تهران- ایرنا- نتایج یک مطالعه آینده‌نگر مبتنی بر جمعیت که از سوی محققان ایرانی انجام شده است، نشان می دهد مصرف تریاک خطر مرگ زودرس در بیماران مبتلا به دیابت را ۳۰ درصد افزایش می‌دهد.

برخلاف باور سنتی در میان عامه مردم در خصوص نقش مفید تریاک در کاهش قند خون افراد دیابتی و جلوگیری از ابتلا به بیماری قلبی، تحقیقات گسترده دانشمندان علوم پزشکی نشان می دهد که تریاک نه تنها نقش مثبتی در این خصوص ایفا نمی کند بلکه باعث بدتر شدن کنترل قند خون افراد دیابتی شده و خطر ابتلا به تنگی عروق  قلب و سکته قلبی و مرگ را نیز به طور قابل توجهی افزایش می دهد.

به گزارش روز دوشنبه پژوهشکده بیماری های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران، این مطالعه برای نخستین بار به بررسی تاثیرات مشترک دیابت و مصرف تریاک بر مرگ و میر پرداخته که  نتایج آن در مجله معتبر بین‌المللی Epidemiology  Interntional Journal Of  منتشر شده است.

این پژوهش روی بیش از ۵۰ هزار شرکت کننده در مطالعه کوهورت گلستان انجام و طی آن افراد در دو گروه «دیابتیک»  و غیردیاتیک» مصرف کننده  تریاک  و غیرمصرف کننده  تقسیم  شد و به مدت ۱۱ سال مورد پیگیری قرار گرفتند.

دکتر مهدی نعلینی، پزشک اپیدمیولوژیست و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: در بین شرکت کنندگان مطالعه، ۳ هزار و ۵۴۸ نفر، مبتلا به دیابت بودند که بیشتر آنها را زنان، ساکنین شهرها، افراد چاق، مبتلایان به فشار خون بالا، افراد  دارای فعالیت بدنی کم تشکیل داده اند.

وی درباره نتایج این مطالعه افزود: درحالی که وجود بیماری دیابت، به تنهایی، خطر مرگ زودرس را نسبت به غیردیابتی ها، حدود ۲ برابر می کند، مصرف تریاک، خطر مرگ زودرس در بیماران دیابتی را حدود ۳۰ درصد افزایش می دهد.

به گفته وی، طبق نتایج به دست آمده از این بررسی، خطر مرگ زودرس همچنین در افرادی که مبتلا به دیابت نبوده اما تریاک مصرف می کردند، نسبت به  غیرمصرف کنندگان همین جمعیت، ۶۳ درصد افزایش نشان داده است. به  عبارتی مصرف تریاک، خطر مرگ زودرس را حتی در افراد غیردیابتیک هم افزایش می دهد.

نویسنده اصلی این مطالعه خاطرنشان کرد: به طور کلی افراد دیابتیک مصرف کننده تریاک در این مطالعه، در مقایسه با سایر افراد، بیشترین ارتباط را با تمام علل مرگ در بین جمعیت مورد بررسی داشته اند اما بیشترین ارتباط مرگ این افراد با بیماری های قلبی عروقی و سپس سرطان ها بوده است.

وی تاکید کرد: بسیاری از ترکیبات سمی شناخته شده مانند برخی هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای و ترکیبات آلی فرار، در نمونه های ادرار مصرف کنندگان تریاک در مقایسه با افراد سیگاری و حتی غیرسیگاری که تریاک مصرف نمی کنند، چند برابر است.