محمدحسین شاملی روز چهارشنبه در حاشیه بازدید از خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) اصفهان در گفت و گو با خبرنگاران اظهارداشت: هشت طرح شامل ترمیم و اجرای سرریز بند خاکی، کنترل سیلاب، بندهای سنگ و سیمان، سازه های کنترل سیلاب، تکمیل سازه های مکانیکی و تکمیل بند خاکی این طرحها را تشکیل میدهد.
وی اعتبار طرحهای نامبرده را حدود هشت میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان اعلام کرد و افزود: اصفهان، فریدونشهر، تیران و کرون، سمیرم، آران و بیدگل و کاشان محل اجرای پروژههاست.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان خاطرنشان کرد: این پروژههای آبخیزداری کنترل، مهار و استحصال بیش از ۶۳ هزار متر مکعب سیلاب را در پی خواهد داشت.
شاملی درباره آغاز عملیات اجرایی این نهاد در هفته دولت تصریح کرد: توسعه جنگل با بذر، نهالکاری مراقبت و آبیاری، نصب بادشکن غیرزنده و اجرای سازههای کنترل سیلاب و بند سنگ و سیمان در شهرستانهای کاشان، شاهین شهر، نایین، اصفهان، آران و بیدگل، خور و بیابانک، لنجان و سمیرم انجام میشود.
وی اعتبار این طرحها را بیش از ۱۹.۳ میلیارد تومان اعلام کرد و افزود: توسعه جنگل در چهار هزار و ۵۰۰ هکتار، نهالکاری و مراقبت و آبیاری در ۹۰۰ هکتار و بادشکن در ۵۰ کیلومتر اجرا خواهد شد.
به گفته شاملی پروژههای آبخیزداری مورد اشاره پس از تکمیل و بهره برداری قادر به کنترل، مهار و استحصال ۱۴ هزار متر مکعب روانآب خواهد بود.
استان اصفهان به مرکزیت شهرستان اصفهان با ۲۴ شهرستان، معادل ۱۰.۷ میلیون هکتار مساحت دارد که بیش از ۹۰ درصد از این مساحت را معادل ۹.۸ میلیون هکتار عرصههای منابع طبیعی و ملی و از این میزان حدود ۴۰۳ هزار هکتار جنگل معادل (۴ درصد)، ۶ میلیون هکتار مرتع معادل (۶۴ درصد ) و سه میلیون هکتار بیابان معادل ( ۳۲ درصد) در بر گرفته است.
جنگلهای استان اصفهان بطور عمده در ۲ شهرستان فریدونشهر با ۴۰ هزار هکتار و سمیرم با ۲۵ هزار هکتار پراکنده است و سرانه جنگل درکمتر از ۰.۱ هکتار است اما با وجود سطح به نسبت کم از تنوع گونهای خوبی ( ۳۵ گونه درختی ودرختچه ای) برخوردار است.
این استان از نظر تقسیم بندی نواحی رویشی در ۲ ناحیه رویشی زاگرسی و ایران تورانی قرار گرفته که ناحیه رویشی زاگرسی غرب و جنوب استان را شامل میشود و بقیه مناطق استان جزو ناحیه رویشی ایرانی تورانی است.
این استان واقع در مرکز کشور دارای اقلیم خشک و نیمه خشک است و از این پهنه ۳.۲ میلیون هکتار معادل ۳۲ درصد استان را اراضی بیابانی و شنزار تشکیل داده که به طور عمده در بخشهای شمالی و شرقی آن پراکنش دارند.