به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از صدای آمریکا، اوربان پیشتر در ماه جاری در مقاله ای برای روزنامه محافظه کار «مجار نمزت» مجارستان اعلام کرد: ما از پیروزی مجدد دونالد ترامپ حمایت می کنیم، زیرا با سیاست خارجی دولت های دموکرات آمریکا که بر مبنای امپریالسیم معنوی بنا شده است، کاملا آشنا هستیم.
وی افزود: ما این مساله را چشیده ایم، البته تحت فشار و خواستار آن نیستیم. وی از ترامپ به عنوان متحدی در مبارزه با لیبرال ها یاد کرد.
اوربان همچنین در مصاحبه ای به رادیو سراسری مجارستان گفت که ترامپ برای اروپای مرکزی، گزینه خوبی است.
اما حمایت اوربان از ترامپ امر دور از انتظار نیست. وی در سال ۲۰۱۶، اولین رهبر ملی اروپایی بود که از پیروزی ترامپ در انتخابات حمایت کرد.
به لحاظ سنتی، رهبران اروپایی نسبت به حمایت از یک نامزد خاص ریاست جمهوری در آمریکا در مقابل نامزد دیگر محتاطانه عمل می کنند زیرا از عکس العمل یا واکنش تلافی جویانه نامزد دیگر در صورت پیروزی‌اش بیم دارند.
در برخی موارد این رهبران در صدد کمک پشت صحنه ای بر می آیند، اما این نیز می تواند نتیجه معکوس داشته باشد.
در اصل اروپا درمورد موضوعات مختلفی چون مهاجرت، ادغام، تحریم روسیه، حاکمیت قانون و معیارهای دموکراسی بین دو سوی شرق و غرب دوقطبی شده است.
اوربان و رهبران لهستان در حال حاضر درگیر نزاعی با بروکسل درمورد حاکمیت قانون هستند.
به تازگی رهبر مجارستان خواستار برکناری مقام مسئول اتحادیه اروپا در زمینه حمایت از اصول دموکراسی به دلیل نامیدن مجارستان به عنوان «دموکراسی بیمار» شد.
تعجب آور نیست که این اختلاف در زمینه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز دیده شود. ترامپ در طول زمامداری اش در کاخ سفید تاثیر بدی در اروپا داشته است. طبق بررسی مرکز تحقیقاتی «پیو»، تنها ۱۳ درصد از مردم آلمان، ۱۸ درصد از مردم سوئد و ۲۰ درصد از فرانسوی ها به وی در انجام درست اقدامات جهانی اعتماد و اطمینان نشان داده اند. این میزان بسیار کمتر از میزان حمایت از باراک اوباما رئیس جمهوری سابق آمریکا در زمان زمامداری اش است.
اما این تصویر با حرکت از غرب به شرق اندکی پیچیده تر می شود، که عمده دلیل آن محبوبیت ترامپ در میان هواداران احزاب ملی گرای پوپولیست است که در اروپای مرکزی قوی تر هستند. این احزاب، رئیس جمهوری آمریکا را متحدی ایدئولوژیکی تلقی می کنند به ویژه زمانی که پای مهاجرت به میان می آید.
طبق نظرسنجی موسسه پیو، اکثر لهستانی ها (۵۱ درصد) به ترامپ در انجام امور جهان اعتماد دارند.
در سال ۲۰۱۷، تنها ۲۳ درصد از لهستانی ها دید مثبتی به ترامپ داشتند، اما این دیدگاه پس از سفر «آندژی دودا» رئیس جمهوری لهستان به آمریکا در سال ۲۰۱۹ و وعده روسای جمهوری آمریکا و لهستان به تقویت سطح همکاری های نظامی شروع به بهبود یافتن کرد.
به گفته تحلیل گران، تصمیم اخیر ترامپ برای استقرار یک هزار تن از ۱۲ هزار نیروی آمریکایی که دستور خروج شان از آلمان صادر شده است در لهستان، به میزان محبوبیت وی در لهستان افزود.
