با "حیدربابا" که همراه می شوی، می روی به کوچه پس‌کوچه‌های کودکی، جایی که مهربانی را جا گذاشته ای و صداقت را تنها راه کرده ای؛ حیدربابای او حرف همه انسانها و تفسیری زیبا از زندگی تمام آدمیان است.
حیدربابای شهریار گاه می خنداند و گاه می گریاند و گاه تو را میان گذشته های دور سرگردان رها و گاه صدای موذن محله را در گوشت نجوا می کند.
با حیدربابا که انس می گیری، زندگی برایت معنا می شود بغض گلویت را می گیرد و دوست داری از ته دل فریاد بزنی به آرامستان بروی و سر بر مزار عزیزان بگذاری و بلندبلند گریه کنی.
منظومه کم نظیر "حیدربابا"، اوج هنر شهریار و حاصل وفاداری و باور عمیق او به سادگی های سرزمینش است؛ این منظومه که حاصل نگاه عمیق "سیدمحمدحسین" به محل زندگی کودکانه پس از گذشت دهه هاست، همه خاطرات کودکان آن دوران و حتی بسیاری از کودکان دوران اخیر را مرور می کند که برای خواننده بسیار دل انگیز است.
این نوع نگاه شهریار را در اشعار دیگری نظیر "خان ننه" /مادر بزرگ/ نیز می توان به صورت ملموس مشاهده کرد؛ در این شعر نیز بسیاری از مخاطبان گذشته خود را به خاطر می آورند و با آن زندگی کرده و حتی اشک حسرت می ریزند.
ویژگی مهم شعر شهریار، واقعی و ملموس بودن آنها و تبدیل شدن بسیاری از اشعار به فیلمی سینمایی در ذهن مخاطب است.
"حیدربابا" آیینه تمام نمای زندگی
مهدی روشن ضمیر، از کارشناسان حوزه ادبیات، حیدربابای مرحوم شهریار را آیینه تمام نمای زندگی عنوان کرد و گفت: حیدربابا اغلب گریه است و گاهی خنده اما همانطور که (مولیر) دربعضی کمدی هایش از کنار تراژدی رد شده، خنده حیدربابا نیز همیشه اشک‌آلود است.
وی افزود: تعبیرها، تشبیه ها، کنایه ها و استعاره هایی که در این شاهکار ادبی به کار برده شده، به قدری ظریف است که تاب ترجمه ندارد.
وی اضافه کرد: چه هنری بالاتر از این که شعر حیدربابا را هم عوام می فهمد و هم خواص می پسندد و از شنیدن آن هم بچه هفت ساله به شور و طرب در می آید وهم پیرمرد ۷۰ ساله متاثر می شود.
"روشن‌ضمیر" بیان کرد: اگر قرار باشد "لامارتین" را شاعر "دریاچه"، "سولی" را سازنده "گلدان شکسته"، نیما را سراینده "افسانه" و "حجازی" را سراینده "بابا کوهی" بنامیم، به نظرمن شهریار باید "شاعر حیدربابا" نامیده شود.
شعر شهریار عامل اتحاد در جامعه امروز ایران است
نویسنده برجسته آذربایجان غربی نیز در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: شهریار با سرودن اشعارش به ۲ زبان فارسی و ترکی، به مبارزه با تفرقه ها پرداخته و اتحاد را بارور کرده است.
"فردین میلانی صدر" افزود: وفاداری به سنت غزل نوبسی، شیفتگی به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و بیان احساسات عاشقانه از خصوصیت های منحصر بفرد شعر شهریار است.
وی اضافه کرد: شعرهای "حیدربابایه سلام"، "نامه‌های منظوم"، "ای وای مادرم" و "دو مرغ بهشتی" از جمله شعرهای معناگرای شهریار است که قدرت قوی تصویر برداری وجذابیت شعر این شاعر معاصر را آشکار می کند.شهریار در مثنوی نظیر مولانا و در غزل نظیر حافظ به خوبی قدم برداشته و شاهکارهای زیادی خلق کرده است.وی ادامه داد:
وی بیان کرد: شهریار را می توان شاعر ارزش ها نامید زیرا اوبرای ماندگار ساختن ارزش ها از زبان شعر کمک گرفت.
این ادیب اهل ارومیه ادامه داد: شهریار، همچنین شاعری مردمی بود که در شعرهایش زندگی ساده و بی آلایش را به تصویر می کشید.
شهریار از قید زمان در اشعار خود عبور کرده است
شهریارشناس اهل آذربایجان غربی نیز در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: استاد شهریار از قید زمان عبور کرده است و همین امر باعث ماندگاری اشعار این شاعر پرآوازه شده است.
جمشید علیزاده ادامه داد: هرشاعری نمی تواند از قید زمان عبور کند و تنها کسانی موفق به این کار می شوند که همچون شهریار دارای نبوغ ذاتی بی نظیر باشند.
وی که چندین کتاب در خصوص استاد شهریار نوشته، افزود: شهریار از زبان مردم و برای مردم گفته؛ او شاعری بوده که مرزها را درنوردیده و دراقصی نقاط جهان بلند آوازه شده است.
به گزارش ایرنا، سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار درسال ۱۲۸۵ هحری شمسی در یکی از روستاهای تبریز چشم به جهان گشود ذوق شاعری از همان اوان کودکی در او هویدا شد؛ او در ۱۳ سالگی شعرهایش را با تخلص بهجت در مجله ادب به چاپ رساند.
شهریار بعدها با تفال از دیوان حافظ، تخلص شهریار را برگزید و در نهایت نامش با این تخلص درتاریخ ادبیات ایران ماندگار شد.
دفتر شعر او در سال ۱۳۰۸ با مقدمه ملک الشعرای بهار، سعید نفیسی و پژمان بختیاری منتشر شد.
استاد شهریار ۲۸ هزار بیت به زبان فارسی و سه هزار بیت شعر به زبان ترکی سروده است.
شهریار ملک سخن سرانجام در ۲۷ شهریور ۱۳۶۷ دعوت حق را لبیک گفت و امسال سی و دومین سالگرد در گذشت این شاعر بلند آوازه است.
۲۷ شهریور در تقویم جمهوری اسلامی ایران به مناسبت سالروز درگذشت استاد شهریار روز ملی زبان و ادب فارسی نام گرفته است.