به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، برنامه اسلام‌هراسی هدفمند غرب که این روزها خود را در فرانسه عریان‌تر از همیشه به نمایش گذاشته شده، از استیصال رئیس جمهوری حکایت دارد که حتی با اتخاذ تدابیر سختگیرانه قرنطینه و حبس در منازل نیز از فرو نشاندن اعتراضات گسترده کشورش درمانده است. درماندگی آشکاری که «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه با اظهارات جنجالی اسلام ستیزانه خود سعی در لاپوشانی آن دارد.
در این بین سناریویی از حوادث مشکوک به هم پیوسته در رابطه با دنیای اسلام نیز به یاری او آمده است: از جریان کاریکاتورهای موهن نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» تا قتل معلم فرانسوی به دست یک شهروند فرانسوی که ظاهرا مسلمان بوده است.
البته اقدامات و سیاست‌های اسلام‌هراسانه و اسلام‌ستیزانه غرب تازگی ندارد و از اوایل قرن بیست و یکم میلادی بار دیگر شدت گرفته است به همین دلیل به‌نظر می‌رسد این روند بخشی از یک فرآیند هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده باشد.
اما سوالی که به ذهن خطور می‌کند این است که دلیل حمایت‌های پرهیاهوی رئیس جمهور یک کشور از هتک حرمت به حقوق میلیونها انسان در جهان چه می‌تواند باشد؟ یا به عبارت بهتر او با دنبال کردن این برنامه خارج از قاعده و اصول بین‌المللی سیاسی، سودای تحقق چه اهدافی را در سر می‌پروراند؟
دلایل پافشاری مکرون بر تشدید اسلام هراسی در فرانسه
مکرون در تقلای انتخاب دوباره برای ریاست جمهوری فرانسه که کمتر از دو سال دیگر در ۲۰۲۲ برگزار خواهد شد، می کوشد تا وجهه تخریب شده خود را که در اثر عملکرد ضعیف در کنترل نابسامانی های اجتماعی و سیاسی رخ نموده سامان ببخشد و برای جلب رضایت عموم عجولانه دست به هر کاری می‌زند که آراء بیشتری را در انتخابات آتی با خود همراه کند، اما اقدامات شتابزده و نسنجیده او نتیجه عکس می‌دهد و از محبوبیت او بیش از پیش می‌کاهد.
رئیس جمهور فرانسه بر آن است تا توجه ها را از آثار نامطلوب و ضعف عملکرد خود در زمینه سلامت، اقتصاد و امنیت به حواشی جنجالی و تفرقه انگیز منحرف کند.
به گزارش بخش انگلیسی رسانه تی آر تی ترکیه، براساس نتایج نظرسنجی ماه سپتامبر (شهریور) شرکت تحقیقاتی چندملیتی ایپسوس (IPSOS) اکثریت مردم فرانسه نسبت به وضعیت فرانسه در دوره ریاست جمهوری مکرون دیدگاه منفی دارند. ۷۸ درصد پاسخ دهندگان فرانسه را رو به افول می بینند و ۲۷ درصد آنها معتقدند که این سقوط اجتناب ناپذیر است.
همچنین درباره سه مورد از دغدغه های اصلی آنها، مسائل همه گیری کووید ۱۹، سقوط قدرت خرید مردم و آینده سیستم امنیت اجتماعی کشور را به ترتیب برگزیدند که دولت فرانسه در هر سه زمینه بد عمل کرده است.
مکرون در اتخاذ تصمیمات به موقع و ضروری برای مراقبت از شهروندان در مراحل اولیه همه گیری شکست خورد. دولت وی با سهل انگاری درباره لزوم استفاده از ماسک و مراقبت های بهداشتی لازم باعث شیوع گسترده کرونا در میان مردم فرانسه شد.
فرانسه به عنوان پنجمین کشور در میان آمار بالای مبتلایان قرار دارد و سوء مدیریت امانوئل مکرون برای مهار بحران کرونا در کشور انتقادات بسیاری را متوجه سیاست های غلط او کرده است.
