سید هاشم نقیبی روز سه‌شنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا افزود: کشت زعفران در گلخانه نه تنها توجیه اقتصادی ندارد بلکه محصول نهایی آن بخاطر استفاده فراوان از سموم کشاورزی در روند کشت گلخانه‌ای فاقد کیفیت و استاندارد لازم است.
وی بکارگیری سموم کشاورزی را در روند پرورش گلخانه‌ای بخاطر رطوبت بالای محیط و احتمال زیاد بیماریهای قارچی و غیر قارچی در فضای گلخانه، امری ضروری توصیف و بیان کرد: به همین دلیل با توجه به احتمال باقی ماندن سم در محصول نهایی، کاهش کیفیت محصول زعفران در کشت گلخانه‌ای آن قطعی است.
مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی ادامه داد: وجود هر میزان سم در محصولات کشاورزی صادرات آن را غیرممکن می‌کند لذا عرضه محصول زعفران با چنین وضعیتی در بازار خارجی این محصول راهبردی، لطمه بزرگی به شهرت زعفران ایران خواهد زد.
وی گفت: روش کشت گلخانه‌ای زعفران به هیچوجه مورد قبول و اجرایی نیست بنابراین کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی نه تنها آن را توصیه نمی‌کنند بلکه زعفرانکاران را از بکارگیری گلخانه برای تولید این محصول نهی می‌کنند.
نقیبی در خصوص سطح زیرکشت گلخانه‌ای زعفران هم اظهارداشت: به دلیل فقدان توجیه کیفی و اقتصادی کشت زعفران در گلخانه، آماری از وضعیت آن در دست نیست.
وی افزود: به هر حال محصول زعفران برداشتی از گلخانه به هیچوجه وارد روند صادرات نشده و صرفا در داخل کشور مصرف می‌شود.
کشت گلخانه‌ای زعفران به روش "آیروپونیک یا هواکشت" بی‌نیاز از خاک است بطوری که تنها با کنار هم چیدن پیازهای زعفران بر روی طبقات چوبی و رطوبت‌دهی به محیط، اقدام به گل‌گیری از پیاز زعفران می‌شود.
بر این اساس نمی‌توان کشت گلخانه‌ای زعفران را کلاهبرداری توصیف کرد زیرا مطابق اعلام کارشناسان "پیاز زعفران" در شرایط برخوردار از میزان رطوبت لازم در هوا و در یک اتاق معمولی هم به مرحله گلدهی می‌رسد.
با این وجود تبلیغات پیرامون کیفیت محصول گلخانه‌ای زعفران اقدامی واهی، بیانی غیرواقعی و بیشتر شبیه به دروغ است که اینگونه تبلیغات و آموزشهای آن را از درجه اعتبار ساقط می‌کند.
بررسی فنی کارشناسان رسمی حوزه زعفران به روشنی نشان داده که کشت گلخانه‌ای این محصول بخاطر فقدان کیفیت لازم در محصول تولیدی به هیچوجه مورد تایید نیست.
سالانه ۲۰۰ تن محصول از ۸۴ هزار هکتار مزارع طبیعی زعفران در سطح ایران برداشت می‌شود. ۷۸ درصد از حجم تولید زعفران ایران محصول مزارع خراسان رضوی است.
تولید بیشترین حجم زعفران جهان با سه هزار سال سابقه متعلق به شهرستانهای تربت‌حیدریه، زاوه، کاشمر، رشتخوار و مه‌ولات واقع در جنوب استان خراسان رضوی و سطح کنونی زیرکشت زعفران در این منطقه ۷۰ هزار هکتار است.
ظرف سالهای اخیر سالانه پنج هزار هکتار به سطح زیر کشت زعفران در خراسان رضوی افزوده شده و بازده تولید در واحد هکتار مزارع زعفران این استان بطور متوسط به چهار تا پنج کیلوگرم رسیده است. تقریبا همه شهرستانها خراسان رضوی بین ۱۰ تا ۳۰ هزار هکتار مزرعه زیر کشت زعفران دارند.
۱۳۸ هزار بهره‌بردار بخش کشاورزی خراسان رضوی در حوزه کشت و تولید زعفران فعالیت دارند. همچنین ۸۰۰ هزار نفر در خراسان رضوی بطور مستقیم درگیر امور مربوط به کشت، تولید و برداشت زعفران هستند.