به گزارش پایگاه اینترنتی اسپیس، ستاره ها هنگامی که سوخت شان تمام می شود، از بین می روند و گاهی اوقات این اتفاق با یک انفجار قدرتمند همراه می شود که به «ابرنواختر» معروف است. این ابرنواخترها از خود، ماده ای رها می کنند که در سراسر جهان پخش می شود.
اکنون ستاره شناسان دانشگاه ملی استرالیا ردپای یک ابرنواختر را در اعماق اقیانوس هند کشف کرده اند. آنها معتقدند که بقایای این ابرنواختر حدود ۳۳ هزار سال پیش به زمین آمده است.
این محققان در مطالعه نمونه های رسوبی جمع آوری شده از اعماق اقیانوس هند، اثری از ایزوتوپ های رادیواکتیو آهن مشاهده کردند. این نوع ایزوتوپ آهن که به «۶۰Fe» معروف است روی زمین تولید نمی شود. در واقع، آن را می توان تنها در پرتوهای کیهانی یافت؛ به این معنی که این ماده باید حین انفجار ابرنواختر تولید و منتشر شده باشد.
محققان در این مطالعه تخمین زدند که این ایزوتوپ آهن، در ۳۳ هزار سال گذشته با سرعت ۳.۵ اتم در هر سانتی متر مربع در سال رسوب کرده و از یک ابرنواختر یک میلیون ساله ناشی شده است. محققان همچنین نشان دادند این انفجار حتما موجب پخش شدن ذرات گرد و غباری شده که هنوز هم ممکن است در فضای بین ستاره ای وجود داشته باشند.
این مطالعه در مجله National Academy of Sciences منتشر شده است.