در پیام سیدمناف هاشمی که روز سه شنبه یک نسخه از آن در اختیار ایرنا قرار گرفت، آمده است: تهران و بسیاری از کلان‌شهرهای جهان در آستانه روز جهانی بدون خودرو با چالش‌های فراوان زیست محیطی همچون آلودگی هوا و صدا و تردد روزافزون وسایل حمل و نقل موتوری مواجه است که خسارت های فراوانی مانند گرمایش زمین، تغییرات آب و هوایی و آسیب بیشتر به لایه اُزن را به کره زمین وارد کرده و باعث بروز انواع بیماری‌ها و در نهایت، مرگ و میر ساکنان زمین شده است.
در ادامه این پیام آمده است: معتقدم ساختار قوی خودرومحوری در بخش حمل‌ونقل درون و برون‌شهری در کنار ضعف سیستم‌های حمل‌ونقل همگانی، وضع قوانین اثرگذار و زودبازده از سوی نمایندگان مجلس و شوراهای شهرها و ... راه را برای تبدیل شهرهای کشور به شهرهایی انسان‌محور، ناهموار و دشوار کرده است و شاید یکی دیگر از موانع بر سر راه رسیدن به شهرهایی انسان‌محور در کشورمان، تسهیلات ارائه شده به خودروهای شخصی از جمله اولویت بزرگراه‌سازی در کلان‌شهرهاست که طی یک دهه گذشته در تهران نیز شاهد آن بودیم.
همچمین در ادامه این پیام نوشته شده است: بی شک محدودیت‌های کرونایی و ابتکارهایی مانند روز بدون خودرو یک هدف را که همان حفظ جان ساکنان زمین و صیانت از تداوم بقا باشد، دنبال می‌کنند؛ به نظر می‌رسد امسال گرامی‌داشت روز جهانی بدون خودرو بیش از گذشته از اهمیت برخوردار است.
به گزارش ایرنا پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو نیز در دوره جدید مدیریت شهری با هدف توسعه فرهنگ زندگی سالم در شهر تهران به عنوان شهری دوستدارِ سلامت و حافظ محیط زیست آغاز شد؛ این پویش، هدف استفاده کمتر از خودروهای تک‌سرنشین را دنبال می‌کند تا از این طریق، شهروندان دست کم یک روز در هفته به جای استفاده از خودرو شخصی، گزینه‌های مفیدتری مثل دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی یا استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی را جایگزین کنند.
کاهش وسایل نقلیه موتوری به عنوان اصلی‌ترین مولد آلاینده‌ها و منتشرکننده گازهای سمی و کاهش مخاطرات زیست محیطی ناشی از آن از جمله اهداف مورد تأکید این کمپین است تا شاید روزی فرا برسد که اکثریت شهروندان این شهر بزرگ، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی را بر استفاده از خودروی شخصی ترجیح دهند.
هر چند این نکته را نباید از نظر دور داشت که در کشور ما تحقق این طرح با مشکلات و موانع متعددی روبرو است و موفقیت کامل آن، نیاز به اقدامات مهمی در حوزه زیرساخت دارد که مهم‌ترینِ آنها، گسترش کمی و کیفی حمل و نقل عمومی، بازمهندسی مبلمان شهری بر مبنای انسان‌محوری به جای خودرومحوری (که شامل ایجاد مسیرهای ایمن دوچرخه‌سواری و پیاده‌راه است) و به موازات آنها، فرهنگ‌سازی و گسترش تفکر توجه به مصالح عمومی به جای منافع فردی و ترویج رفتارهای حافظ محیط زیست و دوستدار سلامت است که صد البته همه این فعالیت‌ها، زمانی اثرگذار و نتیجه‌بخش خواهد بود که در عملکرد و رفتار نخبگان، فرهیختگان، هنرمندان، ورزشکاران و افراد برجسته جامعه، قابل مشاهده باشد.
روز بدون خودرو، در واقع نام غیرمستقیم روز تشویق استفاده از حمل‌ونقل عمومی است و این دو روی یک سکه یا دو نام برای یک مفهوم‌اند که یکی وجه سلبی و دیگری وجه ایجابی موضوع را بیان می‌کند.
پویش روز بدون خودرو به همان اندازه که از شهروندان می‌خواهد رانندگی با خودرو شخصی را به حداقل و ضرورت برسانند تا از معضلاتی همچون ترافیک، آلودگی هوا، هدررفت سوخت و اتلاف عمر کاسته شود، به همان میزان مدیریت شهری را در ایجاد زیرساخت و توسعه حمل‌ونقل عمومی، امکان‌پذیر شدن استفاده شهروندان از وسایل نقلیه پاک و کاهش سفرهای درون‌شهری به کمک استقرار دولت الکترونیک متعهد می‌داند.