به گزارش ایرنا، در حالی که کمتر از دو ماه دیگر تا برگزیدن ۱۶۷ نماینده مجلس ملی ونزوئلا باقی است، تحلیل‌ها و نظریه‌پردازی‌های بسیاری درباره آن در بین موافقان و مخالفان به وجود آمده است. این موضوع به ویژه پس از اقدام مهم «نیکلاس مادورو» در راستای عفو رهبران مخالف سیاسی، در حوزه ملی و بین الملل اهمیت صدچندان یافته است.
با شکاف به وجود آمده در جناج مخالفان دولت مادورو که پیش از این سرسختانه انتخابات را تحریم می کردند، در حال حاضر، اظهار تمایل برخی از برای شرکت در انتخابات پیش رو برای کسب کرسی های بیشتر در مجلس، به معنای عقب نشینی مخالفان دربرابر دولت مشروع مادورو و رضایت آنها به حل اختلافات سیاسی از طریق روندهای مشروع و بدور از جنجال آفرینی و تنش سازی است.
راهکار مادورو برای آشتی ملی و رفع تفرقه
نیکلاس مادورو رئیس جمهوری ونزوئلا، با عفو ۱۱۰ رهبر مخالف سیاسی، در راستای ایجاد فضای مناسب و دمکراتیک برای شرکت تمامی احزاب، گامی مثبت در مسیر ثبات، آشتی ملی و امنیت در این کشور آمریکای لاتین برداشت که حاکی از پیروزی دولت مادورو در برابر جبهه سیاست‌های مداخله‌جویانه آمریکا در حمایت از مخالفان با هدف سرنگونی دولت مادورو بوده است. وی که از دور پیشین انتخابات ریاست جمهوری در این کشور پیامدها و تبعات سنگینی را متحمل شده، با پذیرش تمام خطرات احتمالی این اقدام خود، در تلاش است تا از طریق گفتگو، از تکرار این دست توطئه ها علیه کشورش که موجب به مخاطره افتادن ثبات آن به عنوان اصلی ترین رکن حاکم بر هر نظام سیاسی می‌شود، جلوگیری کند.
این تصمیم سرنوشت ساز رئیس جمهور ونزوئلا چرخشی غیرمنتظره به سوی مخالفان افراطی بود که انتظار چنین اقدامی را نداشته و در برابر آن دچار اختلاف و دودستگی شده و از تعصب و مقاومت سرسختانه در برابر دولت مشروع مادورو دست برداشته اند.
شکاف در اردوگاه مخالفان مادورو
در ژانویه سال ۲۰۱۹ (دی ۱۳۹۷) خوان گوایدو، رئیس مجلس ملی ونزوئلا با شروع مجدد دولت مادورو، صحت انتخابات ریاست جمهوری را زیر سوال برد و خود را به عنوان رئیس‌جمهوری موقت ونزوئلا معرفی کرد، از آن زمان تاکنون بحران سیاسی بر این کشور حاکم شده است.
گوایدو تلاش زیادی برای حفظ وحدت حزب مخالفان ونزوئلا کرده است، اما ماندگاری مادورو در قدرت با وجود مشکلات اقتصادی، همه‌گیری کووید-۱۹ و تحریم‌های آمریکا به افزایش ناامیدی بین پیروان این جنبش منجر شده است و در هفته‌های اخیر انتقادات علنی انریکه کاپریلس، فرماندار سابق میراندا، و ماریا کورینا ماچادو، فعال معروف مخالف مادورو، به جایگاه او ضربه زده است.
او هیچ قدرت اجرایی یا نظامی موثری در داخل ونزوئلا ندارد، اما ایالات متحده و بیش از ۵۰ کشور دیگر او را "رئیس‌جمهور موقت" این کشور می‌دانند. گوایدو اخیرا اعلام کرد که احزاب حامی او انتخابات مجلس را که قرار است روز ۶ دسامبر برگزار شود تحریم خواهند کرد، موضعی که باعث طرح انتقادات بسیاری علیه وی شده است.
گوایدو همزمان با "مضحکه" خواندن انتخابات ۶ دسامبر، پیشنهاد برگزاری یک "رفراندوم مشورتی" در ادعا برای "بازگشت به دموکراسی" را نیز مطرح می‌کند. اما پرسش خیلی از کاربران شبکه‌های اجتماعی این است که او چطور می‌خواهد بدون در اختیار داشتن اهرم‌های رسمی قدرت چنین رفراندومی برگزار کند.
