به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از ستاد فناوری نانو، میکروب‌های روده بر سلامتی انسان تاثیر می‌گذارند، اما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد، زیرا بخشی از آن‌ها را نمی‌توان به‌سادگی جمع‌آوری کرد.
به‌تازگی مقاله‌ای در ACS Nano به چاپ رسیده که در آن محققان جزئیات مربوط به ساخت کپسول قابل هضمی را تشریح کردند که روی موش‌ها آزمایش شده و با عبور از دستگاه گوارش موش‌ها، باکتری‌ها و دیگر نمونه‌های زیستی بدن موش را نمونه‌برداری می‌کند.
ای‌سی‌اس نانو (ACS Nano) نشریه ای علمی در زمینه فناوری نانو است که از سال ۲۰۰۷ تاکنون توسط انجمن شیمی آمریکا منتشر می‌شود.
در حال حاضر، محققان میکروب‌های روده را با استفاده از روش‌های کولونوسکوپی یا اندوسکوپی به‌دست می‌آورند، با این حال نمونه‌های مدفوع نمی‌توانند تمام میکرواورگانیسم‌های موجود در بدن را ارائه دهند.
کولونوسکوپی و اندوسکوپی نیز روش‌های تهاجمی هستند، برای همین محققان با هدایت سروش کومار و سریواستاوا قرصی ساختند که بلعیده شده و از روده نمونه‌برداری می‌کند.
پژوهشگران یک سیستم واکنش خودپلیمریزه شونده را از روی مونومرهای دی‌کریلات پلی (اتیلن‌گلیکول)، کلرید آهن و اسیداسکوربیک توسعه دادند که تمامی اینها درون یک سیلندر توخالی بسیار کوچک قرار دارد. این میکروابزار داخل یک کپسول ژلاتینی قرار داده می‌شود که روی آن با استفاده از لایه‌ای محافظ در برابر سیستم گوارش پوشانده می‌شود تا در معده هضم نشود و در عین حال در pH خنثی روده متلاشی شده و این ریزدستگاه آزاد می‌شود. قرار گرفتن در معرض مایعات روده باعث پلیمریزاسیون شده و هیدروژلی تشکیل می‌شود که میکروب‌ها و نشانگرهای زیستی پروتئینی را در محیط اطراف خود به دام می‌اندازد. این ساختار دقیقا مانند یک عکس فوری عمل می‌کند.
این ریزدستگاه هیچ التهابی در بدن ایجاد نمی‌کند و با استفاده از جراحی برداشته می‌شود که به گفته محققان در آینده به‌صورت طبیعی از بدن دفع می‌شود. مطالعات توالی‌یابی با توان عملیاتی بالا نشان داد که جمعیت باکتریایی موجود در این ریزدستگاه بسیار شبیه روده است.
محققان نشان دادند که می‌توان این سیلندرهای رز را در محدوده‌ای از pH ها تحریک کرد تا مواد زیستی مانند انسولین را به سلول‌های داخل ظرف پتری در حضور مخاط روده برساند.
این تیم می‌گوید که این فناوری برای ایجاد درک بهتر برهم‌کنش میان میکروب‌ها با میزبان قابل استفاده است.