به گزارش روز چهارشنبه دانشکده بهداشت و ایمنی، پنجمین وبینار بررسی تجارب و درس آموخته های کشورهای مختلف با محوریت بررسی استراتژی های ناموفق آمریکا و هند در مهار کووید ۱۹ برگزار شد.
آمنه پوراسمعیل دانشجوی دکتری تخصصی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت نیز در این وبینار ضمن بررسی تجارب کشور هند در مقابله با کرونا گفت: گزارش اولین مورد کرونا در هند ۳۰ ژانویه ۲۰۲۰ و شیوع بیماری در دوم مارس اعلام شد و از ۲۵ مارس اعمال محدودیت های ۲۱ روزه ملی آغاز شد.
به گفته وی، راه اندازی برنامه تلفنی با نام (Aarogya Set) پل بهداشت به منظور تامین سلامت افراد و نیز اختصاص بودجه ۱,۲ میلیارد دلاری بخش بهداشت برای مبارزه با کووید ۱۹ از جمله اقدامات اولیه هند بود.
پوراسمعیل با اشاره به عدم موفقیت هند در مهار کرونا و ابتلا ۷ میلیون و ۵۵۰ هزارنفر نفر و فوت ۱۱۴ هزار و ۶۰۰ نفر ناشی از این بیماری خاطرنشان کرد: گرچه اقداماتی نظیر قرنطینه سازی، افزایش کیت های تشخیصی، تعطیلی مدارس، ردیابی تماس و آزمایشگاه خصوصی و پلاسما درمانی در این کشور انجام شد، اما به دلایلی چون تراکم جمعیتی، فقر و مشکلات اقتصادی، کمبود تخت و تجهیزات بیمارستانی و آزمایشگاه، باورهای خرافاتی، عدم رعایت فاصله گذاری اجتماعی و ساختار جمعیتی این کشور در مهار کووید ۱۹ موفق نبوده است.
این دانشجوی دکترا کاهش اعتماد به سیستم بهداشت عمومی در بسیاری از مناطق کشور هند را از جمله عوامل موثر در عدم توفیق در مهار این همه گیری برشمرد.
الهه لعل منفرد دانشجوی دکتری تخصصی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت نیز با اشاره به تجارب امریکا در مهار ناموفق کرونا گفت: ایالات متحده امریکا از میان ۱۹۵ کشور در رده اول قرار دارد. در ژوئن (تیرماه) ۲۰۲۰ معلوم شد که ایالت متحده بیشترین ناکامی را در مقابله با کووید ۱۹ داشته است و آماری معادل ۴۸۹ هزار نفر ابتلا و ۱۵۷ هزار و ۶۰۰ هزار مرگ ناشی از کرونا را اعلام کرد.
وی کمبود بودجه سلامت عمومی، فقدان سابقه تاریخی در ایالات متحده، گزارش های مختلف در خصوص مشخصات بیماری، تصور اشتباه از شدت بیماری و بیماری زایی ویروس، ترس از عواقب اقتصادی و تفاوت های حزبی را از عوامل عدم موفقیت آمریکا در مهار بیماری کووید ۱۹ ذکر کرد.
این دانشجوی دکترا با اشاره به هزینه های بالای خدمات و کمبود تجهیزات بیمارستانی به عنوان دو ویژگی مهم سیستم بهداشتی درمانی آمریکا، یادآور شد: بحران کرونا، عمق ساختار ناکارآمد آمریکا را بیشتر از هر زمان دیگری نشان داد. سال ها بودجه ناکافی آژانس های بهداشت عمومی فدرال، ایالتی و محلی آمریکا و نیز سوء مدیریت از سوی دولت ترامپ، از جمله موانع برای پاسخ زود هنگام آمریکا به این بیماری همه گیر بوده است.
وی با اشاره به بی توجهی دولتمردان این کشور به پیام های سازمان بهداشت جهانی در مورد سرایت این بیماری خاطرنشان کرد: استراتژی های سخت گیرانه از جمله قرنطینه و دور کاری در آمریکا مورد توجه کافی قرار نگرفته است.
دکتر علی رمضانخانی مدیر گروه بهداشت عمومی دانشکده نیز در سخنانی عدالت و برابری در دریافت خدمات سلامت، اتکا به تکنولوژی بومی مناسب، همکاری بین بخشی، اعتماد سازی در میان مردم و مشارکت مردمی را در مهار بیماری کووید ۱۹ موثر برشمرد.
وی خاطرنشان کرد: برای دستیابی به یک هدف و استراتژی واحد برای کنترل بیماری کووید۱۹، همانند تمام برنامه های کلان سلامت حرکت به سمت اجرایی کردن عملیات به شکل واحد الزامی است.
رییس دانشکده بهداشت بیرجند و استاد آموزش بهداشت و ارتقای سلامت در ابتدای این وبینار و در ارتباطی تصویری با اشاره به تاثیر اضطراب و استرس در مواجهه با بیماری کووید ۱۹ (COVID-۱۹)به تبیین استراتژی های کنترل استرس و عوارض روانی در این همه گیری پرداخت.
دکتر محمدرضا میری با اشاره به ارزش رشته آموزش بهداشت و ارتقای سلامت که به بهبود و ارتقای تمام ابعاد سلامت افراد، اعم از سلامت جسمی، روانی، خانوادگی و معنوی افراد می پردازد خاطرنشان کرد: ارتقای سلامت معنوی در افراد منجر به بهبود سیستم ایمنی در افراد می شود. توجه به معنویت، سبب افزایش مسئولیت پذیری اشخاص در ارتباط با همه گیری بیماری ها می شود که نقشی کمک کننده در مدیریت بحران دارد.
به گفته وی، آرامش و ارتباط با خداوند، خواندن قرآن، دعا و مناجات، ایجاد فضای معنوی و عبادت در بیمارستان و توجه به طبیعت و رنگ ها در کنترل اضطراب و استرس در این ایام موثر است.