لهستانی ها به میزبانی از تعداد بیشتری نیروی آمریکایی چشم امید دارند. ماه گذشته این کشور از برنامه اسکان حدود ۲۰ هزار نیروی آمریکایی خبر داد، اگرچه ترامپ هنوز نگفته که برای مستقر کردن این تعداد نظامی آمریکایی در لهستان آماده است. ترامپ اعلام کرده که خواستار تعمیق مناسبات نظامی آمریکا – لهستان است.
پیروزی جو بایدن نامزد دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا احتمالا امیدهای لهستان برای میزبانی از نظامیان آمریکایی بیشتر یا حتی حفظ نیروهای وعده داده شده را نقش بر آب می کند.
مشاوران بایدن می گویند وی در صورت انتخاب شدن، در تصمیم ترامپ برای خارج کردن هزاران نظامی آمریکایی از آلمان تجدیدنظر می کند.
کشورهای واقع در اروپای مرکزی ارزش بیشتری برای روابط ترانس آتلانتیک در مقایسه با کشورهای واقع در اروپای غربی دارند و در انزجار دولت ترامپ از بروکسل به درجات مختلفی سهیم اند.
«کریستین نیتیو»، «فلورین پاساتیو» و «لوردانا سیمیونف» فرهیختگان دانشگاهی در تفسیری برای مدرسه اقتصاد لندن گفتند: به نظر می رسد اختلاف کلیدی بین رویکردهای سیاستمداران دموکرات و جمهوریخواه آمریکا نسبت به اروپای شرقی ریشه در تضاد بین ترویج ارزش ها و تعهدات امنیتی داشته باشد.
این کارشناسان افزودند: دولت ترامپ بر مورد دوم تاکید دارد، در حالی که حزب دموکرات ظاهرا بر دستیابی به سطح خاصی از نفوذ ایدئولوژیکی متمرکز است به ویژه زمانی که مساله ترویج ارزش های لیبرال همچون حقوق بشر، دموکراسی، حکومت قانون و عدالت اجتماعی به میان می آید.
کارشناسان مزبور تاکید کردند که با بازگشت دموکرات ها به کاخ سفید، انتظار می رود کشورهای واقع در این منطقه، نسبت به روابط نزدیکتر در سراسر اقیانوس اطلس تعهد نشان دهند، نه تنها زمانی که صحبت از حمایت از ساختار امنیتی موجود به میان می آید، بلکه در عین حال تحولات ناشی از ارزش های لیبرال در آمریکا را به ویژه در زمینه عدالت اجتماعی و نژادی تقلید می کنند. از سویی، این احتمال وجود دارد که این مساله با واکنش قابل توجهی روبه رو شود زیرا اکثر جمعیت اروپای شرقی به محافظه کاری تمایل بیشتری دارند.
اما دولت های اروپای غربی مشتاق به احیا از سال های زمامداری ترامپ و بازگشت به مناسبات ترانس آتلانتیک قابل پیش بینی تر و سنتی تر هستند.
به گفته «الکس سوروس» مفسر یک اندیشکده بین المللی موسوم به شورای روابط خارجی اروپا که بخشی از تامین مالی اش را «جورج سوروس» پدر وی برعهده دارد، بایدن همواره یک ترانس آتلانتیسیست سرسخت بوده و درطول دهه ها حرفه سیاسی اش، روابط نزدیکی با رهبران کلیدی اروپا از جمله آنگلا مرکل صدراعظم آلمان برقرار کرده است.
سال گذشته در کنفرانس امنیتی مونیخ، اندکی قبل از آنکه بایدن نامزدی اش را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اعلام کند، رهبران اروپای غربی و مقام های این منطقه به طور خصوصی از وی خواستند نامزد شود و پیش بینی کردند که آمریکا با ریاست جمهوری وی به توافق آب و هوایی پاریس و برجام بازگردد. ترامپ آمریکا را از هر دو توافق خارج کرده است.