مهدی اله پور روز شنبه به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: کپه داغ، به عنوان سیزدهمین « ذخیره گاه زیست کره» کشور به تایید نهایی رسیده و به نام جمهوری اسلامی ایران در اندونزی ثبت سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) شده است.
وی با بیان اینکه بیش از ۸۰ درصد از پهنه ذخیره گاه کپه داغ در خراسان شمالی و ۲۰ درصد دیگر آن در کشور ترکمنستان است افزود: پیگیری های فراوانی برای ثبت کپه داغ انجام و به سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد(یونسکو) ارسال شد که در مرداد ماه سال ۱۳۹۷ به نتیجه رسید.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی گفت: با ثبت این منطقه به عنوان زیست کره، پروژه های مختلف این ذخیره گاه می تواند از حمایت های بین المللی برخوردار شود.
وی اظهار داشت: روش مدیریتی یونسکو در صیانت از ذخیره گاه ها، مردم محور است و تلاش می شود از مشارکت مردم بهره برده و وابستگی های مردم به طبیعت در رفع نیازها، مدیریت شود.
اله پور تاکید کرد: در مرحله نخست با آموزش و توانمندی سازی جوامع محلی، تلاش خواهد شد تا درآمدزایی و اشتغال جوامع محلی بر بستر حفظ طبیعت رونق گیرد و وابستگی ها به طبیعت مدیریت و تعارض ها کاهش یابد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی با بیان اینکه برنامه هایی برای عملیاتی شدن تدوین و به مجامع ملی و بین المللی فرستاده می شود تا از اعتبارات بین المللی هم بهره مند شود، افزود: ثبت ذخیره گاه زیست کره کپه داغ دایمی شده است و سند این ذخیره گاه نیز از سوی یونسکو برای کشور ارسال شده است.
وی افزود: روستاهای حاشیه گلیل و سرانی زیرپوشش طرح های عملیاتی ذخیره گاه قرار می گیرد و تامین نیروی انسانی برای زیست کره کپه داغ، با برگزاری آزمون استخدامی، انجام می شود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی با بیان اینکه محیط زیست خراسان شمالی با وجود پتانسیل های فراوان، نداشته های قدیمی و بسیار دارد گفت: خوشبختانه دولت، توجه خوبی به حوزه محیط زیست داشته و یکی از اقدامات خوبی در این دولت، تصویب زیست کرده کپه داغ است.
ذخیره گاه های زیست کره با رویکرد استفاده از روش های نوین برای مدیریت مناطق حفاظت شده و نیز عرصه های طبیعی تعریف می شود و تلاش بر این است تا صیانت و محافظت از این عرصه ها و نیز بهره برداری از ظرفیت های موجود در این مناطق با مشارکت های مردمی انجام شود.
گلیل و سرانی در ۶۰ کیلومتری شهر شیروان قرار دارد. این منطقه با توجه به دارا بودن ویژگی‌های خاص طبیعی از جمله جنگل‌های انبوه درختان ارس و گوناگونی بسیار بالای پوشش گیاهی و نیز زیستگاه خالص ترین «قوچ اوریال»، ۲۷ تیرماه سال ۱۳۵۰ منطقه حفاظت شده اعلام شد.