از سوی دیگر، نارضایتی مردم فرانسه از شرایط اقتصادی قبل از همه گیری منجر به اعتراضات گروه‌ها و سندیکاهای مشاغل مختلف شده که مشهورترین آنها به اعتراضات «جلیقه‌زردها» مربوط است. گروهی که به‌دنبال افزایش قیمت سوخت در فرانسه اعتراضات‌شان را از ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸(۱۳۹۷) آغاز کرده و همچنان در خیابان‌های این کشور حضور دارند. این اعتراضات تنها از ۱۷ نوامبر تا ۲۲ دسامبر ۲۰۱۸ یعنی در بازه زمانی تنها ۳۵ روز، ۱۰ کشته، ۴۳ هزار زخمی و حدود چهار هزار و ۳۴۱ نفر بازداشتی به‌دنبال داشت و خسارتی ۵.۱ میلیون یورویی به فرانسه وارد آورد.
صدمات سیاست های اقتصادی نادرست مکرون به ویژه پس از شکست در کنترل همه گیری به حدی بود که فرانسه را به رکودی اقتصادی سوق داد.
اقدامات جنجالی اسلام ستیزانه برخلاف اصول مدنی است
با وجود اینکه فرانسه با بیش از ۶ میلیون نفر، بیشترین جمعیت مسلمان را در غرب اروپا دارد، اما برخلاف ادعای لیبرالیستی خود نه تنها نسبت به افکار و عقاید متفاوت شهروندان خود احترام و مدارا نشان نمی دهد، بلکه با تهییج جمعیت مسلمان نه فقط در داخل فرانسه بلکه در سطح بین الملل، محرک آشوب و آنارشیسم شده و از خود چهره ای فاشیستی به نمایش گذاشته است.
دولت کنونی فرانسه حتی به اصول قانون اساسی خود نیز پایبند نیست. فرانسه براساس وجهی بنیادی از نظام سکولار، خود را کشوری لائیک می داند که در آن حکومت و دولت از دین و نهادهای دینی منفک شده اند. براساس این اصل پیروان ادیان و عقاید مختلف در برابر قانون برابر هستند. اما بسیاری از مسلمانان فرانسه معتقدند که نظام سیاسی در این کشور با استفاده از سکولاریسم به دنبال محدود کردن و هدف قرار دادن آنها هستند؛ به عنوان مثال با ممنوعیت حجاب مانع فعالیت های مسلمانان در صحنه های علمی و پیشرفت اجتماعی می شوند.
اخیرا نیز با تشدید محدودیت های مضاعف بر مراکز اسلامی و مساجد چهره ای دیگر از خشونت فرانسه نسبت به جوامع مسلمان نمودار شده است. رویه مقامات ارشد سیاسی از جمله رئیس جمهور در فرانسه در عمل این را نشان داده است که آنها دین اسلام را از سایر ادیان جدا کرده و مکرراً علیه آن جبهه‌گیری کرده اند.
قاتل واقعی معلم فرانسوی هتّاک کیست؟
احسان الفقیه"نویسنده و تحلیلگر اردنی در مقاله ای تحت عنوان "قاتل واقعی معلم فرانسوی کیست؟ "، به این موضوع پرداخته است:
با توجه به اظهارات و اقدامات آشکار رئیس جمهور فرانسه در خصومت با اسلام و ایجاد محدودیت های سختگیرانه و تکرار حوادث سریالی از اسلام هراسی در ماه های اخیر فرانسه، این احتمال مطرح می شود که جنایت مذکور، با هدف تشدید اقدامات محدودکننده علیه مسلمانان فرانسه و تعقیب آنها و مبارزه با اصل وجود اسلام در این کشور، از پیش برنامه ریزی شده بوده است.
هرچند به ظاهر قاتل، یک مسلمان چچنی معرفی شده است، اما عامل اصلی این جنایت، و هر جنایت مشابه دیگر، رئیس جمهور مکرون است که بدون منطق قانع کننده ای، آشکارا کاریکاتورهای اهانت آمیز علیه پیامبر اسلام را در چارچوب آزادی بیان قرار می دهد و به جای انتقاد از اقدام مجله «شارلی ابدو» در بازنشر کاریکاتورهای موهن به پیامبر، با حمایت از تعصبات افراطی اسلام ستیزانه، در مقابل احساسات دو میلیارد مسلمان می ایستد. این نادیده گرفتن احساسات ۶ میلیون مسلمان در فرانسه، نوعی حماقت سیاسی است که راه را برای افراط گرایی و خشونت هموار می کند.
