به گزارش رو شنبه ایرنا، تحقیقات جدید نشان می دهد یخ‌های گرینلند با وضعیت کنونی تغییرات اقلیمی با سرعتی بیش از آنچه در ۱۲ هزار سال گذشته رخ داده آب خواهند شد؛ موضوعی که به گفته دانشمندان بار دیگر زنگ هشدار را به صدا درآورده است.
روزنامه ایندیپندنت در گزارشی در این زمینه نوشت: بر اساس یک تحقیق جدید تنها زمانی از سرعت آب شدن یخ ها کاسته خواهد شد که انتشارگازهای گلخانه ای به شدت کاهش یابد.
این تحقیق که در مجله نیچر منتشر شده است بر پایه شبیه سازی تغییرات لایه‌های یخی گرینلند انجام شده که بازه زمانی از شروع دوره هولوسن (آخرین دوره زمین‌شناسی در حدود ۱۲ هزار سال پیش) تا سال ۲۱۰۰ را دربر می گیرد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که سرعت کنونی از دست رفتن یخ‌ها در بزرگترین سرزمین یخی زمین، به بالاترین میزان دوره هولوسن نزدیک شده است. پژوهشگران بر این باورند که این عدد در آینده به بالاترین میزان ثبت شده در دوره هولوسن خواهد رسید.
«جیسون براینر» نویسنده اصلی این تحقیق می‌گوید: «اساسا ما سیاره خود را طوری تغییر داده‌ایم که سرعت آب شدن لایه های یخی از آنچه که طبیعت در دوازده هزار سال گذشته تاثیر داشته، پیشی گرفته است.»
استاد دانشکده زمین‌شناسی دانشگاه بوفالو می‌گوید: «اگر در کاهش گازهای گلخانه ای اقدامی جدی انجام ندهیم، یخ‌ها را از دست خواهیم داد. او می‌گوید اگر بشر، یک رژیم سخت انرژی بگیرد، باز هم سرعت آب شدن یخ‌ها در قرن حاضر، کمی بیشتر از تمام دوازده هزار سال گذشته خواهد شد.»
در شبیه سازی انجام شده، دانشمندان دریافته‌اند که بزرگترین میزان آب شدن یخ‌ها در گذشته، با نرخ شش هزارمیلیارد تن در قرن، بین هفت تا ده هزار سال گذشته اتفاق افتاده است. محققان می‌گویند این میزان مشابه میزانی است که تخمین زده می‌شود در دو دهه نخست قرن حاضر، به عبارت دیگر بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ رخ داده باشد، یعنی حدود ۶۱۰۰ میلیارد تن در قرن.
دانشمندان می‌گویند انتظار می‌رود سرعت آب شدن یخ‌ها تا پایان قرن جاری، از حداکثر میزان کنونی نیز پیشی بگیرد. براینر می‌گوید: «در یکی از سناریوهای احتمالی برای تغییرات اقلیمی در آینده - در بدترین سناریو که RCP۸.۵ نام دارد- و اکنون یخ‌های گرینلند در مسیر آن قرار گرفته‌اند، سرعت آب شدن یخ‌ها می‌تواند در حدود چهار بار بیش از میزان طبیعی تغییرات اقلیمی طی ۱۲ هزار سال گذشته باشد.»
به رغم هشدارهای مکرر دانشمندان درباره تغییرات اقلیمی و لزوم کاهش وابستگی به منابع زغال سنگ و نفت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا همچنان در برابر تدابیر دانشمندان برای جلوگیری از افزایش دمای زمین و کاهش گازهای گلخانه ای مقاومت می کند و حتی تغییرات اقلیمی را فریب توصیف کرده است. وی با همین دیدگاه کشورش را توافق آب و هوایی پاریس خارج کرد.
از سرمای تلخ تا تابستان غیرقابل تحمل
سیبری را برای هوای فوق‌العاده سردش در کتاب رکوردهای گینس وارد کرده‌اند. در اینجا دما از ۶۸ درجه زیر صفر به ۳۸ بالای صفر تغییر کرده است. البته شاید برای مردم این گرم شدن هوا در سیبری چیز بدی به نظر نیایید چون این روزها برخی از مردم در جمهوری ساخه در شهر ارکتیکا از این فرصت استفاده کرده و حمام آفتاب می گیرند و اما این موضوع برعکس برای داتشمندان نگران کننده است.
دانشمندان دانشگاه میشیگان در ایالات متحده می گویند زنگ های هشدار باید به صدا در آیند چنین هوای گرمی در سیبری هزاران سال است که وجود ندارد و به گفته اورپیک این موضوع «نشانه دیگری است مبنی بر اینکه قطب شمال بیشتر از آنچه تصور می کردیم کره زمین را گرم می کند.»
بخش هایی از روسیه در قطب شمال از جمله گوشه و کنار دنیا هستند که با سرعت بیشتری گرم می شوند. آندری کیسلیسوف، محقق ارشد رصدخانه ژئوفیزیک روسیه در مسکو اظهار داشت: «دمای هوا در کره زمین طی چند دهه گذشته به طور متوسط ۰.۱۸ درجه افزایش یافته است، اما در روسیه به ۰.۴۷ درجه و در قطب شمال روسیه ۰.۶۹ درجه افزایش داشته است. به نظر می رسد ما از بقیه کره زمین جلوتر هستیم.»
افزایش دما در سیبری به دلیل آتش سوزی های مداوم در سیبری مشاهده می شود، که سال به سال بدتر می شوند و در حال ذوب یخچال های دایمی هستند و مشکل بزرگی را برای خانه ها و خطوط لوله نفت و گاز ایجاد می کنند.
در روسیه، بسیاری از ساختمانها و لوله ها بر روی یخچال های طبیعی دائمی ساخته شده اند (زمین های یخی که حتی در تابستان ذوب نمی شوند). ولادیمیر رومانوفسکی از دانشگاه آلاسکا، که در حال مطالعه نفوذ پذیری زمین در این منطقه است می گوید: "ذوب شدن نفوذپذیر، به نوبه خود، گازهای محصور در زیر آنها را تبخیر می کند و زمین را خشک می کند، بنابراین احتمال آتش سوزی را افزایش می دهد.»