به گزارش روز سه شنبه ایرنا، معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری که بار دیگر الکساندر لوکاشنکو را بر کرسی قدرت نشاند، به خیابان ها آمدند و روز یکشنبه یکی از بی‌سابقه ترین تجمعات علیه وی را رقم زدند.
مقام‌های بلاروسی نیز حلقه مخالفت با معترضان را تنگ تر کردند و بر شدت بازداشت مخالفان سیاسی و رهبران اعتراض ها افزودند.
در حالی که اعتراضات علیه لوکاشنکو وارد سومین هفته خود شده، وی با سخنانی جدید و تصویری نظامی به این تحرکات پاسخ داده است.
تازهترین تمهیدات علیه معترضان این بود که «سوتلانا الکسیویچ» برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۵میلادی به دلیل عضویت در شورای هماهنگی اپوزوسیون در بلاروس از سوی کمیته بازپرسی این کشور احضار شد.
وی از «سوتلانا تیخانوفسکایا» رهبر مخالفان حمایت کرده و عضو شورای هماهنگی اپوزوسیون است که از سوی متحدانش برای نظارت بر انتقال مسالمت آمیز قدرت تشکیل شده است.
الکسیویچ که در سال ۲۰۱۵ به دلیل قلم زدن روایات چندصدایی جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد، بیشتر به آثاری که درباره زندگی پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی نوشته، شناخته می‌شود. اغلب اقدامات این نویسنده در انتقاد از دولت های سیاسی حاکم بر بلاروس و شوروی نوشته شده است.
همچنین قرار است امروز (سه شنبه) از «پاول لاتوشکو» دیپلمات و وزیر فرهنگ سابق بلاروس بازجویی شود.
پلیس همچنین از بازداشت دو عضو دیگر شورای هماهنگی به ظن سازمان دهی اعتصاب های غیرقانونی خبر داده است.
در این میان، یک دیپلمات ارشد آمریکایی با رهبر مخالفان بلاروس در لیتوانی دیدار کرده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، رهبر مخالفان پس از انتخابات ریاست جمهوری ۹ اوت (۱۹ مرداد) از بلاروس به لیتوانی در همسایگی این کشور فرار کرد. وی مدعی است که پیروز انتخابات ریاست جمهوری است.
دفاع لوکاشنکو از پیروزی اش در انتخابات و خشونت پلیس علیه معترضان، خشم اعتراضی گسترده ای را علیه حکومت وی رقم زده است.
گروه مخالف اعلام کرد که دو عضو شورای هماهنگی به نام های «سرگئی دیلوسکی» و «الگا کووالکووا» بازداشت شده اند.
متحدان رهبر مخالفان بلاروس در ماه جاری این شورا را تشکیل دادند که ناظر بر تلاش هایی برای انتقال مسالمت آمیز قدرت باشند.
به نظر می رسد فشارها بر مخالفان دولت افزایش یافته است، به طوری که دو تن از رهبران اعتراضی در شهر صنعتی سولیگورسک نیز بازداشت شده اند.
در همین حال، «استفان بیگان» معاون وزیر امور خارجه آمریکا با رهبر مخالفان بلاروس در لیتوانی دیدار کرد و وی را شخصی تحسین برانگیز خواند.
وی از آنچه نقض حقوق بشر در بلاروس نامیده شد، انتقاد کرد و گفت که مردم بلاروس باید خود سرنوشت شان را تعیین کنند.
رهبر مخالفان نیز گفت که لوکاشنکو نه در نزد مردم بلاروس و در نزد جامعه جهانی از حمایت برخوردار نیست.
آن سوتر، «هایکو ماس» وزیر امور خارجه آلمان در سفری به اوکراین از لوکاشنکو خواست به خشونت متوسل نشود و به حقوق معترضان احترام گذارد.
کرملین نیز اعلام کرد که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه روز دوشنبه با لوکاشنکو تماس تلفنی داشته است که جدیدترین تماس تلفنی بین دو رهبر محسوب می شود.
«دمیتری پسکوف» سخنگوی کرملین از معترضان به دلیل متوسل نشدن به اقدام های تحریک آمیز تعریف کرد و گفت که ماموران مجری قانون نیز در جریان اعتراض های روز یکشنبه رفتار درخور و مناسبی نشان دادند.
اما رئیس جمهوری بلاروس، خود را مسلح کرد و با حضور در جمع نیروهای ویژه به معترضان یادآور شد که کوتاه نخواهد آمد.
شبکه تلویزیونی روسیه ۲۴ روز یکشنبه صحنه هایی از اجتماع معترضان در میدان استقلال در مرکز مینسک در نزدیکی اقامتگاه الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهوری بلاروس را نشان داد.
به گفته ناتالیا آیسمونت سخنگوی رئیس جمهوری بلاروس، لوکاشنکو در طول روز اوضاع را کنترل می کرد و مطلع شد معترضان قصد حمله به اقامتگاه وی را دارند.
در صحنه هایی که تلویزیون روسیه نشان می داد، لوکاشنکو در حالی که جلیقه ضدگلوله و لباس سیاه رنگ نیروهای امنیتی موسوم به آمون را به تن داشت و مسلح بود از حلقه نیروهای امنیتی که در برابر اقامتگاه وی صف کشیده بودند خارج شد و از آنها تشکر و قدردانی کرد.
لوکاشنکو پیشتر در واکنش به وقایع اخیر در کشورش، انگشت اتهام خود را به سمت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) نشانه رفت و تأکید کرد که این نهاد، از بر هم خوردن ثبات در بلاروس، حمایت آشکار نظامی می‌کند.
رئیس جمهوری بلاروس با اشاره به قلمروی لهستان و لیتوانی افزود: شاهد تحرکات جدی نیروهای ناتو در مجاورت مرزهایمان هستیم.
وی همچنین کشورهای غربی را به دلیل مداخله مستقیم در اوضاع کشورش ملامت کرد و به تلاش هایی برای برانگیختن مینسک برای مذاکره با سازمان امنیت و همکاری اروپا اشاره داشت.
نتیجه انتخابات ریاست جمهوری بلاروس نشان داد که لوکاشنکو بیش از ۸۰ درصد آرا را به دست آورده است.
بلاروس کشوری کوچک در غرب روسیه است که تنها ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد اما از این نظر حائز اهمیت است که آخرین سنگر روس‌ها در مقابل پیشروی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به مرزهای روسیه به حساب می آید.
سایر همسایگان غربی روسیه در اروپای شرقی شامل لهستان و سه کشور حوزه بالتیک، دیرزمانی است که به غرب پیوسته و به عضویت ناتو در آمده اند.