به گزارش ایرنا، از آنجا که تغییر مسیر تاریخ با ظهور ناگهانی یک ویروس چیز جدیدی نیست، ابتلای «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا به بیماری کووید-۱۹، کمتر از یک ماه مانده تا انتخابات ۲۰۲۰ نیز در تاریخ این کشور بی سابقه نبوده است؛ ابتلای «وودرو ویلسون» بیست و هشتمین رئیس‌جمهوری آمریکا به «آنفلوآنزای اسپانیایی» در آوریل ۱۹۱۹ (فروردین ۱۲۹۸ شمسی) درست پیش از «کنفرانس صلح پاریس» نمونه روشن این ادعا است.
در پی این نشست، غرامت‌هایی که آلمان به عنوان طرف شکست خورده جنگ جهانی اول باید پرداخت می‌کرد، مشخص شد؛ همچنین این توافق نامه زمینه ساز «معاهده ورسای» شد که بعدها در برافروختن آتش جنگ جهانی دوم موثر بود.
وودرو ویلسون از حزب دموکرات از سال ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۱ میلادی سکان ریاست جمهوری آمریکا را به دست داشت. ویلسون سال ۱۹۱۹ در زمان سکانداری ریاست جمهوری به بیماری آنفلوانزای اسپانیایی مبتلا و ۶ ماه پس از ابتلا به آنفولانزا، ویلسون دچار سکته مغزی شد که باعث شد او تا حدی فلج و نابینا شود و ماه‌های آخر دوره خود را با ناتوانی طی کنداما دوره ریاست‌جمهوری را پایان داد. او در سال ۱۹۲۴ (سه سال بعد از ترک کاخ سفید) درگذشت.
حدود یک قرن پیش در اوج جنگ جهانی اول ودر بازه زمانی سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ شیوع سه موج از ویروس «آنفلوآنزای اسپانیایی»، نخست از جبهه های جنگ و در میان نیروهای انگلیسی رواج یافت و پس از دو سال به عنوان بیماری همه‌گیر، منجر به مرگ دست کم ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان شد. یکی از شباهت‌های کرونا و آنفلوآنزای اسپانیایی این است که در سال ۱۹۱۸ مقامات توصیه کردند که مردم برای متوقف کردن شیوع این ویروس، ماسک به صورت بزنند، بر حفظ فاصله تاکید کردند و از شهروندان خواستند که رویه‌های بهداشتی را دنبال کنند.
اگرچه عقب گردی تاریخی و مشاهده نام وودرو ویلسون، در وهله اول از هیجان خبر ابتلای ترامپ به عنوان رئیس‌جمهوری قدرتمند ترین کشور جهان می‌کاهد، اما با پدیدار شدن پرسش های ثانویه، لزوم کنکاش دقیق تر موضوع را می‌طلبد؛ اینکه آیا ترامپ نیز به سرنوشت مشابه ویلسون دچار خواهد شد، شباهت های شخصیتی ترامپ با ویلسون چیست، آیا شیوه مدیریتی این دو رئیس‌جمهوری در مقابله با پدیده همه‌گیر دارای نقاط اشتراک است.
به نوشته روزنامه اسپانیایی لا وانگواردیا، با وجود مرگ بیش از ۶۰۰ هزار آمریکایی در اثر ابتلا به آنفلوآنزای اسپانیایی، ویلسون نیز دقیقا همانند ترامپ در مقابله با ویروس کرونا، رویه «دست کم گرفتن بیماری» را در پیش گرفت. گویی تاریخ آمریکا دردوره ویلسون، در حال تکرار شدن است و این به معنای هشدار از «ضعف مدیریتی» است.
سی‌ان‌ان از «جان ام. بری» (John Barry)، نویسنده کتاب «آنفلوآنزای بزرگ؛ مرگبارترین همه‌گیری تاریخ» نقل کرده است که رئیس‌جمهوری ویلسون هیچ بیانیه عمومی در مورد اپیدمی ارائه نکرد. برای حفظ روحیه در طول جنگ، دولت دروغ گفت. مقامات بهداشت عمومی گفتند این فقط یک آنفلوآنزای عادی است، و سعی کردند آن را کوچک جلوه دهند. در نتیجه، بسیاری از مردم جان خود را از دست دادند.
روزنامه آمریکایی «یواس‌ای تودی» در مقایسه‌ای بین عملکرد ترامپ و ویلسون در ماجرای مقابله با بیماری همه‌گیر در گزارشی نوشت: علاوه بر ترامپ که عملکرد خوبی در مهار پاندمی کرونا نداشت، یک رئیس‌جمهوری دیگر آمریکا نیز نتوانست از همه‌گیری و آلوده شدن میلیون‌ها (آمریکایی) به یک بیماری عالم‌گیر جلوگیری کند و او "وودرو ویلسون" بیست و هشتمین رئیس‌جمهوری آمریکا بود که خود نیز همانند ترامپ در سال ۱۹۱۹ به این بیماری عالم‌گیر مبتلا شد.
