به گزارش ایرنا، یکی از مهم‌ترین نتایج همه‌گیری ویروس کرونا، تعویق یک‌ساله بازی‌های المپیک توکیو بود. با قطعی شدن این موضوع، خیلی زود فدراسیون والیبال ایران تصمیم گرفت کادر فنی تیم ملی را تغییر دهد. قرارداد ایگور کولاکوویچ در اوایل فروردین ۹۹ فسخ شد و از آن زمان تاکنون تیم ملی ایران بدون سرمربی مانده است.
دست کم هشت ماه تا آغاز مسابقات ملی والیبال باقی مانده است. لیگ ملت‌های والیبال در سال ۲۰۲۱ می‌تواند نخستین مسابقات ملی پیشِ رو باشد و پس از آن هم ورزش جهان آماده المپیک می‌شود.
از میان ۱۲ تیمی که سهمیه حضور در بخش مردان المپیک را به دست آوردند، ایران تنها تیمی بود که سرمربی خود را برکنار کرد؛ آن هم پس از کسب سهمیه. فدراسیون‌های لهستان و فرانسه با اینکه مدت قرارداد ویتال هینن و لورن تیلی به پایان رسیده بود، قرارداد این ۲ سرمربی را تمدید کردند تا در یک سال آینده نگران حضور در المپیک نباشند.
البته اگر فدراسیون والیبال ایران قصد داشت که مانند لهستانی‌ها و فرانسوی‌ها عمل کند، در واقع باید بابت بیش از یک سال کار نکردن کولاکوویچ هم به او حقوق می‌داد که با توجه به شرایط مالی فدراسیون و قیمت ارز، چندان منطقی نبود. از سوی دیگر محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال بارها گفته که هدف فدراسیون، رسیدن به جمع چهار تیم برتر المپیک است. رسیدن به این هدف هم با حضور یکی مربی مثل کولاکوویچ چندان در دسترس به نظر نمی‌رسید.
در چند ماه اخیر رسانه‌های داخلی و خارجی زیادی درباره سرمربی آینده تیم ملی والیبال ایران گمانه‌زنی کرده‌اند. از نام‌های بزرگی مثل خولیو ولاسکو، برناردو رزنده و ولادیمیر آلکنو تا مربیان جوان‌تر که در سطح باشگاهی فعالیت می‌کنند. احتمال حضور یک سرمربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی هم مطرح شده است که در گمانه‌زنی‌ها بیش از همه، نام پیمان اکبری و بهروز عطایی برده می‌شود.
فدراسیون والیبال در ماه‌های گذشته چند جلسه مختلف برای بررسی موضوع انتخاب سرمربی جدید تیم ملی برگزار کرد که مهم‌ترین آنها برگزاری گردهمایی با حضور حدود ۵۰ نفر از کارشناسان و مربیان مطرح والیبال کشور بود. بیشتر حاضران در آن جلسه معتقد بودند که هدایت تیم ملی در المپیک باید به مربی ایرانی سپرده شود اما به نظر می‌رسد عزم داورزنی، استخدام یک مربی بزرگ خارجی است.
رییس فدراسیون حتی در مصاحبه پس از پایان همان نشست هم گفت که به ولاسکو پیشنهاد همکاری داده است که البته این پیشنهاد مورد پذیرش این مربی صاحب‌نام قرار نگرفت.
چند روش متفاوت برای بستن کادر فنی تیم ملی مطرح است. یکی استخدام یک مربی بزرگ مثل ولاسکو، رزنده یا آلکنو به عنوان مدیر فنی یا سمتی مانند آن و انتخاب یک کادر فنی ایرانی برای هدایت تیم ملی است. در این صورت حتی احتمال دارد که تیم ملی سرمربی نداشته باشد و ۲ یا ۳ نفر به صورت همزمان، تیم را اداره کنند.
روش دوم استخدام یک سرمربی خارجی نام‌دار اما به‌نسبت جوان‌تر مثل لورنزو برناردی و رادوستین استویچف است. در این صورت دیگر خبری از مدیر فنی نخواهد بود و به احتمال فراوان باید منتظر چند عضو خارجی دیگر هم در کادر فنی باشیم.
روش سوم هم سپردن هدایت تیم ملی به کادر فنی ایرانی است. با توجه به رویکرد فدراسیون والیبال و شخص داورزنی، این روش فقط در صورتی عملی می‌شود که امکان پی‌گرفتن یکی از ۲ روش پیشین وجود نداشته باشد.
رییس فدراسیون چند وقت پیش گفته بود که سرمربی تیم ملی تا پیش از آغاز لیگ برتر معرفی می‌شود. فصل جدید این مسابقات قرار است ۱۹ شهریور آغاز شود و بعید به نظر می‌رسد داورزنی بتواند در این زمان کوتاه به وعده خود عمل کند.