شیرینعلی گلمرادی (متولد ۱۳۱۷، خلخال) تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا سال دوم دبیرستان در زادگاهش به پایان برد. وی از آغاز جوانی به شعر و شاعری پرداخت و از سال ۱۳۳۹ آثارش در مجلات و روزنامه‌ها منتشر می‌شد. او سال‌های بعد هم به همکاری خود با مجلات ادامه داد. وی از میان قالب‌های شعر به قالب غزل و از میان موضوعات، به حوزۀ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس علاقۀ خاصی نشان داده است. تاکنون چند مجموعه در حوزه شعر از این شاعر منتشر شده است.
وی ضمن سرودن اشعاری در مورد دفاع مقدس و ابعاد مختلف آن مانند آزادگان آثاری را نیز در زمینه ادبیات دینی و انتظار گردآورده است و مجموعه شعر چقدر جاده، چقدر چشم در برگیرنده سروده‌هایی درباره امام زمان (عج) از شاعران معاصر است. همچنین مجموعه شعرهای وی در قالب‌های غزل و نیمایی در کتابی با عنوان برگ‌های چندرنگ باغ با مضامین و موضوعات مختلف عاطفی، اجتماعی و مذهبی سروده شده‌اند. آوازهای گل‌محمدی، آینه در کربلاست، پرواز از شلمچه، خاتون آب‌های جهان، خاک، خون، حماسه، رقص شمشیر، غزل‌های باغ ارغوان، هم‌صدا با سنگ‌های بی‌سکوت، شهادت و پرواز و هفتاد و دو خورشید عنوان برخی از مجموعه‌های منتشر شده وی هستند.
نگاهی مختصر به زندگی و شعر قیصر امین‌پور
وی مجموعه شعر چو گلدانِ خالی را با شرحی از زندگی زنده‌یاد قیصر امین‌پور (۱۳۳۸ تا ۱۳۸۶) آغاز می‌کند و بعد از آن سراغ اندیشه‌ها و مضامین مطرح در اشعار او می‌رود. نقل قولی از مرحوم امین پور که به گلمرادی گفته در مورد چیستی شعر و اینکه چه وقت اتفاق می‌افتد، رباعی‌های او، اشعاری که در حوزه کودک سروده و موسیقی طبیعی در شعرهایش مانند ترانه باران از دیگر موضوعات مطرح در این نگاه مختصر به اشعار یکی از مهم‌ترین شاعران معاصر است.
وی در ادامه به مضامین شعری امین‌پور می پردازد و می‌نویسد: مضامین شعر امین‌پور اکثرا اجتماعی-ادبی است. موضوعاتی که در آثار او بیشتر قابل توجه است: موضوع شعرهای جنگ تحمیلی است که از نظر آماری در مجموعه شهر او صفحات: ۱۶-۱۷-۳۶۹-۳۸۰-۳۸۲-۳۹۶-۴۳۰-۴۵۵-۴۵۶-۴۵۷ به این قبیل آثار اختصاص دارد. و صفحات: ۲۰-۳۴۵-۴۰۹-۴۱۷-۵۵۹ مختص شعرهای آیینی است (ص. ۲۹)
نویسنده همچنین نگاهی از دور به غزل‌های امین‌پور دارد و می‌نویسد: غزل‌های قیصر امین‌پور در عین سادگی از مفاهیم بلند و ریشه‌دار بهره‌مند و از آرایه‌های متکلفانه و تصنعی عاری است. زیربنای غزلیات بر اندیشه جست‌وجوگر متکی است. سلامت و استحکام ساخت و بافت چنان بالاست که احتمال بروز هرگونه لکنت و خدشه را ناممکن ساخته است... در میان تقریبا ۱۶ غزل قیصر امین‌پور در بازشماری شبکه‌ای از واژگان، «آیینه» بالاترین بسامد را دارد (ص. ۳۵).
گلمرادی بعد از این مقدمه که ۴۱ صفحه از مجموع ۱۰۲ صفحه کتاب را به خود اختصاص داده، سراغ سروده‌هایش می رود. این بخش با شعری در قالب شعر نو به نام رِند مُتبسم آغاز می شود که برای خواجه شیراز سروده شده و دست کم این سوال را به ذهن می‌آورد که چرا در این کتاب گنجانده شده است؛ زیرا انتظار می‌رود اشعار این مجموعه بیشتر در مورد امین‌پور باشند. چراغ آواز شعر دیگر در قالب شعر نو، به رسیدن برسی باز شعری است که با نقل قولی منظوم از امین‌پور آغاز می‌شود، اما ۵۲ رباعی پایان بخش این قسمت از کتاب و بیشتر آنها حاوی اسمی از قیصر هستند.
قیصر! همه سه‌شنبه‌ها پاییز است/ مثل عدد نحس، ملال‌انگیز است
احساس تو چون لطافت ابریشم/ افسوس! که تیغ مرگ ناپرهیز است
با وجود تلاش گلمرادی که شاعری شناخته‌شده در چند حوزه شعر معاصر است برای شناساندن و بررسی اشعار قیصر امین‌پور، به نظر می‌رسد مداقه در این زمینه به تلاش‌های بیشتری نیاز دارد. تعداد کتاب‌ها و پایان‌نامه‌های نوشته‌شده در مورد وجوه مختلف شعری وی از جمله صور خیال، عناصر شعری، زبان و محتوا، مضامین خاص مانند جنگ تحمیلی، عشق، طبیعت، مهدویت، نوستالژی، نگرش دینی، اسطوره، یا بررسی های تطبیقی و مقایسه اشعار او با شاعران هم‌عصرش مانند سیدحسن حسینی یا حتی شاعران متاخر چون فریدون مشیری و حمید مصدق یا تنها بررسی ترانه‌های سروده‌شده وی که زیاد هم نیست، نشان می دهد بررسی هر وجهی از شعر او نیاز به تلاش‌هایی بیشتر دارد. اگر هم قرار است مجموعه اشعاری صرفا در مورد وی منتشر شود، شرح و بررسی خیلی کوتاه از اشعار او لازم به نظر نمی رسد.
چو گلدانِ خالی...، نوشته شیرینعلی گلمرادی در ۱۰۴ صفحه و به همت انتشارات خورشیدباران اخیرا و در آستانه سیزدهمین سالروز درگذشت قیصر امین‌پور (۸ آبان ۱۳۸۶) به بازار آمده است.