باید به دریاچه ارومیه منتقل شود؛
مدیر دفتر برنامه ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه تاکید کرد: بطور قطع با اجرای این طرح ها و رها سازی این حجم آب به سمت دریاچه ارومیه شاهد ادامه روزهای خوب این دریاچه خواهیم بود، البته در کنار آن اقداماتی مانند نحوه آبیاری باغات و مزارع و مدیریت منابع آب نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
وی با بیان اینکه توسعه سامانه های آبیاری نوین در حوضه آبریز دریاچه ارومیه یکی دیگر از اقدامات صورت گرفته ستاد است، گفت: وزارت جهاد کشاورزی روش های مختلفی را با رویکرد کاهش میزان مصرف آب در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به منظور تامین حقابه زیست محیطی لازم برای احیای دریاچه ارومیه، در نظر گرفته است. یکی از این پروژه ها، اجرای سیستم های نوین آبیاری است که ضمن اجرای آن، با توسعه سیستم های تحت فشار قطره ای و بارانی، آب مصرفی مورد نیاز برای آبیاری زمین های زراعی کاهش داده می شود و آبی که از این طریق به دست می آید به سمت دریاچه روانه می شود.
تجریشی اظهار داشت: بررسی های کارشناسی انجام شده در زمان آغاز به کار ستاد احیای دریاچه ارومیه درباره وضعیت رودخانه های ورودی به دریاچه، نشاندهنده شرایط نامساعد مسیر این رودخانه ها بوده است، از این رو با هدف بهبود شرایط رودخانه ها، مصوبات متعددی در هیأت وزیران به تصویب رسید که یکی از آنها طرح لایروبی و مسیرگشایی رودخانه های حوضه آبریز دریاچه ارومیه برای رفع نابسامانی های موجود در مسیر رودخانه ها بود که با هدف انتقال آب این رودخانه ها به پیکره آبی دریاچه صورت گرفت.
وی افزود: در این راستا پروژه های متعددی شامل اتصال زرینه رود به سیمینه رود به طول ۲۱ کیلومتر و لایروبی مسیر رودخانه های منتهی به دریاچه ارومیه اعم از رودخانه های زرینه رود، سیمینه رود، آجی چای، مهـابادچای، قلعه چای، صوفی چای، در مجموع به طول بیش از ۲۵۳ کیلومتر و اعتبار ۱۲۸.۱ میلیارد تومان در حوضه آبریز دریاچه ارومیه اجرا شدند، نتیجه اقدامات انجام شده، علاوه بر فراهم شدن امکان انتقال کارآمد منابع آب ورودی به دریاچه ارومیه، در جلوگیری از پخش سیلاب و بروز خسارت ناشی از آن نیز موثر بوده است به نحوی که به دلیل افزایش قابل توجه ظرفیت آبگذری رودخانه ها نسبت به قبل، در سال ۱۳۹۸ به رغم وقوع سیلاب در بیشتر رودخانه های حوضه آبریز، در بازه های لایروبی شده، پدیده پخش سیلاب رخ نداده و جریان سیلاب به صورت ایمن و بدون هیچگونه بروز خسارت به اراضی و مناطق مسکونی واقع در حاشیه رودخانه ها، به پیکره اصلی دریاچه انتقال یافت.
مدیر دفتر برنامه ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه گفت: در سال ۱۳۹۶ در اثر وقوع سیلاب در رودخانه گدارچای، به دلیل عدم وجود ظرفیت آبگذری کافی، پدیده پخش سیلاب رخ داد و به اراضی کشاورزی و مناطق مسکونی حاشیه رودخانه ها خساراتی وارد شده بود که پس از انجام عملیات لایروبی این رودخانه به منظور جلوگیری از پخش سیلاب و انتقال آب حوضه مجاوربه دریاچه ارومیه، در دو سال اخیر ظرفیت آبگذری رودخانه در محدوده عملیات (از پیکره دریاچه تا محدوده روستای آده)، از ۸۰ مترمکعب در ثانیه به ۲۷۰ مترمکعب در ثانیه افزایش یافت که نتیجه آن، مدیریت ایمن سیلاب فروردین ۱۳۹۸ بود، سایر رودخانه های حوضه آبریز نیز با انجام عملیات لایروبی، شاهد افزایش قابل توجه ظرفیت آبگذری بوده اند؛ به طوری که در اثر اقدامات انجام شده در رودخانه های زرینه رود، سیمینه رود، مهاباد، گدار، باراندوز، روضه، زولا و کانی رش در استان آذربایجان غربی، ظرفیت آبگذری کل با افزایشی بیش از ۲.۵ برابر، از ۲۹۵ مترمکعب بر ثانیه به ۷۹۳ مترمکعب بر ثانیه ارتقاء یافته است.