«سعیده علی» بازیکن موقعیت یک بسکتبال ایران هفته گذشته و پیش از آغاز فصل جدید لیگ برتر از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و کفش‌های را آویخت.
علی از جمله بازیکنان بسکتبال زنان ایران بود که حضورش در هر تیم به عنوان گارانتی قهرمانی تلقی می‌شد و حالا پس از اینکه سال گذشته قهرمان کشور شد و مدال برنز غرب آسیا را نیز به گردن آویخت از این رشته به طور کامل خداحافظی کرد.
پیش از این علی از بسکتبال پنج نفره ایران خداحافظی کرد و گفت تصمیم دارد در بسکتبال سه نفره و باشگاهی به کارش ادامه دهد و حالا به طور کامل تصمیم به خداحافظی گرفته است.
وی روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: خداحافظی من از تیم ملی بسکتبال ۵ نفره و الان سه نفره و دنیای حرفه‌ای ۲ دلیل کاملا متفاوت و مرتبط به هم دارد. در خصوص خداحافظی از بسکتبال ۵ نفره بارها همه جا درباره آن صحبت کردم. زیرا در آن دوران بسکتبال ۳ نفره در تیم ملی شروع دوباره‌ای را تجربه می‌کرد. بعد از تایید شدن حجاب اسلامی خیلی اتفاقات رخ داد تا بتوانیم در مسابقات برون مرزی شرکت کنیم.
وی افزود: به خاطر شروع دوباره بسکتبال این فرصت را به جوان‌ترها دادم که تا بتوانند سالیان سال در خدمت تیم ملی باشند و با فعالیت در تیم ملی سبب رشد آن در آینده شوند.
کاپیتان سابق تیم ملی بسکتبال زنان عنوان کرد: نظرم به این بود حالا که بسکتبال ۵ نفره قرار است شروعی دوباره داشته باشد چه بهتر که بازیکنان جوان‌تر در آن باشند البته نه اینکه همه بازیکنان تیم ملی جوان باشند. بازیکنان جوان‌تر می‌توانستند در سال‌های آینده به تیم ملی خدمت کنند. شاید خیلی راحت آدم‌ها نتوانند از این فرصت بگذرند. بسکتبال را نه برای خودم بلکه برای کشورم و خود بسکتبال دوست دارم و هر پیشرفتی که در بسکتبال وجود داشته باشد من را خوشحال می‌کند. در زندگیم همین که احساس رضایت داشته باشم مهم‌ترین اتفاقی است که می‌تواند برایم بیفتد.
وی دلیل خداحافظی از بسکتبال سه نفره را چنین عنوان کرد: مدتی است که به این قضیه فکر می‌کنم و هر شروعی پایانی دارد و چقدر عالی می‌شود که همه بتوانند آن نقطه پایان واقعی را برای خود پیدا کنند. زیرا درست است که هر چیزی زمانی برای پایان دارد اما اگر به وقت تمام شود خیلی برای همه لذت بخش‌تر و جذاب‌تر خواهد بود از جمله خود من که دوست داشتم در اوج بازی نکنم و از بسکتبال خداحافظی کنم.
علی اضافه کرد: خدا این قدرت را به من داد که توانستم چنین تصمیم بزرگی بگیرم. این تصمیم دلیل بر این نیست که کلا از بسکتبال دور شوم و نخواهم در این رشته بمانم. قرار است وارد فاز بعدی از زندگی بسکتبالی خود شوم که می تواند هر چیزی باشد و امیدوارم این تصمیم باعث شود تا هر چه جدی‌تر به هدف‌های بعدی فکر کنم و باعث شود که سرعت‌های رسیدن به هدف‌های بعد از بازیکنی را برایم میسر کند.
وی یادآور شد: دلیل بازی نکردنم این است که در نقطه واقعی زندگی، بسکتبال را به پایان برسانم. بسکتبال برای من هرگز تمام نمی‌شود و تا آخر عمرم وجود دارد و می‌تواند به شکل های دیگر باشد و به هر حال زندگی برای من مثل همه بسکتبالیست‌ها در جریان است اما می‌تواند در زمینه دیگری باشد. بزرگ‌ترین افتخاری که در این قضیه دارم این است که خدا این قدرت را به من داده تا همیشه نقطه پایان واقعی خود را انتخاب کنم.
ستاره بسکتبال زنان ایران خاطرنشان کرد: دوست داشتم همیشه از دوران کودکی در اوج و در زمانی که می‌توانم زندگی حرفه‌ایم را ادامه دهم و پا به یک عرصه دیگر بگذارم و خود را به چالش بکشم. فکر می‌کنم همین چالش‌هاست که باعث می‌شود تا هر انسانی بیشتر پیشرفت کند و به هدف‌های آینده خود برسد.
وی در خصوص برنامه‌های آینده خود گفت: عاشق مربیگری هستم و بسکتبال با زندگی‌ام خو گرفته و در زندگی آینده‌ام جریان خواهد داشت. سعی می‌کنم خودم را به‌روز نگاه دارم و در کلاس‌های بین‌المللی شرکت کنم و هدفم این است که خود را در زمینه‌های دیگر بسکتبال به چالش بکشم و محک بزنم. در پایان دست تمام عزیزانی که در این راه کنارم بودند و به من آموختند را می‌فشارم و از تک تک این عزیزان سپاسگذارم.