به گزارش ایرنا، دکتر بتول امیری روز شنبه به رسانه‌ها اعلام کرد: نخستین متغیر در بیماری کووید -۱۹ دور ویروسی به شمار می‌رود طوریکه که اگر فردی با تعداد کمی از ذرات ویروسی مبتلا شود ممکن است باعث بیماری بدون علامت یا خفیف شود، اما اگر با مقدار زیادی از ذرات ویروسی آلوده شده باشد آسیب بیشتری به سیستم ایمنی فرد وارد شده و درنتیجه احتمال بیماری جدی‌تری به وجود می‌آید.
امیری با بیان اینکه ژنتیک دومین متغیر در میزان شدت بیماری کروناست گفت: پروتئین‌های سطحی روی سلول‌های میزبان اغلب به‌عنوان مسیر ورود ویروس‌ها عمل می‌کنند و برای هر شخص منحصربه‌فرد است براین اساس فردی که پروتئین‌های سطحی خاصی ندارد ممکن است در برابر عفونت کرونا مقاومت کند.
وی بیان کرد: سومین متغیر مسیر ورود عفونت ویروس است که ممکن است به دلیل متفاوت بودن پاسخ‌های دفاعی در سیستم ایمنی، بر پیامدهای بیماری تأثیر بگذارد اینکه ویروس از طریق بینی یا دهان، قطره‌های هوابرد ناشی از سرفه یا عطسه، لمس کردن سطح آلوده و سپس لمس چهره فرد وارد بدن شود بر میزان شدت بیماری اثرگذار است.
امیری افزود: قدرت ویروس به عنوان چهارمین متغیر به شمار می‌رود و با گسترش ویروس و تحولات ژنتیکی، تفاوت در بین انواع ویروس کرونا ایجاد می‌شود براین اساس جهش‌های ویروسی مهاجمتر به‌طور بالقوه می‌توانند آسیب بیشتری به بافت میزبان یا ایمنی بدن وارد کرده و جهش‌های ضعیف‌تر، بیماری خفیفتری را ایجاد می‌کنند.
متخصص پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر گفت: پنجمین متغیر وضعیت ایمنی بدن افراد است که سابقه ابتلا به بیماری‌های عفونی قبلی یک شخص در نحوه واکنش آنها به ویروس یا هرگونه عفونت جدید اساسی است.
وی یادآور شد: سیستم ایمنی می‌تواند از بدن در مقابل یک ویروس آشنا بخوبی محافظت کند اما در برخورد با دشمن جدید چون سازوکار پاسخ سریع در سیستم ایمنی وجود ندارد می‌تواند آسیب جدی‌تری وارد کند.
امیری گفت: ازآنجا که این پنج متغیر در افراد می‌تواند بسیار متفاوت باشد نمی‌توان مرگ یا زنده ماندن بیمار مبتلا به کرونا را پیش‌بینی کرد اما شواهد نشان می‌دهد بیشتر افرادی که دچار ویروس کرونا می‌شوند دچار بیماری شدید نخواهند شد.
وی توصیه کرد: تا زمانی که جزئیات و ابهام‌های این پنج متغیر ازنظر علمی مشخص شود تا بتوان مداخله مؤثرتری برای مقابله با ویروس انجام داد بازهم می‌توان برخی از متغیرها را برای کاهش شدت بیماری دست‌کاری کرد.
امیری اظهار کرد: به نظر می‌رسد ازآنجا که افراد یک خانواده درجه‌هایی از تشابه ژنتیکی باهم دارند در صورت شدید بودن ابتلا یک عضو خانواده، هشداری برای دیگر اعضا خانواده برای رعایت اقدام‌های پیشگیرانه است البته باید در نظر داشت در یک خانواده تنوع ژنتیکی وجود دارد و عامل ژنتیک هم تنها عامل پیشنهادی تعیین‌کننده شدت بیماری نیست و این بیماری حاصل تعامل درجات متفاوت ژنتیک، رفتار و اجتماع است.
متخصص پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر تأکید کرد: افراد بایستی در این دوران خود را مقیدتر به سبک زندگی سالم کرده، فعالیت فیزیکی، تغذیه مناسب و مصرف نکردن سیگار و الکل را در برنامه زندگی خود قرار دهند.
امیری یادآور شد: باید عوامل خطر و بیماری‌های زمینه‌ای خود را مدیریت کرده تا وضعیت ایمنی بهتری برای مقابله با ویروس داشته باشیم.
وی تصریح کرد: فرهنگ اصالت فرد را به فرهنگ اصالت جمع تغییر داده تا افراد به نفع جامعه، خودخواهی را کنار بگذارند، دگر خواهی را ترویج داده و در مقابله با فرهنگ انگ، برچسب‌زنی و مخفی کردن بیماری، به‌صورت سازمان یافته و جمعی اقدام کنند.
بیماری کرونا در افراد بسیار متفاوت است و دامنه آن از فرد بدون علامت، سرفه و خستگی تا ماندن در بخش مراقبت‌های ویژه و مرگ احتمالی متفاوت است.
زمانی که اقدام‌های پیشگیرانه شامل رعایت فاصله گذاری اجتماعی، زدن ماسک و شست و شوی دست تا حد امکان رعایت شود با تعداد ویروس کمتری آلوده و در نتیجه خطر شدت گرفتن بیماری کمتر می‌شود.
وی بیان کرد: براساس داده‌های اپیدمیولوژیک اولیه، افرادی که سیستم ایمنی در آنها ضعیف و سرکوب شده مانند سالمندان، افراد چاق، دیابتی‌ها، پرفشاری خون، سیگاری‌ها، بیماری‌های قلبی و ریوی، بیماران سرطانی و هر نوع نقص ایمنی مادرزادی یا اکتسابی در معرض خطر برای بیماری شدیدتر قرار دارند.
امیری اظهار کرد: البته این طبقه‌بندی همیشه در پیش‌گویی شدت بیماری صادق نبوده، ازیک‌طرف همه افراد مبتلا دارای عوامل خطر نیستند و از طرف دیگر همه افراد در معرض خطر علائم و نتایج یکسان ندارند.