به گزارش پایگاه اینترنتی ناسا، ستاره «ابط الجوزا» در فاصله ۶۵۰ سال نوری از زمین جای گرفته و ستاره ای بسیار بزرگ است.
قطر این ستاره حدود ۸۹۰ برابر قطر خورشید است. هر چند که دمای سطحی آن تقریبا نصف دمای تک ستاره منظومه شمسی است. اندازه ابط الجوزا در حدی است که اگر جای خورشید قرار می گرفت، سطح آن به حوالی مدار سیاره مشتری می رسید.
اکنون محققان تلسکوپ فضایی هابل با بررسی رصدهای صورت گرفته توسط این تلسکوپ به این نتیجه رسیده اند که کم شدن مرموزانه نور این ستاره به احتمال بسیار زیاد به دلیل انفجار حجم زیادی از مواد داغی صورت گرفته که به شکل یک ابر غبار، جلوی نور ابط الجوزا را پوشانده است.
از نظر محققین هابل، این ابر غبار زمانی ایجاد شده است که پلاسمای بسیار داغی که از تورم سلول های همرفتی بزرگ ایجاد شده است، از میانه جو داغ ستاره به لایه های سردتر آن می رسد و در آنجا این ذرات پلاسما سرد شده و به شکل ذرات غبار درمی‌آیند.
آنها افزودند: این ابر غبار از اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی جلوی نوری را که از حدود یک چهارم سطح این ستاره ساطع می شد، گرفت؛ به طوری که این کاهش نور با چشم غیرمسلح نیز قابل رویت بود اما از آوریل ۲۰۲۰، این ستاره به وضعیت عادی روشنایی خود بازگشت.
ستاره غول پیکر سرخ ابط الجوزا در شرایط عادی جزو ۱۰ ستاره پرنور آسمان شب است. اما درخشش این ستاره در اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی تا حد قابل توجهی کاهش پیدا کرد؛ به طوری که حتی در فهرست ۲۰ ستاره درخشان آسمان شب نیز جای نمی‌گرفت.
البته تغییر نور ابط الجوزا مساله ای غیرعادی نبود. این ستاره در دسته ستاره های متغیر قرار دارد که نورشان در طول زمان تغییر می‌کند. تغییرات نور ابط الجوزا در دهه های گذشته به دقت بررسی شده است.
با این حال میزان افت نور این ستاره در اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی در یک قرن گذشته بی سابقه بوده است و همین مساله باعث گمانه زنی هایی در بین اخترشناسان شده است. برخی از اخترشناسان بر این باور بودند که کاهش نور شدید این ستاره مقدمه ای است بر انفجار آن و تبدیل شدن ابط الجوزا به ستاره‌ای پرنورتر از ماه کامل.