نادر سلیمانی بازیگر نام‌آشنای سینما و تلویزیون و از فعالان عرصه فیلم‌ها و سریال‌های کودک و نوجوان گفت: نوع برگزار شدن جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان در سال‌های گذشته با امسال که شیوع بیماری کرونا را شاهدیم، تفاوت چندانی با هم ندارد. تنها چیزی که در سال‌های گذشته وجود داشت، شور و هیجانی بود که برای مخاطبان ایجاد می‌شد.
من هم کودک هستم!
وی با اشاره به برپایی این دوره جشنواره به شکل برخط و ضرورت ایجاد فضای امن گفت: پخش شدن فیلم‌های کوتاه داستانی و انیمیشن در حوزه کودک و نوجوان به صورت برخط به دیده شدن کار هنرمندی که تازه وارد این حوزه شده است، کمک می‌کند. زمانی که جشنواره حضوری برگزار می‌شد هم بخش فیلم‌های کوتاه چندان مورد توجه قرار نمی‌گرفتند و تهیه‌کنندگان آن فیلم‌ها تلاش بسیاری برای دیده‌شدن آن‌ها می‌کردند اما شاید در روش فعلی فیلم کوتاه بیشتر دیده شود.
سلیمانی با بیان آنکه نزدیک به ۳۰ سال است که برای کودکان و نوجوانان کار می‌کنم و می‌خواهم به عنوان عضو کوچکی از این جامعه تذکری بدهم؛ خاطرنشان کرد: متاسفانه فیلم‌هایی که برای کودکان تولید می‌شوند، نکته‌ای به نام هیجان را فراموش کرده‌اند. هیجان باعث رشد عقلانی کودک می‌شود. ما کارگردان‌های بسیار خوبی در این کار داریم اما فیلم‌ها معمولا سفارشی ساخته می‌شوند. کودک تا زمانی که به سن نوجوانی نرسیده به دنبال هیجان است و ما در بخش انیمیشن‌های کوتاه و بلند این مخاطبان را جذب نکرده‌ایم.
وی ادامه داد: من کودک دارم و به جرأت می‌گویم که خودم هم کودک هستم فقط کمی بزرگ شده‌ام و به دنبال انیمیشن و فیلمی می‌روم که برای من هیجان انگیز باشد. اما فیلم‌های ما با چیزهای دیگری گره می‌خورند که ارتباطی میان آن‌ها نیست. متاسفانه وارد بخش آموزشی می‌شویم و با نبود هیجان در کار اجازه نمی‌دهیم که رشد عقلانی کودک ایجاد بشود و خود از آن هیجان پندی هم بگیرد.
نگاه به فیلم و کودک نوجوان تبلیغاتی شده است
بازیگر فیلم دزد و پری یادآور شد: انیمیشن‌هایی قوی در ایران می‌سازیم اما در متن و محتوای اصلی داستان توضیح واضحات می‌دهیم. درواقع از نگاه خودمان که بزرگ هستیم، فیلم می‌سازیم.
بیشتر کارهایی که مخاطبان بسیاری داشت مانند «مدرسه موش‌ها» به هیجان توجه کرده بودند اما ما امروز می‌خواهیم بیشتر به تبلیغات توجه کنیم. کارها اسپانسر دارند و مدام می‌خواهند در خلال فیلم تیزر پخش کنند. کودکان در این شرایط نمی‌دانند که باید به دنبال چه چیزی بروند. همین موضوع باعث ریزش مخاطب می‌شود.
سلیمانی گفت: باید توجه کنیم که همواره هیجان همراه با تخیل است و تخیل در کودکان، هر روز شتاب و سرعت بیشتری دارد و کودک هربار چیزهای جدیدتری می‌خواهد اما ما در تولید فیلم و انیمیشن به خواست کودک‌مان توجه نمی‌کنیم بلکه کار را از نگاه خودمان و از آنچه که سفارش گرفته‌ایم می‌سازیم. این موضوع ایراد اصلی کار ما است.
به گفته این بازیگر، بخشی از اساسی‌ترین نکات مثبت هیجان، عشق است. عشق ابتدا به وجود می‌آید و همراه با آن خرد و عقلانیت ایجاد می‌شود. کودک این موضوع را در سن و سال خودش دقیقاً درک می‌کند و می‌شناسد. ما بخش ایجاد احساس را از فیلم یا انیمیشن‌های خود حذف می‌کنیم و بخش دوم هم به وجود نمی‌آید و خودمان تصور می‌کنیم که به وجود آمده است اما کودک نسبت به این بخش بی‌توجهی می‌کند.
در برابر خواسته‌های ناخواسته مقاومت کنید
به گزارش جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودک و نوجوان، بازیگر فیلم قهرمانان کوچک خاطرنشان کرد: عزیزانی که برای کودکان فیلم می‌سازید لطفاً کمی در برابر خواسته‌های ناخواسته مقاومت کنید و هدف‌تان فقط کسب درآمد نباشد. من نهایت بتوانم تا ۱۰ سال آینده برای کودک کار کنم و پس از من کسانی که از من خاطره دارند باید جایگزینم بشوند. اگر من درست خاطره‌سازی کرده و عقلانیت را در آن‌ها رشد داده باشم، آن‌ها نیز در جای درستی قرار می‌گیرند.
وی با ذکر خاطره‌ای یادآور شد: طرحی داشتم و در آن از کودکان می‌خواستم که مادرشان را در ۳۰ ثانیه نقاشی کنند. کودکی بود که مادرش را خوب کشید اما دهان او را بسیار بزرگ نقاشی کرده بود. این کودک به من گفت که مادرم همیشه داد می‌زند. پس بدانید که کودکان کاملا مشرف به آن چیزی هستند که می‌سازید و دقیقا نکاتی از یک فیلم را درک می‌نمایند که شما به عنوان فیلمساز تلاش کرده‌اید تا آن نکات در فیلم نباشند.
آسیب مهلک فضای مجازی
سلیمانی گفت: امروز کودکانی را می‌بینید که در فضای اینترنت کار می‌کنند و پدران و مادران هم آن‌ها را تشویق می‌کنند. این‌ها در واقع به نوعی کودکان کار محسوب می‌شوند. کسانی که این کار را انجام می‌دهند باید افسوس بخورند. ما چه تخیلی برای کودک ایجاد کرده‌ایم؟ کسانی که فیلم می‌سازید لطفا با عجله کار را انجام ندهید. امروز چه سرمایه‌ای به کسانی که کار کودک و نوجوان انجام می‌دهند، اختصاص می‌یابد؟
بازیگر سریال محله گل و بلبل در پایان تصریح کرد: ما پای درختی که باید هر روز تنومندتر بشود، سم می‌ریزیم و ناخواسته نهالی را که گذشتگان کاشتند هر روز خشک‌تر می‌کنیم. درختی که در ظاهر زیباست اما از درون خشک شده است و زمانی می‌آید که برگ‌هایش می‌ریزد و با حرارت آفتاب می‌سوزد که در آن روز ما هم با آن درخت می‌سوزیم.