باکو – ایرنا – "الهام علی اف" رییس جمهوری آذربایجان امروز (دوشنبه) در پیامی به مردم این کشور از فعالیت و  موضع گیری های روسای گروه میانجی مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا ویژه حل مناقشه قره باغ به شدت انتقاد کرد.

آمریکا، روسیه و فرانسه از سال ۱۹۹۷ میلادی ریاست مشترک در گروه میانجی مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا،  متشکل از ۱۱ کشور عضو تاسیس شده در سال ۱۹۹۲ میلادی برای حل مسالمت آمیز مناقشه قره باغ را بر عهده دارند.

  به گزارش ایرنا، علی اف در پیام  خود که از سوی تلویزیون دولتی این کشور بطور زنده پخش شد، با اشاره به این که گروه میانجی مینسک در سال ۱۹۹۲ میلادی تاسیس شده، گفت: فعالیت این  گروه برای همه نمایان است.

علی اف افزود: کشورهایی که مدتی بعد از تاسیس گروه مینسک، ریاست این گروه را بر عهده گرفتند، همه اختیارات را در دست خود جمع کرده و در واقع این مساله را تحت انحصار خود قرار دادند و فعالیت گروه مینسک به عنوان یک گروه میانجی فلج شد و فقط سه کشور (آمریکا، فرالنسه و روسیه) مشغول میانجیگری حل مناقشه قره باغ شدند.

رییس جمهوری آذربایجان با تاکید بر این که این چنین میانجیگری هیچ نتیجه ای مثبت برای کشورش نداشت و فعالیت آن فقط به نفع  ارمنستان بوده است، گفت: ایروان هم به دنبال همین موضوع بود که مذاکرات بطور مداوم ادامه یابد و همواره ما را فریب بدهند و مناقشه قره باغ به یک مناقشه راکد تبدیل شود و سرزمین های اشغالی جمهوری آذربایجان برای همیشه در اختیار آنها قرار بگیرد.

علی اف ارمنستان را کشوری اشغالگر عنوان کرد و افزود: روسای گروه مینسک که همزمان اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد هستند، نتوانستند و مایل هم نبودند که کشور اشغالگر را تحت فشار قرار دهند.

رییس جمهوری آذربایجان همچنین ارمنستان را به انتقال ارامنه مقیم برخی کشورهای عربی به قره باغ و اسکان غیرقانونی در سرزمین های اشغالی متهم و آن را جنایت بین المللی و مغایر با کنوانسیون بین المللی ژنو عنوان کرد و گفت: میانجیگران گروه مینسک واکنشی به اقدام ایروان نشان نداده و حاضر هم نبودند از آن جلوگیری کنند.

وی با تاکید بر این که گروه مینسک سعی داشت، ما را به پذیرفتن این شرایط پیش آمده وادار کند، ادامه داد: ولی ما در حال حاضر این شرایط را تغییر داده و شرایط جدیدی را ایجاد کردیم و همه باید آن را مد نظر داشته باشند.

علی اف با اشاره به این که در ۲۸ سال گذشته مذاکرات بی نتیجه برای حل مناقشه قره باغ ادامه داشته، اظهار داشت: وقتی آزادسازی سرزمین های خود را  آغاز کردیم با فشارهای بزرگی رروبرو شدیم و در حال حاضر همه تلاش های آنها متوجه آن شده که ارمنستان را از این شرایط جدید پیش آمده چگونه نجات دهند.

 وی با تاکید بر این که ارمنستان در میدان جنگ دچار شکست شده، این کشور را به نقض دو بار آتش بس بشردوستانه در منطقه مورد مناقشه قره باغ متهم کرد و گفت: باز هم توافق شده که از ساعت ۸ امروز آتش بس میان طرفین برقرار شود، ولی این آتش بس باز هم نقض شده است.

رییس جمهوری آذربایجان تاکید کرد که برای برقراری صلح،  ارمنستان باید از سرزمین های اشغالی خارج شود و جدول زمانبندی خروج نیروهای این کشور از این سرزمین ها به ما ارایه کند.

وی با اشاره به این که ایروان تاکنون چنین جدولی را ارایه نکرده،  گفت: در این شرایط اگر چه آتش بس ادامه یابد و باز هم وضعیت راکد باقی بماند،  این شرایط برای ما قابل قبول نمی باشد. چرا که ارمنستان با استفاده از آتش بس نیروهای خود را دوباره بسیج و مسلح می کند تا سیاست های اشغالگری خود را ادامه دهد.

علی اف همچنین با اشاره به این که در مذاکرات اخیر واشنگتن توافق شده تا وزیران امور خارجه جمهوری آذربایجان و ارمنستان در آینده نزدیک در ژنو دیدار کنند، افزود: من مخالف مذاکرات نیستم ولی با توجه به این که در ۲۸ سال گذشته مذاکرات بی هدف زیادی انجام گرفته است، مذاکرات پیش رو باید نتیجه بخش باشد.

مناقشه ارمنستان و جمهوری آذربایجان که ریشه در یکی از دردناک ترین حوادث تاریخ ایران و قراردادهای گلستان و ترکمنچای دارد، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در آغاز دهه 90 میلادی قرن گذشته، به یک معضل منطقه ای تبدیل شد و نیروهای ارمنستان با اشغال قره باغ و بخش هایی از خاک جمهوری آذربایجان، وارد یک جنگ پر تلفات تا سال 94 میلادی به مدت 4 سال شدند. در این سال با ابتکار  گروه میانجی مینسک که کشورهای  روسیه، آمریکا و فرانسه آن را رهبری می کنند، دو کشور وارد یک دوره طولانی آتش بس شدند که البته این آتش بس در طول 30 سال گذشته برای چند نوبت شکسته شد.

از 6 مهرماه امسال ، درگیری های قره باغ باردیگر شروع شده است و برغم دو بار توافق آتش بس که یکبار در مسکو و باردیگر در واشنگتن، برسر آن توافق کرده اند، اما هر بار دو کشور یکدیگر را به نقض آن متهم کرده اند.

برخی جریان ها و بازیگران منطقه ای و بین المللی در این بحران نقش ایفا می کنند و تمایلی به پایان این بحران ندارند.