مصطفی قهرمانی ارشد روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: قهوه خانه‌ها از مراکز تجمع و مراودات اجتماعی موثر بین مردم بوده که در کتاب «قهوه خانه در همدان» به ۳۰۰ مورد از آن‌ها اشاره شده است.
وی اضافه کرد: قهوه خانه‌ها دارای مجموعه‌ای از اصناف بوده‌اند به طوری که نقالی و پرده خوانی، نقاشی، خوانندگی، معرکه گیری و هنرنمایی پهلوان‌ها و فروشنده‌ها در این اماکن وجود داشت.
مسوول واحد آموزش و پژوهش حوزه هنری همدان گفت: قهوه خانه‌ها دارای کارکرد ادبی و اجتماعی موثر بین مردم بود که شعر و شاعری، سخنوری، سردمداری و قصه خوانی از جنبه‌های ادبی و انجام امور خیریه، گلریزان، تهیه جهیزیه برای نیازمندان، ریش سفیدی بزرگان و رفع دعاوی بین اهالی شهر نیز از کارکردهای اجتماعی این مراکز می‌توان نام برد.
قهرمانی ارشد خاطرنشان کرد: قهوه‌خانه‌ها مرکز تعامل چهره به چهره مردم یک شهر بود که امروزه در سایه فضای مجازی و دوری انسان‌ها از یکدیگر، شاهد کم رنگ شدن آن هستیم که در کتاب «قهوه خانه در همدان» بخشی از این فرهنگ ثبت و ضبط شده است.
به گفته وی پژوهشگر و نگارنده «قهوه خانه در همدان» علی اصغر حمدیه است و محسن صیفی کار ویراستاری این اثر را به عهده داشت.
این کتاب در هفت فصل، ۳۳۶ صفحه و در قطع وزیری به عنوان نوزدهمین اثر مکتوب دانشنامه استان همدان به تازگی روانه بازار کتاب شده است.
پیش از این کتاب «قلندر نقاش» به همت حوزه هنری همدان منتشر شد که به معرفی آثار و احوال استاد حسین دستخوش همدانی می‌پردازد، نقاشی که رنگ و لعاب قهوه خانه‌های ایران بود و بدون پرده‌های رزم و بزم او هیچ مجلسی گرم نمی‌شد.