به گزارش روز سه‌شنبه پایگاه خبری مدیکال ساینس، پروبیوتیک‌ها باکتری‌های خوب دستگاه گوارش به ویژه معده و روده هستند.
این باکتری‌ها در حین فرآیند هضم زنده می‌مانند و برای سلامتی بسیار مفید هستند و با تقویت سیستم ایمنی بدن، جذب مواد مغذی و حفاظت در برابر اختلالات گوارشی، از امراضی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر جلوگیری می‌کنند.
این باکتری‌ها به سوزاندن چربی کمک می‌کنند و با کاهش مقاومت بدن نسبت به انسولین، در پیشگیری از بیماری دیابت موثر هستند. درمان اسهال‌های عفونی، برخی از بیماری‌های پوستی و افزایش بهداشت دهان و دندان از دیگر فواید این باکتری‌ها هستند.
از طرفی مطالعات محققان هلندی نشان می دهد که پروبیوتیک‌ها سبب بهبود خلق و خو می شوند و یک روش مناسب برای مبارزه با استرس و افسردگی هستند.
مطالعات جدید محققان دانشگاه Piemonte Orientale در ایتالیا نشان می‌دهد باکتری‌های پروبیوتیک Bifidobacterium breve BR۰۳ و Bifidobacterium breve B۶۳۲ در کاهش وزن نقش دارند و کودکانی که به همراه رژیم غذایی کم کالری از این باکتری‌ها استفاده می‌کنند، در کاهش وزن موفق‌تر هستند.
بر اساس این مطالعات باکتری‌های پروبیوتیک در کاهش شاخص توده بدنی کودکان نقش دارد. شاخص توده بدنی (BMI) مهمترین فاکتور در تعیین وزن نرمال، اضافه وزن و چاقی است. شاخص توده بدنی با تقسیم وزن (به کیلوگرم) بر توان دوم قد (به متر) به دست می آید. شاخص توده بدنی کمتر از ۱۸.۵، نشان دهنده کم وزنی غیر طبیعی است. اگر عدد بدست آمده بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ باشد، یعنی وزن فرد طبیعی است. عدد بزرگتر و مساوی ۲۵، نشان دهنده اضافه وزن است. عدد ۳۰ به بالا نشان دهنده چاقی است، که به ترتیب به چاقی درجه یک (بین ۳۰ تا ۳۴.۹)، چاقی درجه دو (بین ۳۵ تا ۳۹.۹) و چاقی درجه سه (۴۰ به بالا) تقسیم بندی می شود. آگاهی از شاخص توده بدنی برای هر فرد ضروری است.
از بین مواد غذایی شناخته شده، ماست حاوی بیشترین مقدار پروبیوتیک است. سیب، موز، توت، کشمش، انواع سبزی، پیاز، سیر، تره فرنگی، عدس، نخود، لوبیا، ذرت، بادام، عسل و چای سبز نیز حاوی این باکتری هستند.
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۶ میلادی اعلام کرد که معضل چاقی در کودکان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به مرز هشدار رسیده است.
در این گزارش آمده است که تعداد کودکان چاق و دارای اضافه وزن زیر پنج سال، از سال ۱۹۹۰ میلادی تاکنون دو برابر شده و به نرخ هشدار رسیده است. چاقی و اضافه وزن کودکان اثر مستقیم انتخاب شیوه زندگی خانواده هاست. عوامل بیولوژیکی، عدم دسترسی به غذاهای سالم، کاهش فعالیت‌های بدنی در مدرسه و تمایل به غذاهای ناسالم و چرب، از عوامل این اپیدمی محسوب می‌شوند.
کارشناسان، اقداماتی از قبیل ترویج شیوه زندگی سالم و وضع مالیات‌های سنگین روی نوشیدنی‌های شیرین را در رفع این معضل مفید می‌دانند؛ گرچه اقدامات لازم برای مقابله با چاقی در کودکان تا امروز بسیار کند و غیر قابل اجرا بوده است.
افزایش تمایل کودکان به بازی‌های رایانه‌ای و انواع تجهیزات الکترونیکی مانند گوشی هوشمند و لپ‌تاپ نیز یکی از مهمترین دلایل اضافه وزن است که احتمال ابتلا به بیماری‌های متابولیک و قلبی را در سال‌های بعد زندگی افزایش می‌دهد.