تاریخ این صفحه تناقض بار فرانسه را ثبت کرده است که در سال ۱۹۸۸ روژه گارودی، در جایگاه یک فیلسوف و متفکر به خاطر آزادی بیان و نه توهین و به نام و اتهام یهودستیزی، محاکمه و زندانی شد و جرمش این بود که اسرار موسسات اسرائیلی را هویدا می کرد؛ نام کتاب او که آزادی بیان درباره اش مصداقی نداشت، «افسانه های ساخته شده برای سیاست اسرائیل» بود.
در سال ۲۰۱۴ که شارلی ابدو آزادانه به آزادی بیان می پرداخت و صفحات اهانت به مقدسات دیگران را آماده می کرد، امانوئل فالس وزیر کشور وقت فرانسه تلاش خود را به کار گرفت و «دیودُنِه اِمبالا اِمبالا» هنرپیشه طنزپرداز فرانسوی را به زندان انداخت. جرم او، تردید درباره هولوکاست و انتقاد از جنایت های اسرائیل بود.
تشکیک در مساله ادعایی اسرائیل، چیز جدیدی هم نبود.
روبر فوریسون آیتکن (درگذشته در ۲۰۱۸) مورخ و استاد سابق دانشگاه‌های سوربن و لیون فرانسه یکی از این منتقدان بود که مانند گارودی به زندان افتاد.
از اقدامات اساسی او، بررسی وجود اتاق‌های گاز در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها بود. وی معتقد بود که هیچگونه مدرک یا حتی تصویری از اتاق‌های گاز وجود ندارد و اثبات وجود اتاق گاز بر اساس گفته‌های شاهدین پایه علمی نداشته و قابل استناد نیست. به گفته فوریسون، چون میکروب تیفوس، واگیر دارد، سوزاندن اجساد تمامی افراد مقیم در اردوگاه‌ها کاری ضروری بوده و اجساد تمامی مردگان اعم از یهودی و غیر یهودی باید انجام می‌شده‌است؛ که به غلط به آدم سوزی معروف شده‌است. وی در سال ۲۰۰۶ به دلیل مصاحبه‌ای که در سال ۲۰۰۵، به جرم انکار جنایات هولوکاست، به سه ماه زندان و پرداخت ۷ هزار و ۵۰۰ یورو محکوم شد. او به خاطر بیان عقیده‌اش بارها از سوی گروه‌های تندروی یهودی مورد آزار و ضرب و شتم قرار گرفت.
جالب این است که بانیان حملات به شارلی ابدو در سال ۲۰۱۵ به طرز عجیبی، سعی داشتند یهودیان و این نشریه را با هم جمع ببندند و هیچ کس در این باره تحقیق نکرد که چرا در روزهای هفتم و نهم ژانویه سال ۲۰۱۵، طراحان حملات پاریس، هم به مجله شارلی ابدو و هم به بازار یهودیان در پاریس حمله کردند؟
هیچ کس نپرسید آیا احتمال دارد لابی های اسرائیلی که در همه ارکان فرانسه از جمله رسانه ها، نفوذ و حاکمیت دارند، نقشی در تدارک این حملات علیه مراکز یهودی داشته باشند تا بر آتش اسلام ستیزی در فرانسه بدمند؟ اساسا چه ارتباطی بین شارلی ابدو و جریان های صهیونیستی فرانسه وجود دارد؟ چرا شارلی ابدو حتی یک بار هم به حساسیت های اسرائیل یا یهودیان کاری ندارد؟
تناقض قابل توجه دیگر، شرکت دیکتاتورها در تظاهرات همراهی با آزادی بیان فرانسه بعد از حملات ژانئیه ۲۰۱۵ به شارلی ابدو بود. فقط کافی است تصاویر سرانی که در تظاهرات همبستگی با شارلی ابدو شرکت کردند، بازبینی شود؛ شمار زیادی از کودتاچیان و ناباوران سرکوبگر آزادی بیان در کنار مقامات فرانسه در همبستگی با شارلی ابدو قدم زدند و این خود از ظرایف آزادی در خیابان های پاریس است؛ سوال کنندگان دربند و دیکتاتورهای قدم زنان در شانزه لیزه.