در ادامه این یادداشت، می خوانیم: البته به دلیل تاثیراتی که برنامههای ایرانهراسی در آمریکا گذاشته، ترامپ فکر میکند که با این کارها میتواند از سویی با ایران تسویهحساب کند و این مسائل در انتخابات به نفع او تمام شود. از طرف دیگر، با رویکردهایی که از سوی اروپاییها، چین، روسیه و... مشاهده شد مشخص شد که مکانیسم بازگشت تحریمها موسم به ماشه کارگر نخواهد بود. یعنی متحدین اصلی آمریکا نشان دادند که با وجود برخی منافع با ایالاتمتحده اما به هیچ عنوان موافق برقراری مکانیسم ماشه نیستند. برای اینکه نگرانند با اعمال این سازوکار تحریمهای بینالمللی بدون بازگشت ایران؛ کشورمان نیز برنامههای هستهای خود را از سر بگیرد و جلوگیری از آن مستلزم وارد شدن به جنگی رسمی خواهد که اروپاییها مایل به این مساله نیستند.
از طرفی، ایران عملا مورد تحریمهای بانکی و نفتی قرار دارد و به نظر میرسد که اگر تمهیداتی صورت نگیرد با برداشته شدن تحریم تسلیحاتی نیز چندان اتفاق خارقالعادهای رخ ندهد. مگر اینکه شرایط به گونه دیگری پیش برود. تهدیدات گاه و بیگاه آمریکاییها نیز از روی تمایل به جنگ نیست چون آنها نیز شرایط جنگیدن را ندارند و لذا همه تمرکز خود را بر تضعیف اقتصادی ایران گذاشتهاند و با برنامه تحریمهای خود تا جایی که توانستهاند نسبت به این موضوع اقدام کردهاند. منتها آمریکا این موضوع را در نظر نگرفته که ایران کشور بزرگی است و میتواند تا مدتهای مدیدی روی پای خود بایستد و نیازهای خود را در داخل تامین کند.
البته اینکه گفته میشود اگر جنگ شود آمریکا در باتلاق بزرگی خواهد ماند نیز نگرانکننده است. چراکه اگر به فرض آمریکا بخواهد به سمت سیاست جنگ با ایران برود با توجه به تجربه عراق و افغانستان جنگ نزدیک نخواهد کرد و در این شرایط باید دید ایران در کجای این معادله قرار خواهد گرفت. البته اینکه گفته شد شاید ایران از مساله برداشته شدن تحریمها یا عدم اعمال مکانیسم ماشه سودی نبرد، بدین معنا نیست که بگوییم صرفا اروپاییها برنده بازی هستند. چراکه اروپاییها نیز خواهان آرامش در خاورمیانه و توسعه اقتصادی هستند. اروپا اقتصادی بزرگ است و آسیبپذیرتر است. آنها به بازار ایران، سوریه، ترکیه، عراق و عربستان نیاز دارند که طی چند وقت اخیر اینها از اروپا دریغ شده است.
لذا اگر میبینیم که اروپاییها تمایلی به همراهی با آمریکا ندارند به امید آینده است. اروپا هم منتظر نتیجه انتخابات پیشرو است تا شاید بتواند خود را از شر این فرد نامتعارف رها کند و با آمریکای جدیتر و عقلانیتری روبهرو شود تا بتواند با آنها طوری کنار بیاید که مساله گرفتاری رابطه ایران و غرب به نحو معقولتری حل و فصل گردد. لذا همانطور که از قبل نیز پیشبینی میشد مقامات طرفین برجام نیز مثل مقامات کشورمان به این مساله اذعان دارند که در ۲۰ سپتامبر اتفاقی نخواهد افتاد و این صرفا یک بازی رسانهای برای برد انتخاباتی ترامپ است.