کهک با ۳۲ خانوار ساکن و جمعیت ۶۷ نفر در فاصله ۵۵ کیلومتری شهرستان دلیجان قرار دارد و غار زیبا و زنده سن ایک، کاروانسرای شاه عباسی، مقبره آقاخان محلاتی، قلعه سنگی تاریخی اسماعیلیه، منطقه حفاظت شده ۷۰قله با حیاط وحش زیبا ودیدنی، وجود طبیعت وکوهستان های بکر و فاصله نزدیک با محور مواصلاتی شمال به جنوب کشور این روستا را در مسیر توسعه قرار داده است.
شغل مردم روستای کهک دامداری و کشاورزی است و برخی از جوانان ساکن روستا در معادن اطراف و سیمان دلیجان مشغول بهکار هستند.
خشکسالی و کاهش نزولات آسمانی در سالهای اخیر رفته رفته قنوات روستا را کم آب کرد و زمینهای کشاورزی نیز به دلیل عدم کاشت، از برداشت محصول بی بهره شد.
در روزگاری نه چندان دور به دلیل خشکسالی به تدریج خالی از سکنه شد و جوانان روستا به دلیل بیکاری از این روستا به امید یافتن شغل به شهر مهاجرت کردند و تنها زنان و مردان کهنسال و زمینهای خشک و بی آب ماندند.
زنان و مردانی که عمر خود را در زمینهای کشاورزی کهک گذرانده بودند هر روز به امید آمدن باران چشم به آسمانی می دوختند که سخاوتش را در زیر انوار خورشید پنهان کرده بود اما خیال باریدن نداشت.
کوچه های روستا خالی از هیاهوی بازی کودکان بود و روستا به انتظار جوانانی نشست که خسته از بیکاری به شهر رفته بودند.
یک اندیشه و باور نو توانست سکوت حزن انگیز کهک را بشکند و به جای تغییر ظاهر روستا با سیمان و آسفالت با هزینههای زیاد، این روستا خود در آمد زاد شد.
در واقع مردم ساکن روستا، اقتصاد مقاومتی را دست مایهای برای بازگشت دوباره رونق و آبادانی قرار دادند و آستینها را بالا زدند که گردشگران و علاقمندان به صنعت گردشگری میهمان این خطه باشند.
دهیار روستای کهک درباره توسعه این روستا گفت: به دنبال توسعه واقعی وایجاد ثروت و درآمد پایدار در روستا بودیم که درکنار انجام برخی از کارهای عمرانی و ضروری روستا به فکر ایجاد اقامتگاه بومگردی دراین روستا افتادیم.
« محمدحسین حاجعلی» افزود: با تحویل گرفتن مدرسه مخروبه و خالی از دانش آموز روستا که به علت بی توجهی و عدم وجود دانش آموز ازبین رفته بود، شروع به تعمیر و بازسازی مدرسه جهت ایجاد یک ساختمان چند منظوره اقامتگاه بومگردی کردیم.
و ی اضافه کرد: شاید برای خیلیها این باور سخت بود که در دورترین نقطه روستایی شهرستان دلیجان که جمعیت کمی دارد اقامتگاه بومگردی ایجاد شود اما باتوجه به شناختی که از کهک در دوران زندگی داشتم بر این باور بودم که با وجود ظرفیتهای طبیعی و تاریخی در این روستا، اقامتگاه بوم گردی میتواند مسیر توسعه روستا را تسهیل کند.
دهیار روستای کهک ادامه داد: دربین اهالی روستا اقدام به جمع آوری وسایل قدیمی به منظور ایجاد یک موزه در محل اقامتگاه نمودم و بسیار خوشحال هستم وقتی میبینم هرهفته تعداد وسایل توسط اهالی به موزه اقامتگاه اهدا میشود.
حاجعلی میگوید: این کار علاوه بر حفظ و ثبت وسایل قدیمی روستا باعث انتقال فرهنگ گذشته و یادآوری خاطرات برای بزرگان میشود.
وی گفت: اکنون که فقط نزدیک ۲ سال از راه اندازی اولیه این اقامتگاه بومگردی میگذرد و علاوه بر ایجاد فضای رفاهی برای مراجعه کنندگان وغارنوردانی که از نقاط مختلف کشور به غار سن ایک مراجعه میکنند حتی بسیاری از خانوادهها برای تجربه آب وهوای روستا وکوهستان به این مکان مراجعه میکنند.
حاجعلی اظهار داشت: معرفی روستا، اقامت غارنوردان که از سالیان دراز برای بازید غار مراجعه می کردند، ایجاد بازار فروش مواد لبنی، دامی وکشاورزی برای روستائیان، ایجاد درآمد برای روستائیان، ترغیب افراد خارج از روستا جهت ساخت منزل، کمک به حفظ آثار تاریخی واشیا و وسایل قدیمی روستا، افزایش فرهنگ توریست پذیری در سطح روستا، بازگشت اهالی غیرساکن روستا برای تغییرات ایجاد شده، جذب اهالی شهرستانها واستانها برای تجربه زندگی روستایی از نزدیک ، ترغیب دهیاران و شورا های روستای دیگر دهستان و بخش برای راهاندازی چنین پروژههایی را از تاثیرات ایجاد اقامتگاه بوم گردی در کهک بیان کرد.
