گازرسانی به روستاها از سال ۹۲ و با روی کار آمدن دولت یازدهم مورد توجه جدی وزارت نفت قرار گرفت. در آن زمان ایران با تحریم‌ها رو به رو بود و اعتبارات لازم برای اجرای این پروژه‌ها وجود نداشت.
از همین رو استفاده از درآمد آتی از محل صرفه‌جویی حاصل از کاهش مصرف سوخت مایع برای گازرسانی روستایی پیشنهاد شد. این پیشنهاد که بعدها به بند ق معروف شد، در بودجه سال ۹۳ گنجانده شد و از همان زمان گازرسانی روستایی رونق گرفت.
نکته مهم آن بود که تا آن زمان روستاهایی که گازرسانی به آنها آسان‌تر بود، به شبکه گاز متصل شده بودند و روستاهایی در نوبت قرار داشتند که یا مسیر دسترسی سختی داشتند و یا در استان‌هایی قرار گرفته بودند که شبکه گاز توسعه چندانی نداشت.
نگاهی به آمار گازرسانی روستایی در استان‌های مختلف کشور نشان می‌دهد که گازرسانی روستایی در استان خراسان جنوبی عملکرد بهتری نسبت به سایر استان‌ها داشته است.
در سال ۹۲و ابتدای کار دولت یازدهم، ۵۶ روستا در خراسان جنوبی به شبکه گاز متصل بودند. این تعداد با رشد خیره‌کننده ۱۳۲۵ درصدی در تیرماه سال ۹۹ به ۷۹۸ روستا رسید.
بعد از خراسان جنوبی، هرمزگان با رشدی ۸۰۰ درصدی در رتبه دوم از نظر درصد رشد گازرسانی روستایی را در طول دولت تدبیر و امید دارا است.
کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، لرستان، ایلام، بوشهر، آذربایجان غربی، اردبیل و یزد به ترتیب با رشد ۶۰۳، ۶۰۰، ۳۶۱، ۳۲۶، ۲۹۸، ۲۸۵، ۲۶۱ و ۲۵۹ در رتبه های سوم تا دهم رشد گازرسانی روستایی قرار گرفته‌اند.
در این مدت یعنی از ابتدای سال ۹۲ تا پایان تیرماه سال ۹۹، تعداد روستاهای گازرسانی شده نیز از ۱۴ هزار و ۵۱ روستا به ۳۱ هزار و ۳۹۲ روستا افزایش پیدا کرده که بیانگر رشدی ۱۲۳ درصدی است.
در ادامه جدول کامل گازرسانی به روستاها به تفکیک هر استان در طول سال‌های ۹۲ تا پایان تیر ۹۸ قابل رویت است.