تهران - ایرنا - سنت دیرینه کاخ سفید در پیشبرد اغراض خصمانه خود در نقاب شعارهای بشر دوستانه، این بار با وعده کمک هشت میلیارد دلاری بانک توسعه بین آمریکایی(IDB) مستقر در واشنگتن، با ادعای احیای اقتصاد ونزوئلا «مشروط» به برکناری دولت قانونی در این کشور نمایان شد.

 به گزارش ایرنا با گذشت کمتر از یک ماه از انتصاب «مائوریسیو کلاور کارونه» به ریاست «بانک توسعه بین آمریکایی» (IDB) که با مداخله «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا انجام شد، (طبق اعلام نشریه آرژانتیتی اینفوبائه ) این نهاد مالی به تازگی از طرح کمک هشت میلیارد دلاری برای احیای اقتصادی ونزوئلا مشروط به برکناری دولت مشروع «نیکلاس مادورو» رئیس‌جمهوری این کشور خبر داد.

مداخله کاخ سفید در انتصاب کلاور کارونه، مشاور امنیت ملی اسبق دولت آمریکا به عنوان نخستین ریاست این نهاد کلیدی منطقه که تابعیت آمریکای لاتین را نداشته و پیش از این به واسطه موضع مخالف نسبت به کشورهای کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه شهرت داشته است، با موجی از اعتراض‌ها از سوی کشورهای مختلف روبرو شد. به این ترتیب تلاش آمریکا، نقض یک سنّت شش دهه ای در انتخاب ریاست آن بانک از بین نامزدهایی از آمریکای لاتین است که پرسش‌های فراوانی از انگیزه ترامپ برای به دست آوردن کنترل یک سازمان بین‌المللی تا اهداف پشت پرده برای آمریکای لاتین را در ذهن به وجود می‌آورد. 

ماجرای تازه کمک مالی این نهاد وابسته به دولت ترامپ به ونزوئلا در شرایطی که این کشور تحت تحریم‌های شدید اقتصادی آمریکا با دشواری‌های بی شماری روبرو است، نه تنها از انگیزه واشنگتن در انتصاب جنجالی رئیس دست‌ نشانده خود پرده برداشت بلکه اعلام این حمایت مالی به منزله چراغ سبزی به مخالفان با هدف تحت فشار قرار دادن هر چه بیشتر دولت قانونی مادورو و در حقیقت در راستای اهداف و اغراض آمریکا در این کشور است.

بانک توسعه بین آمریکایی در توضیح طرح نجات کشور بولیواری با عنوان «نگاه به آینده ونزوئلا» مدعی شد مشروط به برکناری مادورو از قدرت و بازگشت دموکراسی البته در معنای مورد نظر دولت واشنگتن، حدود هشت میلیارد دلار در بازه زمانی سه ساله با هدف احیای اقتصادی در بخش‌های سلامت، آموزش، زیرساخت‌ها، انرژی و حمل‌ونقل اختصاص خواهد یافت.

کاخ سفید این بار در نقاب بانک توسعه بین آمریکایی در حالی دم از نجات کشور بولیواری می‌زند که خود عامل اصلی و به بیان دقیق تر یگانه مسبب شرایط دشوار این روزهای ونزوئلا است؛ تحریم‌های اخیر دولت آمریکا علیه شرکت نفت ونزوئلا کار را برای دولت جهت فروش نفت بسیار دشوار کرده است؛ علاوه بر ممنوعیت تجارت اوراق قرضه ونزوئلا، دولت آمریکا واردات کالا به این کشور از جمله غذا و دارو را هم دچار مشکل کرده است؛ مادورو مقصر گرسنگی گسترده و فقدان تامین دارویی را ایالات‌متحده و متحدان مخالف خود عنوان کرده است.

دشمنی و عداوت آشکار واشنگتن با کاراکاس به اندازه ای مشهود است که دولت ترامپ از اعمال هیچ یک از سیاست‌های مشهور و البته منفور خود از جمله تحریم، مداخله، تحریک اختلافات، برقراری حکومت‌های دست نشانده و یارکشی در برابر دولت‌های مغضوب، علیه دولت ونزوئلا مضایقه نکرده است. تحریم‌های اقتصادی و نفتی، به رسمیت شناختن «خوان گوایدو» رهبر مخالفان به عنوان رئیس‌جمهوری این کشور، سفر «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا به کشورهای همسایه ونزوئلا و ایجاد لابی ضد ونزوئلا با سران کشورهایی همچون برزیل و کلمبیا، تلاش برای مداخله در انتخابات پارلمانی پیش رو در این کشور نمونه‌هایی بارز از سیاست‌های خصمانه دولت ترامپ است.