روابطعمومی ادارهکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان فارس، در گزارش روز سه شنبه خود به نقل از افشین ابراهیمی اظهار داشت: در گام نخست، برای حفاظت و مراقبت فیزیکی از این آثار که بهدلیل فعالیتهای کشاورزی، عمرانی و کاوشهای غیرمجاز تهدید میشوند، ایستگاه نگهبانی و دفتر پژوهشهای میدانی در محدوده سد بستانخانی دایر شده است.
وی ادامه داد: با انتقال بخشی از امکانات و تجهیزات پایگاه میراث جهانی پاسارگاد به موقعیت یادشده و بهکارگیری نگهبان تماموقت از اهالی بومی منطقه که مسوولیت مراقبت از آثار شناساییشده را بر عهده دارد، امید میرود حفاظت شایستهای از این آثار معماری ارزشمند بهعمل آید.
مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد بیان داشت: در ادامه با حضور برخی کارشناسان پایگاه در محل، هسته پژوهشی اولیه که به صورت اختصاصی به مستندسازی و مطالعه تاسیسات آبی بهجا مانده از دوران هخامنشی میپردازد، شکل میگیرد.
ابراهیمی، با بیان اینکه نتایج این پژوهشها میتواند بهاضافه شدن این آثار به محدوده میراث جهانی پاسارگاد منجر شود، گفت: در گستره دشت پاسارگاد و پیرامون آن، آثار و محوطههای ارزشمند تاریخی بسیاری وجود دارد که بخشی از آنها را ساختارها و سامانههای مرتبط با مدیریت منابع آب دوران تاریخی تشکیل میدهد، این گنجینه که شامل هفت سد، بند هخامنشی، آبراهها و شبکههای آبرسانی به طول نزدیک به ۸۰ کیلومتر است، در دشت خرمبید، دشت مرغاب، دشت پاسارگاد، دشتسر پنیران و دشت کمین مشاهده میشوند.
سد بستانخالی متعلق به دوره هخامنشیان است و در شهرستان خرمبید، بخش مشهد مرغاب، دهستان شهیدآباد واقع شده است. این اثر در هفتم اسفندماه سال ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۴۳۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
سلسله هخامنشی یا هخامنشیان که بنیانگذار آن کوروش بود از ۵۵۰ تا ۳۳۰ پیش از میلاد به مدت ۲۲۰ سال بر ایران حکومت کردند.
مجموعه جهانی پاسارگاد یکی از مهمترین جاذبههای توریستی ایران است. آرامگاه کوروش سالمترین و مهمترین اثر باستانی این مجموعه است اما آثار دیگری نظیر کاخ دروازه، بارعام اختصاصی، برج سنگی (آتشکده)، دژ(تل تخت) و باغ شاهی نیز در این مجموعه وجود دارد.
مجموعه پاسارگاد در تاریخ شانزدهم تیرماه سال ۱۳۸۳ به عنوان پنجمین اثر ایران در فهرست آثار جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) با شماره ۱۱۰۶ به ثبت رسید.