مناظره انتخاباتی بامداد چهارشنبه گذشته در آمریکا، تنها شمایی از جنگ قدرت در سپهر سیاسی نبود و می توان آن را صحنه کنار زدن پرده از چهره سرزمین آرزوها دانست که دیگر نه لیبرال دمکراسی و نه اقتصاد آزاد آن، نمی تواند، این به هم ریختگی چهرگانی را ترمیم کند و پیام دیگر آن آینده ای مبهم ازساختار اجتماعی آمریکا بود که در پرتگاه سقوط قرار گرفته است.
این مناظره یک جنبه و ابعاد اخلاقی داشت که طی آن هر دو نامزد به جای جدل بر سر معرفی خود و تشریح برنامه هایشان، به تسویه حساب های شخصی مشغول شدند و به اتهام زنی های پی درپی ، دروغ هایی که در راستی آزمایی های بعد از مناظره درآمد و بدتر از همه ادبیات پرخاشگرانه و توهین آمیز طرفین، چارچوب اصلی و اساس مناظره را تشکیل می داد، پرداختند.
اما جنبه اصلی تر این مناظره مخاطب را در نقطه ای قرار می داد که از آن یاس و ناامیدی نسبت به روزهای بهتر منعکس بود.
از ابتدای رقابت های این دوره که ترامپ بطور واضح وعلنی تاکید کرده که درصورت شکست در انتخابات، به آرای صندوق ها تمکین نخواهد کرد، دامنه نگرانی های عمومی نسبت به آینده آمریکا بالا گرفته است و بامداد چهارشنبه وقتی ترامپ در پاسخ به مجری و سپس جو بایدن در خصوص گروه افراطی پرود بویز یا (پسران مفتخر)، خطاب به اعضای این گروه طرفدار خود گفت "کنار بایستید و آماده باشید"، تردیدها نسبت به نیات، ایده ها و برنامه های این نامزد جمهوری خواهان دو چندان شد.
این لفاظی های ترامپ را گویا اکثر جریان های سیاسی آمریکایی و حتی تحلیلگران بین المللی، جدی گرفته اند و در مقالات و یادداشت های رسانه ای، از این جملات ترامپ بوی جنگ داخلی استشمام کرده اند؛ از توماس فریدمن مقاله نویس نیویورک تایمز تا عبدالباری عطفوان تحلیلگر خاورمیانه!
گویا، ترامپ با تکرار این جمله که "نتیجه انتخابات را نخواهم پذیرفت"، جامعه آمریکا را ترسانده است و عملا جوانان کشورش را به شورش های کور، به دست گرفتن سلاح و کاربرد خشونت در کف خیابان ها دعوت کرده است.
ترامپ شاید عمدا تصویری خشن و مصمم از خود را به نمایش گذاشته است تا خود را در هیبت "مرد دیوانه " تئوری بازها به آمریکایی ها نشان دهد. آیا ترامپ توانسته است، با این هراس افکنی، بخش بزرگی از آرای خاکستری در ایالت های دارای امتیاز کارت الکترال را به نفع خود تغییر دهد؟، برای دریافتن این پاسخ ها لازم است سه هفته دیگر صبر کنیم.
اگرچه شاید دمکرات ها برای جلوگیری از حرکت جامعه آمریکایی به سمت پرتگاه فروپاشی، در برابر بازی به هم زدن میز انتخابات توسط ترامپ کوتاه بیاند، اما آیا حتی اگر دمکرات ها برای جلوگیری از برخورد کنار بکشند، آیا دو قطبی ایجاد شده در مسیر خشونت متوقف خواهد شد؟
با اینکه تا پایان رقابت ها و اعلام نتیجه انتخابات کمتر از یک ماه نمانده، اما ازهم اکنون شهروندان آمریکایی به فردای بعد از اعلام نتایج انتخابات فکر می کنند که چشم انداز چندان مثبت و روشنی از آن دیده نمی شود؛ تازه به این امر باید جدال ترامپ با کرونا را هم اضافه کرد که بازهم فضای سیاسی آمریکا را مبهم تر کرده است.
حالا فارغ از اینکه چه کسی برنده انتخابات پیش روست و چه گزینه هایی پیش روی دو سوی رقابت ها قرار دارد، مساله اصلی فضایی است که برای فردای انتخابات و اعلام نتایج آن پیش بینی می شود؛ برای جامعه آمریکایی که بطور غافلگیرانه بر لبه تیغ تحولات شتابنده این کشور قرار گرفته است و بهای آن سقوط و مرگ ارزش های اخلاقی در این کشور است.
مناظره چهارشنبه شب گذشته شمایی از این وضعیت را پیشاپیش به تصویر کشید.