«تِوی تروی» (Tevi Troy) مورخ ریاست‌جمهوری با استناد به عملکرد دولت ویلسون در قبال اپیدمی آنفلوآنزا، در کتاب «آیا باید رئیس‌جمهوری را بیدار کنیم» (Shall We Wake the President) ویلسون را بدترین رئیس‌جمهوری ایالات متحده از نظر مدیریت یک فاجعه خوانده و می‌نویسد: واکنش دولت فدرال به شیوع آنفلوانزا در سال ۱۹۱۸، نادیده انگاشتن خطر این بیماری بود. صدها هزار آمریکایی بدون اینکه رئیس‌جمهوری ویلسون درباره خطر این بیماری اظهار نظری کند جان خود را از دست دادند و به جای آن دولت فدرال مشغول بسیج عمومی برای جبهه‌های جنگ بود.
در حالی که در روزهای اخیر ابتلای ترامپ به ویروس کرونا سبب شده تا کتاب تاریخ آمریکا به صفحات یک قرن پیش رجوع کرده و نام ویلسون را در کنار نام ترامپ قرار دهد، چندی پیش و در اوج اعتراضات نژادپرستی در ایالت‌های آمریکا نیز تصمیم دانشگاه پرینستون در ایالت نیوجرسی در حذف نام وودرو ویلسون به دلیل عقاید و سیاست‌های نژادپرستانه او، از دانشکده روابط عمومی و بین الملل خبرساز شد.
«کریستوفر آیزگروبر» رئیس دانشگاه پرینستون با صدور بیانیه ای اعلام کرد از نظر هیئت امنای دانشگاه نام وودرو ویلسون رئیس جمهوری سابق ایالات متحده «به خاطر نگرش و سیاست‌های نژادپرستانه‌اش برای مدرسه عالی یا دانشکده‌ای که محققان، دانشجویان و دانش‌آموختگانش باید در برابر تمام اشکال نژادپرستی محکم بایستند مناسب نیست».
ویلسون ضمن خدمت به عنوان رئیس دانشگاه پرینستون (۱۹۰۲ تا ۱۹۱۰)، دانشجویان سیاهپوست را از تحصیل در این دانشگاه منع می‌کرد و همچنین سخنانی در تایید سازمان «کوکلوس کلان» گفته بود. این سازمان به داشتن افکار نژادپرستانه معروف است.
آیزگروبر همچنین گفت: نژادپرستی ویلسون حتی با معیارهای زمان خودش هم قابل توجه بود. وی خدمات مدنی فدرال را پس از اینکه ده‌ها سال ادغام جنسیتی شده بود، دوباره جداسازی کرد و آمریکا را در مسیر خود برای دستیابی به عدالت، به عقب بازگرداند. وی از پذیرش شهروندان مرد آفریقایی تبار ایالات متحده در این دانشگاه خودداری می‌کرد و قصد داشت آنان را از تاریخچه این دانشگاه جدا سازد.
«جیمز کلایبرن» نماینده دموکرات ایالت کارولینای جنوبی در مجلس نمایندگان آمریکا پیشتر در گفتگو با شبکه خبری سی ان ان در توصیف ترامپ به عنوان یکی از «بدترین» روسای جمهوری آمریکا گفت: ترامپ هیچ پیوند و رابطه‌ای با درستی و حقیقت ندارد و او بدترین رئیس جمهوری است که پس از ریاست جمهوری «وودرو ویلسون» داشته‌ایم. ترامپ رتبه دوم را در میان بدترین رؤسای جمهور تاریخ آمریکا در اختیار دارد.
این نماینده دموکرات ضمن تاکید بر اینکه در مقایسه ترامپ با ویلسون، از موضع حزبی برخورد نمی‌کند، چرا که ویلسون جمهوریخواه نبوده و در منطقه‌ای سکونت داشته که اکنون حوزه انتخابی خودش قرار دارد، افزود: فکر می‌کنم وودرو ویلسون هزینه هنگفتی بر این کشور تحمیل کرد و اکنون این رئیس جمهور (ترامپ) دارد از رفتارها و عملکرد او تقلید می‌کند و همان کارهایی را که او در کاخ سفید انجام می‌داد، تکرار می‌کند.
بر اساس گفته‌های مورخان و رسانه‌های آمریکایی، تا کنون سه تن از روسای جمهور آمریکا «ویلیام هنری هریسون»، «زکری تیلور» و «وارن جی. هاردینگ» بر اثر ابتلا به بیماری جانشان را از دست داده‌اند، یکی از آنها «وودرو ویلسون» در زمان ریاست جمهوری شدیدا بیمار و فلج شد و چهار تن دیگر در زمان عهده داری این منصب «آبراهام لینکلن»، «جیمز آبرام گارفیلد»، «ویلیام مک کینلی» و «جان اف کندی» با ترور کشته شدند.
با گذشت چند روز از ورود مراحل انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا به فاز مناظره‌های چهارگانه و لفاظی‌های دونالد ترامپ در برابر رقیبش «جو بایدن» سناتور دموکرات، سیاست‌های یکجانبه، نژادپرستانه، معامله گرایانه و منفعت طلبانه رئیس کاخ سفید در چهار سال اخیر سبب شده تا حتی خبر ابتلایش به کووید-۱۹، نگاه‌ها را به تاریخ یکصد سال اخیر این کشور و پیوند رئیس‌جمهوری آمریکا با همتای سلف او «وودور ویلسون» معطوف کند.