وی ادامه داد: با تبلیغات گسترده در فضاهای مختلف شاهد اقامت تورها وخانواده ها هستیم ومن و همکاران شورای اسلامی نیز برنامههایی درآینده نزدیک برای استفاده بهتر از اماکن تاریخی وگردشگری روستا وغار زیبا وزنده سن ایک که بلندترین ستون غارهای ایران را درخود جا داده است داریم، تا بتوانیم سبب پیشرفت وتوسعه روستا باشیم.
وی با اشاره به اینکه باید به این باور برسیم که صنعت گردشگری میتواند جایگزین خوبی برای صنایع دیگر باشد و در این راه از داشتههای تاریخی و طبیعی خودمان به درستی استفاده کنیم.
دهیار روستای کهک گفت: دهیاری کهک به منظور توسعه روستا به کمک بنیاد مسکن انقلاب اسلامی اخیراً اقدام به واگذاری زمین مسکونی با شرط ساخت ۶ماهه به متقاضیان ساخت و ساز درروستا کرده است که با استقبال خوبی روبرو شده است.
حاجعلی خاطرنشان کرد: ساخت اقامتگاه بوم گردی در کهک زمینه اشتغال چهار نفر در این روستا را ایجاد کرد.
کهک نگین کردشگری جنوب استان مرکزی
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی دلیجان گفت: چندین اثر تاریخی در روستای کهک دلیجان به ثبت ملی رسیده که مهمترین آن ها، قلعه اسماعیلیه، مقبره آقاخانی، کاروانسرای شاه عباسی و غار کهک است.
« علی مشهدی» افزود: کاروانسرای شاه عباسی کهک مربوط به دوره صفوی است که در بخش مرکزی، روستای کهک واقع شده است و در سال ۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
وی در خصوص مقبره آقاخانی گفت: ساختمان مقبره در درون باغی به نام باغ آقاخان محلاتی و متعلق به شاه خلیل اللَّه محلاتی، از رهبران فرقه اسماعیلیه است.
مشهدی افزود: در ساخت این بنا از مصالح آجر استفاده شده است و سقف آن گنبدی کم خیز است و در این ساختمان و پیرامون آن، مقبره های دیگری از اسماعیلیان وجود دارد.
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی دلیجان گفت: مقبره آقاخانیان به شمارة ۶۹۶۹ درسال ۱۳۷۶ به ثبت آثار ملی و تاریخی رسیده است.
وی ادامه داد: مردم روستا با توجه به مزیتهای بومگردی، اتفاقات خوبی در حوزه صنعت توریسم و گردشگری در این خطه رقم زدند و گردشگران از این منطقه استقبال کرده اند.
یکی از راهنمایان گردشگری برجسته در حوزه غارنوردی درباره غار کهک گفت: راه دسترسی به غار کهک هموار و آسان است و تا فاصله ۱۰۰متری دهانه غار میتوان با خودرو تردد کرد.
« جمال قربانی» ادامه داد: غار کهک درپهنه کوه کم ارتفاعی در نزدیکی روستایی با همین نام از توابع دهستان دودهک شهرستان دلیجان در جنوب استان مرکزی واقع شده و در ۸۶ کیلومتری جنوب شهر قم و نزدیکی جاده قم - اصفهان قرار دارد که نام دیگرش غار «سنایک» است و تخمین زده شده که تشکیل آن به دورانهای تاریخی پس از اسلام بازگردد.
وی بیان کرد: این اثر طبیعی و بکر از جذابترین غارهای ایران و با کلکسیونی بینقص از تزئینات آهکی میتواند یکی از مقاصد طبیعتگردی ناب محسوب شود و برای وارد شدن به آن باید هشت متر طول اولیه مسیر را با طناب به سمت پایین طی کرد و با قرارگرفتن در محیط داخلی حجمی از زیباییهای طبیعی چشمان هر مخاطب را خیره میکند.
بر اساس آخرین آمار موجود کارگروه غارشناسی استان مرکزی ۷۵ غار مهم و دیدنی در جای جای این استان شناسایی شده که «کهک »بهعنوان یکی از نمونههای برجسته و کمنظیر در حوزه غارنوردی و جاذبهای بکر برای علاقهمندان به طبیعتگردی و سرمایههای طبیعی بهشمار میرود و نیاز است که سیما و مختصات این اثر طبیعی بیشتر معرفی شده و مسوولان اجرایی، گردشگری و ورزشی برای بهرهمندی از این سرمایه طبیعی برنامه کارآمدی را ارایه دهند.
بدون تردید توجه به تعدد جاذبههای تاریخی و طبیعی روستای کهک و ورود گردشگران برای بازدید از این مکانهای گردشگری توسعه بیشتر روستا و ماندگاری جمعیت آن را رقم خواهد زد.
کاروانسرا و پل دودهک، مجموعه بازار نراق، امامزاده سلیمان، امامزاده یحیی، امامزاده بی بی زبیده خاتون، غار نخجیر، قلعه و غار کهک، بادگیرها و آب انبارها و منازل تاریخی نراق از جمله جاذبههای گردشگری شهرستان دلیجان به شمار میروند.
شهرستان دلیجان از توابع استان مرکزی با ۵۰ هزارنفر جمعیت درمرکز کشور و در مسیر راه ارتباطی استانهای جنوبی و غربی به تهران و شمال کشور قرار دارد.