رضا درستکار در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره اهمیت برگزاری جشنواره ای موضوعی با عنوان جشنواره فیلم مقاومت اظهار داشت: جشنواره مقاومت می‌تواند و باید جریان‌ساز فرهنگی باشد و فراتر از جناح‌بندی‌های سیاسی، جریان‌های فکری و فرهنگی و فضای بحث و مناظره را ایجاد کند.
وی افزود: جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت یکی از نیازهای اصلی کشور در حوزه فرهنگی است که باید در وهله اول مانند دیگر جشنواره‌ها برای مخاطب جذابیت داشته باشد؛ علاوه بر آن باید بتواند نگاه و اطلاعات درست و دقیقی از جنگ‌تحمیلی و تاریخ آن بیان کند.
درستکار ادامه داد: کیفیت جشنواره تا حد بسیاری به جریان تولید وابسته است. اگر جریان تولید عملکرد مطلوبی داشته باشد، طبیعتاً جشنواره مقاومت نیز با کیفیت بهتری برگزار خواهد شد.
این منتقد سینما اظهار داشت: جشنواره فیلم مقاومت می‌تواند و باید جریان‌ساز فرهنگی باشد و جریان‌های فکری و فرهنگی و فضای بحث و مناظره را ایجاد کند و بتواند فضای اجماع و جذب حداکثری را فراتر از جناح‌بندی‌های سیاسی فراهم کند. این جشنواره توانسته با بخش‌هایی مانند سیدالشهداء مقاومت و یا بخش مدافعان سلامت خود را با مقتضیات جامعه منطبق کرده و مفهوم مقاومت را گسترده‌تر کند.
درستکار تصریح کرد: مفهوم مقاومت برای منجمد نشدن نیاز به روان بودن و تطبیق خود با مسائل و موضوعات روز دارد. این مهم حتی به افزایش مقبولیت جشنواره نیز کمک شایانی می‌کند.
وی اضافه کرد: مفهوم مقاومت، یک مفهوم کلان است و می‌توان ادعا کرد هیچکس با دفاع‌مقدس به معنای عام و کلان آن مسئله ندارد. این نوع سینما بسیار ارزشمند است و باید تفاوت جنگ با دفاع‌مقدس را بیان کند خاصه در شرایطی که سینمای جهان آثار متعددی درباره جنگ مخصوصاً جنگ‌جهانی‌دوم تولید می‌کند.
این فیلمساز تأکید کرد: نباید فراموش کرد سینمای جنگ اصولاً سینمایی برای صلح است. این نوع سینما برای همگرایی، صلح و اتحاد فعالیت می‌کند و تلاش دارد.
درستکار گفت: بخش زیادی از ظرفیت‌های دفاع‌مقدس هنوز شناخته نشده است چه برسد که درباره آن فیلم ساخته شود. هنوز حتی یک فیلم سینمایی با موضوع پرداختن به یک عملیات جنگی به طور دقیق و با شناسنامه شناخته نشده است.
وی اظهار داشت: حمایت از سینمای دفاع‌مقدس و مقاومت ضرورتی است که به دلیل تراکم مشکلات اقتصادی در کشور که بخشی از آن به دلیل تحریم به وجود آمده، تا حدی به حاشیه رفته است اما باید گفت که دوران دفاع‌مقدس به دلیل گستردگی اثرگذاری که در تحولات کشور داشته است، صاحب سینمایی است که همچنان زنده و پویا است؛ البته مسئولان باید پاسخ مناسبی برای حمایت از آثار دفاع‌مقدس داشته باشند و مشکلات مبنایی و سخت‌افزاری این نوع سینما را که گران است، رفع کنند.
این منتقد سینما تأکید کرد: تفاوت دیدگاه بسیاری در نسل‌های مختلف وجود دارد که این روند حتی در سیر سینماگران نیز وجود دارد. سینمای ابراهیم حاتمی‌کیا از مهاجر تا به‌نام‌پدر تغییرات بسیاری داشته است و این یک روند طبیعی است چون هر سینماگری در مسیر حرفه‌ای خود دچار تغییراتی در نگرش و دیدگاه‌ها می‌شود.
وی ادامه داد: در بین همه سینماگران حوزه دفاع‌مقدس، رسول ملاقلی‌پور نگاه بهتری به موضوع جنگ داشت. آثار او صادقانه‌تر، مستقیم‌تر و مؤمنانه‌تر بودند و دستکاری کمتری در شخصیت‌ها وجود دارد. جدا از حس عاطفی که نسبت به ملاقلی‌پور داشته و دارم، معتقدم آثار وی به معنای واقعی فیلم سینمایی بود. او توانست در نجات‌یافتگان حتی یک فرد عراقی شیعه و دوست‌دار اهل بیت (ع) و مراودات او با یک شیعه ایرانی را نشان دهد. این نوع نگاه، یعنی رسول توانسته بود افق دید خود را به فراتر از سنگرها ببرد.
درستکار گفت: شخصیت‌ها در آثار ملاقلی‌پور در کنار واقع‌گری و باورپذیری، شیدایی خاصی دارند. این نوع نگاه را می‌توان در سفر به چزابه و شخصیت فرمانده آن فیلم به خوبی دید. در کنار این موارد، سینمای رسول افسون‌سازی نداشت. در واقع در فیلم‌های او «من خوبم» وجود ندارد و شخصیت‌ها در جریان فیلم حل می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: برای ساخت فیلم جنگی حتماً نباید جبهه را تجربه کرد گرچه حضور در جبهه یک امتیاز برای فیلمساز محسوب می‌شود.