به گزارش خبرنگار ایرنا، در حالی که کمتر از دو ماه تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده است. نتایج نظر سنجی‌ها نشان می‌دهد که تاکنون جو بایدن نامزد حزب دموکرات پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است اما هنوز عواملی هست که می‌تواند ورق را به نفع ترامپ برگرداند. با این حال واکنش‌ها و رفتارهای ترامپ نشان می‌دهد که نگران نتیجه انتخابات است. شیوع کرونا و افزایش بیکاری تاثیر زیادی در افول محبوبیت ترامپ داشته است. جو بایدن در این مورد گفته است: بیشتر از ۶ ماه است که با ویروس کرونا مواجه هستیم. هنوز ۱۱ میلیون و پانصد هزار نفر نتوانسته‌اند که به سرکار برگردند این درحالی است که حدود ۳۰ میلیون نفر از بیکاری رنج می‌برند. ما ۷۲۰ هزار شغل تولیدی را کاهش داده ایم و از هر ۶ شرکت کوچک تقریبا یک شرکت بسته شده است.
نکته قابل تامل این که مقامات دولت ترامپ سعی می‌کنند با ادعای داخالت کشورهای دیگر در انتخابات آمریکا به توهم توطئه در میان شهروندان آمریکایی دامن بزنند. ترامپ چندین بار تاکنون در توییت‌ها و سخنرانی‌های خود از احتمال وقوع تقلب در انتخابات سخن گفته و مقامات دولت او ادعای دخالت ایران، چین و روسیه را مطرح می‌کنند. و به نظر می رسد با دامن زدن به چنین ادعاهایی زیربار پیروزی احتمالی بایدن نروند و مسیر انتخابات را منحرف کنند.
در جدیدترین اظهار نظر رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی کاخ سفید روز جمعه ۱۴ شهریور به چین، روسیه و ایران نسبت به هرگونه دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۰ هشدار داد. او در کنفرانس خبری روزانه کاخ سفید ادعا کرد، چین گستردهترین برنامه را در بین کشورهای جهان برای دخالت در انتخابات ماه نوامبر در ایالات متحده دارد. وی در اظهاراتی تهدیدآمیز گفت: ما برای چینی‌ها، روس‌ها و ایرانی‌ها و برخی دیگر از کشورهایی که نام آنها را اعلام نکرده‌ایم، روشن ساخته‌ایم که هر تلاشی برای دخالت در انتخابات آمریکا با عواقب خارق العاده روبرو خواهد شد.
اوبراین پیش از این نیز چنین سخنانی را بیان کرده بود او در مرداد ماه امسال نیز مدعی شده بود: ترامپ به ارسال پیام به روسیه ادامه می‌دهد تا آنها در انتخابات ما دخالت نکنند، این پیام برای پکن و تهران هم هست.
ویلیام اوانینا رئیس مرکز ضداطلاعات و امنیت ملی آمریکا نیز در همان زمان مدعی فعالیت‌های ادامه‌دار چین، روسیه و جمهوری اسلامی ایران به منظور تاثیرگذاری بر روند انتخابات ریاست‌جمهوری نوامبر ۲۰۲۰ و تضعیف نهادهای دموکراتیک ایالات متحده شد. او ضمن اشاره به فعالیت‌های سه کشور مذکور، در مورد ایران ادعا کرد: ما ارزیابی کرده‌ایم که ایران به دنبال تضعیف نهادهای دموکراتیک ایالات متحده، تضعیف پرزیدنت ترامپ، و ایجاد تفرقه در کشور پیش از انتخابات ۲۰۲۰ است. تلاش‌های حمهوری اسلامی احتمالا بر نفوذ آنلاین، مانند نشر اطلاعات نادرست در شبکه‌های اجتماعی و بازنشر مطالب ضدآمریکایی متمرکز خواهد بود. وی گفت که بخشی از انگیزه تهران برای دست زدن به چنین اقداماتی، بر اساس این برداشت است که نتیجه انتخاب دوباره پرزیدنت ترامپ ادامه فشار آمریکا بر ایران خواهد بود.
ترامپ و مقامات دولت او قصد دارند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که یک اتفاق سیاسی - اجتماعی در این کشور است را محصول مستقیم دسیسه‌های پشت پرده کشورهایی معرفی کند که با آنها تنش اقتصادی و سیاسی دارد و این کشورها را توطئه گر معرفی کند و در صورت شکست ترامپ در انتخابات عوامل خارجی را مسئول شکست خود معرفی کند.
دلیل اتخاذ چنین رویکردی شکست سیاست‌های ترامپ در مقابل رقبای خارجی و به طور مشخص سه کشور ایران، چین و روسیه است. ترامپ انتظار داشت تهران را با سیاست فشار حداکثری پای میز مذاکره‌ای تحمیلی بکشاند اما این انتظار ترامپ محقق نشد. در مورد چین و روسیه هم جنگ تعرفه‌ای و تحریمی ترامپ علیه این دو کشور نه تنها شکست خورده است، بلکه اتحاد کشورهای ضد آمریکایی را بیشتر کرده است؛ بنابراین درحالی که سیاست دونالد در مقابل ایران، روسیه و چین ناموفق بوده، اتهام زنی دو مقام کاخ سفید به این سه کشور تنها فرافکنی روبه جلو با هدف خالی کردن زیر پای جو بایدن رقیب انتخاباتی ترامپ و ایجاد موقعیت جدید برای شخص رئیس‌جمهور است.
ترامپ نه تنها در طول چهار سال گذشته که در مقام رئیس‌جمهوری قرار داشته، بلکه حتی پیش از آنکه در دنیای بیزینس و تبلیغات فعال بود، نشان داده فردی است که با ایجاد جنجال کار خود را پیش ببرد. تصمیمات سیاسی او در دوره ریاست جمهوری هم از همین نوع است. اکنون او با طرح دخالت دست‌های بیگانه در انتخابات آمریکا که برای نخستین بار در تاریخ این کشور روی داد، سعی می‌کند مردم را شگفت‌زده کرده تا بتواند به فرافکنی‌های خود ادامه دهد. غیر از طرفداران ترامپ انتظار نمی‌رود کسی ادعاهای ترامپ درباره دخالت کشورهای دیگر در انتخابات آمریکا را باور کند و این پروژه ترامپ هم بعید است نتیجه و دستاورد خاصی برای وی به همراه داشته باشد. ولی یک نکته بدیهی است و آن این که کمتر کشوری حاضر است با چنین شخصیتی با رویکردهای قلدرمابانه و غیرمدنی همکاری و تعامل کند.