انریکه کاپریلس، نامزد سابق ریاست‌جمهوری، علنا جایگاه رهبری گوایدو را به چالش کشیده است و می‌گوید که مخالفان باید روز ۶ دسامبر پای صندوق‌های رای با نیکولاس مادورو روبه‌رو شوند و همزمان از مجامع بین‌المللی بخواهند که اجرای آزادانه و منصفانه انتخابات را تضمین کنند.
او عقیده دارد که استراتژی تحریم انتخابات گوایدو انفعالی است و نتیجه عکس خواهد داشت، چرا که میدان سیاست را تسلیم مادورو می‌کند. او روز ۶ سپتامبر با انتشار بیانیه‌ای در توییتر گفت که شرکت نکردن در رای‌گیری ۶ دسامبر مانند "دست‌به‌سینه نشستن است و صرفا به نفع قدرت مادورو خواهد بود".
کاپریلس سابقه سیاسی بیشتری از خوان گوایدو دارد. او که حقوق خوانده است و به یکی از خانواده‌های ثروتمند کاراکاس تعلق دارد در سال ۱۹۹۸ وارد سیاست شد و به عنوان جوانترین نماینده تاریخ این کشور به مجلس راه یافت. او سپس در سال ۲۰۰۰ به حزب عدالت پیوست و دو دوره متوالی با رای بالا به عنوان شهردار باروتا انتخاب شد. بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۷ فرماندار ایالت میراندا بود و یکی از چهره‌های بسیار شناخته‌شده اپوزیسیون محسوب می‌شود.
ماریا کورینا ماچادو، از دیگر مخالفان سرسخت مادوروست که پس از آنکه سال ۲۰۱۴ از نمایندگی مجلس کنار گذاشته شد، به عضو ثابت مخالفان مادورو پیوسته و حضورش مورد توجه خیلی از رسانه‌ها قرار گرفته، اما به دلیل عدم ایفای ماموریت از سوی گوایدو در پایان دادن به حکومت مادورو، در اواخر ماه اوت علنا او را سرزنش کرد.
ماچادو نیز در پی مواجهه با قدرت مادورو، خواستار دخالت بیگانگان در انتخابات این کشور شده است. او روز ۳ سپتامبر با ارسال توییتی نشان داد که از چنین دخالتی حمایت می‌کند: "شرایطی که قبلا باعث شده بود ایالات متحده و لیبرال دموکراسی‌های غربی دست به عملیات صلح (دخالت نظامی خارجی) بزنند در حال حاضر در ونزوئلا وجود دارد."
اما بیشتر کشورهای اروپایی و آمریکایی حامی گوایدو مشخصا گفته‌اند که از دخالت خارجی در ونزوئلا حمایت نخواهند کرد و با وجود صحبت‌های گنگ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، مبنی بر "نگه داشتن همه گزینه‌ها روی میز"، الیوت ابرامز، نماینده ویژه سابق ایالات متحده در امور ونزوئلا، اخیرا طرح خانم ماچادو را رد کرده و گفته بود که او "در واقع‌گرایی جادویی زندگی می‌کند".
با این وجود، آمریکا که همواره با اقدامات تحریک آمیز و مداخله جویانه به دنبال سرنگونی دولت مشروع مادورو بوده، با تحریم برخی مقامات ارشد ونزوئلا و اختلاف افکنی بر سر مسائلی چون تغییر تاریخ انتخابات و تحریک مخالفان علیه دولت قانونی در پی ممانعت از انتخاباتی سالم و آزاد در سایه امنیت در این کشور بولیواری برآمده است.
این در حالی است که براساس نظرسنجی های موثق صورت گرفته مانند نظرسنجی موسسه تحقیقاتی hinterlaces در اواخر ماه اوت، حدود ۶۰ درصد مردم ونزوئلا برای شرکت در انتخابات آتی مجلس در این کشور ابراز تمایل کرده اند. در نظرسنجی دیگری طی تحقیق انجام شده بیش از ۸۰ درصد مردم به مخالفت با تحریم ها و اعمال دخالت های آمریکا در جهت سرنگونی دولت مادورو رأی داده اند. چرا که ۸۳ درصد ملت بولیواری بر این باورند که این تحریم ها به همه مردم ونزوئلا ضربه خواهد زد.
انتخابات پارلمانی در حالی قرار است در ۶ دسامبر ( ۱۶ آذر) در ونزوئلا برگزار شود که احتمالا با توجه به این رویدادها، تحولات جدیدی در ونزوئلا رخ خواهد داد.