تهران – ایرنا – در حالی که بارقه های امید به انتخاب نخست وزیر جدید لبنان در روزهای اخیر تقویت شده بود و انتظار می رفت، سعد حریری دوباره به عنوان نخست وزیر این کشور انتخاب شود، اما این بار احزاب مسیحی لبنان با انتخاب دوباره وی مخالفت کردند و این کشور که احوال ناخوشی دارد، دوباره در پیچ و تاب انتخاب نخست وزیر افتاد.

مخالفت های این بار به انتخاب دوباره سعد حریری برای احراز پست نخست وزیری لبنان فقط از سوی یک جریان نبود، بلکه احزابی از دو جریان ۸ و ۱۴ مارس با انتخاب دوباره حریری به عنوان نخست وزیر جدید لبنان مخالفت کردند، هرچند مخالفت های دو طرف با هم کاملا فرق دارد.

بزرگترین حزب سیاسی مسیحی لبنان یعنی "جریان ملی آزاد" به ریاست "جبران باسیل" داماد میشل عون رئیس جمهوری لبنان اعلام کرده که از نخست وزیری دوباره سعد حریری حمایت نخواهد کرد.

جریان آزاد ملی لبنان تاکید کرده که، نمی تواند از شخصیتی سیاسی مانند حریری حمایت کند، زیرا پیشنهاد "امانوئل ماکرون" رئیس جمهوری فرانسه تشکیل دولت اصلاحات و هدایت آن توسط "متخصصان" است.

در ماه های اخیر چند بار نام سعد حریری برای تصدی نخست وزیری لبنان مطرح شده بود، ولی وی هربار از آن طفره رفت و حتی یکبار حدود دو ماه پیش بود که به وضوح اعلام کرد که نه این سمت را می پذیرد و نه کسی را برای عهده گرفتن آن معرفی می کند.

حدود دو ماه پیش که دوباره نام سعد حریری برای احراز پست نخست وزیری لبنان مطرح شد، "نبیه بری" رئیس پارلمان این کشور حمایت خود را (به نمایندگی از جریان مقاومت) از وی اعلام کرد، اما در همان زمان نیز جریان آزاد ملی لبنان با انتخاب دوباره حریری مخالفت کرد.

در همان زمان دو حزب سوسیالیست ترقی خواه به ریاست "ولید جنبلاط " و حزب نیروهای لبنانی به سرکردگی سمیر جعجع یا همان سرکرده فالانژهای لبنان که هر دو از احزاب وابسته به جریان ۱۴ مارس هستند نیز اعلام کردند که با نخست وزیری دوباره حریری مخالف می باشند.

قرار بود رایزنی های پارلمانی برای تعیین نخست وزیر جدید پنجشنبه گذشته برگزار شود، اما میشل عون، رئیس جمهوری لبنان بنا به درخواست برخی از فراکسیون های پارلمانی این نشست را به تعویق انداخت.

حریری تاکنون دوبار نخست وزیر لبنان بوده و وی ابتدای آبانماه سال گذشته (۹۸) با اعتراض های مردمی به دلیل فساد و نامدیریتی مجبور به استعفا شد.   

لبنان در چند سال گذشته و به ویژه یکسال اخیر با مشکلات فراوانی روبه رو بوده که فساد دستگاه اجرایی این کشور و خروج برنامه ریزی شده مقدار زیادی از ذخیره ارزی و به دنبال آن استعفای سعد حریری در پنجم آبان ماه سال گذشته، غرق در مشکلات در حوزه اداره کشور کرد و در ادامه شیوع ویروس کرونا و در آخر هم انفجار مهیب بندر بیروت در تاریخ ۱۴ مرداد ماه ، اوضاع این کشور را پیچیده تر کرد.

اما اکنون دعوا بر سر نخواستن سعد حریری در میان جریان های ۸ و ۱۴ مارس کاملا با هم فرق دارد.

جریان آزاد ملی لبنان به دلیل ناتوانی سعد حریری و وابسته بودن شدید وی به قدرت های خارجی مخالف وی برای احراز دوباره سمت نخست وزیری این کشور است، ولی مخالفت سمیر جعجع که لبنانی ها او را سیاست مداری فاسد و جنایتکار توصیف می کنند و چندین سال را به خاطر جنایت در حق مردم لبنان و فلسطینیان ساکن این کشور در پشت میله های زندان بوده است، به دلیل این که رژیم صهیونیستی نمی خواهد با روی کار آمدن دولت مستقر مشکلات لبنان حل شود، جعجع نیز در همین راستا و به عنوان عامل این رژیم مخالف نخست وزیر شدن دوباره حریری می باشد.

با این حال اگر حزب الله لبنان و دیگر متحدش یعنی جنبش امل از حریری حمایت کنند او می تواند با اکثریت آرای پارلمان متصدی دوباره پست نخست وزیری این کشور شود، اما عدم حمایت دو حزب مسیحی از وی، در بهترین حالت به او قدرت شکننده ای برای مقابله با بدترین بحران لبنان از زمان جنگ داخلی می دهد که بین سال های ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ رخ داد.

هم اکنون اختلاف های سیاسی تلاش ها برای توافق بر سر نخست وزیر جدید لبنان را پیچیده کرده و بر مشکلات این کشور افزوده است. هرچند حسان دیاب پس از انفجار مهیب بندر بیروت مجبور به استعفا شد، اما هم اکنون به عنوان نخست وزیر پیش برد امور در حال اداره امور اجرایی لبنان است، اما این کشور امروز به دلیل مشکلات فراوان نیاز به نخست وزیری دارد که با برقراری وحدت در بین احزاب و مردم لبنان بتواند این کشور را از پیچ خطرناک به سلامت عبور دهد.