الاخبار در این مطلب نوشت: بلافاصله پس از اعلام توافق با طرف اسرائیلی در مورد ترسیم مرزهای جنوبی ، فرماندهی ارتش با تشکیل تیمی از افسران به نمایندگی از لبنان ، مأموریت خود را در این زمینه، آغاز کرد و در همین راستا تعدادی از اسامی موردنظر خود را به میشل عون رئیس‌جمهوری معرفی کرد تا پس از بازگشت از کویت نظرش را درباره آن‌ها اعلام کند. البته این اسامی قابل تغییر است. این در حالی است که دشمن در تلاش است تا سطح نمایندگی در مذاکرات میان دو طرف را به سطح سیاسی برساند؛ چیزی که لبنان مخالف آن است.
چند روز پیش نبیه بری رئیس پارلمان لبنان از توافق درباره مذاکره غیرمستقیم میان لبنان و اسرائیل درخصوص ترسیم مرزهای جنوبی خبر داد و در همین راستا فرماندهی ارتش لبنان نیز مأمور تشکیل تیمی از افسران به نمایندگی از لبنان پای میز مذاکرات در کنار تیمی از کارشناسان شد.
رئیس مجلس لبنان تاکید کرد: آنچه درباره تعیین مرزهای دریایی با رژیم اسرائیل به دست آمد فقط چارچوب یک توافقنامه است که مسیر را مشخص می‌کند.
این در حالی است که اسرائیل تلاش می‌کند تا مقام‌های وزارتی خود را در مذاکرات با لبنان پای میز مذاکره بنشاند و لبنان به شدت مخالف این موضوع است.
در همین راستا منابع سیاسی لبنانی به روزنامه الاخبار گفتند: لبنان به شدت مخالف حضور یوفال اشتاینس وزیر انرژی اسرائیل در مذاکرات ترسیم مرزهاست و اصرار اسرائیل بر این موضوع ممکن است به بی‌نتیجه ماندن مذاکرات قبل از آغاز آن منجر شود.
ریاست هیأت لبنانی را سرتیپی از ارتش به عهده خواهد گرفت و این هیأت شامل افسران و کارشناسان متخصص در امور حقوق بین‌الملل و مرزها هستند. قرار است نخستین جلسه این مذاکره اواسط ماه جاری میلادی با حضور یک تیم آمریکایی به ریاست دیوید شنکر معاون وزیر خارجه آمریکا برگزار شود.
به نوشته الاخبار، هنوز جزئیات مربوط به شکل برگزاری این مذاکرات میان لبنان و سازمان ملل مشخص نشده است. اینکه دو هیات اسرائیلی و لبنانی و ناظر چگونه پای میز مذاکره خواهند نشست؟ آیا هر تیم در اتاقی جدا می‌نشیند و غیرمستقیم مذاکره می‌کنند یا مذاکره از طریق کمیته سه‌جانبه (ارتش لبنان، یونیفل و ارتش دشمن) در مقر فرماندهی نیروهای بین‌المللی در ناقوره صورت خواهد گرفت که بیش از ۱۰ سال به این شکل با هم ملاقات کرده‌اند. آن هم دور میزی با سه طرف جداگانه، بدون اینکه هیأت نمایندگی لبنان مستقیم با هیات دشمن وارد مذاکره شود. بلکه هر یک از آن‌ها نماینده سازمان ملل را مورد خطاب قرار می‌دهند.
اما در مورد نقشه‌ها، منابع مطلع به الاخبار گفتند که ارتش لبنان تمام نقشه‌هایی را که از سال ۲۰۰۶ شروع به آماده‌سازی کرده در اختیار دارد. در آن نقشه، مرزبندی از نقطه (۱) در جنوب به سمت شمال آغاز شد و که بعداها به اشتباه بودن آن پی بردند و فهمیدند که این نقشه لبنان را از حدود ۸۶۰ کیلومتر مربع آب‌های انحصاری اقتصادی محروم کرده است.
علاوه بر آن، نقشه‌هایی نیز وجود دارد که در سال ۲۰۰۸ تهیه شده است و شامل اصلاح مرزبندی در نقطه (۱) می‌شود تا نقطه (۲۳)، نقطه شروع تعیین مرزهای جنوب قرار بگیرد. با این نقشه ۸۶۰ کیلومتر مربع از آب‌های منطقه‌ای به صورت قانونی تحت حاکمیت لبنان قرار گرفت.
مهمترین نکته در این نقشه‌ها، نقطه تفکیک مرز زمینی در ناقوره است که همان نقطه «ب۱» است که در ترسیم خطوط مرزی دریایی و در نتیجه منطقه انحصاری اقتصادی تأثیر زیادی خواهد داشت. این نقطه در ناقوره واقع است و با وجود اینکه در اراضی لبنان قرار دارد، ارتش اسرائیل در آن مستقر بود. ارتش لبنان در سال ۲۰۱۸ وارد این منطقه شد و حاکمیت مجدد لبنان بر همین مسافت اندک در خشکی به معنای پس گرفتن و حاکمیت بر حدود ۱۷ کیلومتر در نقطه انتهایی منطقه انحصاری اقتصادی در دریا است.
البته اسرائیل پیشتر سعی کرده بود با استفاده از دلایل امنیتی، با گسترش مرزها تا حدود پنجاه متر به سمت شمال، تعدیلاتی در آن ایجاد کند که لبنان با آن مخالفت کرد. زیرا این اصلاحیه، حتی برای یک متر از ناحیه شمال، به طور حتم به این معنا بود که لبنان ده‌ها کیلومتر را در دریا از دست می‌داد.
اما به نظر می‌رسد مسیر آغاز این مذاکرات غیرمسقیم با برخی موانع روبه‌رو شود، چرا که دشمن اسرائیلی بنا بر اعلام روزنامه هاآرتص می‌کوشد شخصیت‌های سیاسی را وارد این مذاکرات کند. طبق اعلام این روزنامه وزیر انرژی اسرائیل قرار است مذاکرات از سوی تل‌آویو را در مذاکرات هدایت کند.
موضوع ترسیم مرزی بین لبنان و فلسطین اشغالی از زمان تشکیل رژیم صهیونیستی مطرح بوده است به این معنی که طمع اسرائیل از سال ۱۹۴۸ به خاک لبنان با اهداف امنیتی، آبی و اقتصادی پنهان نمانده است و بر این اساس بارها در مراحل مختلف تاریخی درصدد به کرسی نشاندن اهداف خود برآمده است، اما مقاومت دشمن را متوقف کرده و مانع تحقق زیاده خواهی‌های آن شد و این چیزی است که در سال ۲۰۰۰ به وضوح شاهد بودیم به این معنی که ارتش لبنان با وجود تلاش آمریکا برای تحمیل خط مرزی طبق زیاده خواهی‌های اسرائیل و یا همان خطی که به «خط آبی» معروف است، سخت ایستاد.