جایزه صلح نوبل یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط «آلفرد نوبل» صنعت‌گر و مخترع سوئدی وقف شده است. این جایزه برای نخستین بار در سال ۱۹۰۱ همزمان به « ژان هانری دونان» سوئیسی برای تاسیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و مبتکر کنوانسیون ژنو و « فردریک پسی» فرانسوی برای فعالیت به‌عنوان یکی از بنیان‌گذاران اصلی اتحادیه بین‌المجالس و نیز مسوول رسمی نخستین کنگره جهانی صلح اعطا شد.
این جایزه آخرین بار و در سال ۲۰۱۹ میلادی، به «آبی احمد» اهل اتیوپی به دلیل تلاش‌هایش در بدست آوردن صلح و همکاری بین‌المللی و مشخصا به خاطر ابتکار تعیین کننده‌اش در حل مناقشه مرزی اتیوپی با کشورهای همسایه اریتره تعلق گرفت.
«آلفرد نوبل» در وصیت‌نامه خود گفته است که این جایزه باید «به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتش‌ها یا تشکیل و ترغیب کنفرانس‌های صلح کرده باشد.» اما رفتارهای ترامپ درست در نقطه مقابل چنین آرمانی قرار دارد.
شبکه خبری فاکس نیوز دوشنبه هفته گذشته به نقل از یک عضو پارلمان نروژ مدعی شد که «دونالد ترامپ» به عنوان به اصطلاح میانجی صلح بین امارات متحده عربی و رژیم صهیونیستی، به عنوان نامزد دریافت جایزه صلح نوبل معرفی می شود. «تایبرینگ جید - Tybring-Gjedde» درنامه ای به کمیته صلح نوبل ادعا کرد دولت ترامپ نقش مهمی را در برقراری روابط بین اسرائیل و امارات ایفا کرده است. این توافق می تواند باعث تغییر در منطق شود و خاورمیانه را به منطقه همکاری و رفاه تبدیل کند.
این عضو پارلمان نروژ مدعی شده ترامپ هر سه شرط لازم برای دریافت این جایزه را دارد؛ افزایش همکاری بین کشورهای جهان، کاهش تعداد سربازان و ترویج کنگره صلح. او مدعی است: ترامپ نقشی اساسی در ایجاد صلح برای بسیاری از کشورهای درگیر جنگ داشته است.
واکنش‌ها به این خبر در جهان به دیده یک شوخی بوده و آن را جدی نمی‌گیرند.
از زمان تصاحب قدرت در پی انتخابات سال ۲۰۱۶ ، «دونالد ترامپ» با خروج پی در پی از نهادها و پیمان های بین المللی، صدور دستور مستقیم ترورهای هدفمند، نقض حقوق بشر و ... قواعد و مقررات جهان را بی محابا هدف شلیک بی قانونی های خود قرار داد و جنون قانون گریزی او زنگ خطر را برای صلح و امنیت جامعه بین الملل به صدا درآورده است.
با توجه به نقض پیمان های بین‌المللی مختلف اعم از خروج از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ ایران(برجام)، پیمان اقیانوس آرام ، پیمان اقلیمی پاریس، سازمان یونسکو، توافق نیویورک، شورای حقوق بشر، قطع بودجه آژانس امدادرسانی و کاریابی آوارگان فلسطین (UNRWA)، پیمان نفتا، پیمان منع موشک های هسته ای میان‌برد (INF)، پیمان آسمان باز و خروج از سازمان جهانی بهداشت (WHO) و در کنار این‌ها، اعمال تحریم های ضدبشری یکجانبه و غیر قانونی علیه کشورها ازجمله جمهوری اسلامی ایران، تهدید به تحریم دیوان بین المللی کیفری (ICC) معرفی شخصی با این سابقه درخشان! برای دریافت جایزه صلح نوبل مضحک است.
جامعه جهانی به صورت یکپارچه منتقد رویکردهای دونالد ترامپ بوده و سیاست یکجانبه‌گرایی او را مانع بزرگی برای یکپارچگی دولت ها و کشورها برای برقراری صلح و امنیت در جهان قلمداد می‌کنند.
اگر چه تاکنون برخی افراد که حتی متهم به نقض حقوق بشر بوده‌اند از سوی جوامعی برای دریافت جایزه صلح نوبل معرفی شده‌اند که انتقادهای بسیاری را هم از سوی افراد ، گروه‌ها ، مجامع جهانی و دولت‌های مختلف به دنبال داشته اما این بار موضوع چیز متفاوتی از تمامی اینهاست؛ با این فرض که چنین پیشنهادی هم جدی باشد دیگر هیچ اعتباری برای نوبل باقی نمی‌ماند.
در این پیوند، « الکساندر سیرواس - Alexandre Sirois» مقاله‌نویس و ستون نویس روزنامه «لا پرس» کانادا، اقدام نماینده پارلمان نروژ در معرفی ترامپ برای دریافت جایزه نوبل را «بی‌معنی» می‌داند.
او تصریح می‌کند: اگر بخواهیم جایزه نوبل را به رئیس جمهوری آمریکا اعطا کنیم ، این اقدام، بیشتر از هرج و مرج است.
بر اساس روال موجود، کسانی مانند اعضای پارلمان‌ها و استادان دانشگاه که صلاحیت معرفی نامزد دارند، فهرست نامزدهای خود را تا اول فوریه همان سال میلادی ارائه می‌دهند. اعضای کمیته نوبل خود زمان بیشتری برای معرفی نامزدهای خود دارند.
کمیته، که پنج عضو آن را پارلمان نروژ انتخاب می‌کند، فهرست نامزدها را بررسی و لیست کوتاه‌تری شامل ۲۰ تا ۳۰ نفر از میان آن‌ها انتخاب می‌کند.
گروهی از مشاوران نروژی و بین‌المللی گزارش‌هایی درباره نامزدهای لیست نهایی ارائه می‌دهند. اعضای کمیته با استفاده از این گزارش‌ها و مستندات دیگر تعداد نامزدها را به چند نفر می‌رسانند.
تصمیم درباره برنده نهایی در آخرین جلسه کمیته گرفته می‌شود که معمولا" در اواخر سپتامبر یا اوایل اکتبر برگزار می‌شود. اگر اعضا به اجماع نرسند، رای اکثریت به حساب می‌آید.
بعد از اعلام برنده جایزه در مراسمی در روز ۱۰ دسامبر، تاریخ درگذشت آلفرد نوبل به برنده اعطا می‌شود.
ترامپ از سوی جامعه جهانی همواره مورد تقبیح بوده است و حال این سوال مطرح می‌شود که چنین فردی با کارنامه‌های پر از نقض پیمان‌ها و مقررات بین‌المللی و نقض حقوق انسان ها، چگونه می‌تواند شایسته دریافت جایزه صلح نوبل باشد؟
جنون نقض قطعنامه های سازمان ملل، زیر پا گذاشتن مهم ترین توافق ها و معاهدات بین المللی و حرکت در مسیر جنگ افروزی، تحریم های ظالمانی و غیرقانونی، نفرت پراکنی و صلح ستیزی در نقاط مختلف جهان، علائم هشدار دهنده ای است که جهان نباید تنها نظاره گر آن باشد.