به گزارش خبرنگار ایرنا، هاکی روی یخ رشته‌ای است که در کشورهای محدودی چون کانادا، آمریکا و روسیه وجود دارد و تاکنون به دلیل طبیعت این رشته، دشواری طراحی، ساخت و ساز و دشواری تجهیز و نگهداری تجهیزات آن امکان فعالیت در آن در ایران مقدور نبود اما با ساخت پیست یخ جدید با مساحت ۳۶۰۰ مترمربع که منطبق با استانداردهای جهانی است، این امکان فراهم شد تا برای اولین بار تیم ملی هاکی روی یخ تشکیل شود.
امروز پس از ۲۰ سال صدای چوب‌های هاکی دختران بر روی پیست یخی ایران مال شنیده شد. حال و هوایی وصف نشدنی که در چشمان و صدای هر یک از بازیکنان به چشم می‌خورد. فضایی هیجان انگیز که با شور و فریادهای دختران پر شده بود. رشته‌ای که زنان ایران برای نخستین بار تجربه آن را در کاپ آسیا در فیلیپین کسب خواهند کرد.
حتی با وجود مشکلات و بحران کرونا، بازیکنان با ماسک‌هایی بر صورت از شهرهای مختلف آمده بودند تا در انتخابی تیم ملی شرکت کنند. آنان کلاه‌های مخصوص را بر سر گذاشتند و با رعایت فاصله اجتماعی وارد زمین شدند تا با هزار امید جزو ۳۰ نفر انتخابی قرار بگیرند.
در میان این جمعیت چهره‌ای آشنا به چشم می‌خورد که در فیلم «جایی برای فرشته‌ها نیست» بازی می‌کرد. مستندی که درباره «تیم ملی دختران اسکیت هاکی» ایران و مشکلات آنان برای رفتن به مسابقات آسیایی کره جنوبی در سال ۹۸ ساخته شد و ملی‌پوشان موفق شدند تا در این مسابقات مدال برنز را کسب کنند.
اعظم سنایی کاپیتان تیم ملی هاکی روی یخ ایران از آرزوهای خود و دیگر بازیکنان گفت و اظهار داشت: وقتی اینلاین هاکی بازی می‌کردیم، آرزو داشتیم تا روی یخ بازی کنیم و امروز به این آرزو رسیدیم.
دختران هرگز تصور نمی‌کردند روزی این فرصت برای آنان فراهم شود تا بر روی یخ بازی کنند و امروز هیجان آنان در ضرباتی که به توپ‌های هاکی می‌کوبیدند چند برابر می‌شد.
۱۰۴ شرکت کننده که از میان آنان ۳۰ نفر انتخاب می‌شوند و در نهایت ۲۳ نفر راهی کاپ آسیا خواهند شد.
در کنار زمین دختری با لباسی متفاوت‌تر از بقیه ایستاده بود تا تست انتخابی یکی از دروازه‌بان‌ها تمام شود. چشمانش پر از شادی بود و لحظه‌ای با اسکیت در کنار زمین می‌چرخید و لحظه‌ای دیگر به سمت دروازه بان نگاه می‌کرد. وقتی در درون آن لباس او را دیدم، تصور آنکه چگونه با چنین لباس‌های سنگینی حرکت می‌کند، برایم دشوار بود. سمانه ناظری دروازه‌بانی که از اصفهان برای قرار گرفتن در ترکیب تیم ملی آمده بود و از ۱۰ سالگی در تیم اینلاین هاکی بازی می‌کرد و در سه مسابقات آسیایی و یک جهانی حضور داشت.
او حس تشکیل شدن تیم ملی روی یخ زنان را «باورنکردنی» توصیف کرد و از هیجان و شوق فراوان برای تمرینات سخن گفت.
جلوتر که می‌رفتیم رنگ لباس ها تغییر می‌کرد و اشتیاق بازیکنان بیشتر دیده می‌شد. در کنار رختکن دختری ایستاده بود که بازیکنان را زیر نظر گرفته بود. صدف منصوری مربی تیم نوجوانان و جوانان اینلاین هاکی که عنوان کرد: تصور نمی‌کردیم روزی چنین پیست یخی در ایران ساخته شود و این آرزوی دیرینه همه ما بود و اکنون خوشحالیم.
حال وصف نشدنی بازیکنان تا دقایق پایانی انتخابی تیم ملی در زمین دیده می‌شد و به گونه‌ای بود که آن حس و حال را با عبور از موانع و جای دادن توپ در دروازه و فریاد شادی به تمامی تماشاگران منتقل می‌کردند. اشتیاق بسیار دختران، فضای سرد پیست هاکی را گرم کرده بود و نشانگر آینده‌ای سرشار از موفقیت بود.