اقدامات اسلام ستیزانه، میدان دادن به گروه های افراطی است
مقام‌های فرانسوی که از رشد باورهای افراطی در میان جامعه مسلمان کشور ادعای نگرانی می کنند، با این اقدامات افراطی علیه مسلمانان در واقع موجی از نگرانی ها و هرج و مرج را در جوامع مسلمان و غیرمسلمان به راه می اندازند.
مکرون با اقدامات اسلام ستیزانه خود در واقع به گروه های راست افراطی میدان داده است. وی که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ فرانسه با رقیبی از راستگراهای افراطی روبرو شده بود، اکنون به عنوان راه فرار از مخالفت ها و اعتراضات این گروه افراطی از گرایش های اسلام هراسی مایه گذاشته است.
اسلام ستیزی فرانسه اعتراض های بین المللی گسترده علیه این کشور برانگیخته است
اعتراض به سخنان مکرون در حمایت از اهانت به حقوق مسلمانان و انتشار کاریکاتورهای پیامبر اسلام در کشورهای اسلامی گسترش یافته است. در میان مقامات کشورهای مسلمان، ترکیه و قطر، پاکستان و ایران نیز واکنش های قاطعانه ای در برابر اقدامات و سخنان تحریک آمیز رئیس جمهوری فرانسه از خود نشان دادند که نقطه مشترک همه آنها این است که گفتار و رفتارهای عجیب مکرون را نشانه ای از بی خردی و ماجراجویی او خوانده اند.
«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران نیز در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «مسلمانان، قربانیان اصلی «فرقه نفرت» [وهابیت] هستند؛ فرقه‌ای که رژیم‌های استعمارگر به آن قدرت بخشیدند و توسط عمالشان به همه‌جا صادر کردند.»
وی ادامه داد: «توهین به ۱.۹ میلیارد مسلمان- و مقدسات آنها- به واسطه جنایات شنیع این افراط‌گرایان، سوءاستفاده‌ای فرصت‌طلبانه از آزادی بیان است. این‌چنین اقداماتی تنها بر آتش افراط‌گرایی می‌دمد.»
«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه وی را دچار اختلال عقلی دانست و به وی توصیه کرد که حتما به یک روانپزشک مراجعه کند. اردوغان همچنین مکرون را فردی «گمراه» خطاب کرد و گفت مکرون «به خاطر طرز برخوردش با میلیونها انسان معتقد از مذهبی دیگر باید معاینه روانی شود»
«عمران خان» نخست‌وزیر پاکستان نیز در واکنش به اظهارات ضداسلامی اخیر امانوئل ماکرون و انتشار کاریکاتورهای اهانت‌آمیز به ساحت مقدس پیامبر اکرم (ص) در حساب توئیتری خود نوشت: «عیار یک رهبر این است که انسان‌ها را متحد کند، همان کاری که ماندلا می‌کرد، نه اینکه آنها را متفرق کند. این زمانی است که رئیس‌جمهور ماکرون می‌تواند التیام‌بخش باشد و فضا را از تندروها بگیرد. دو قطبی‌سازی بیشتر و به حاشیه‌راندن، بی‌تردید منجر به افراط‌گرایی می‌شود.»
اعتراضات گسترده در جوامع اسلامی که از روز چهارشنبه (۳۰ مهر) در واکنش به اظهارات غیرعادی مکرون در حمایت از ضدّ فرهنگ اهانت به عقاید اسلامی آغاز شده، همچنان ادامه دارد. بسیاری از کشورهای عربی از جمله قطر، کویت، اردن و فلسطین کالاهای فرانسوی را نیز تحریم کردند.
دستاورد مکرون از اقدامات اسلام ستیزانه ناکامی است
رئیس دولت فرانسه با دستاویز قرار دادن کشته شدن معلم فرانسوی، با اهانت های مکرر به اعتقادات اسلامی، احساسات مذهبی میلیونها مسلمان در جهان را جریحه دار کرده و علاوه بر خشم جهانیان، باعث بایکوت کالاهای فرانسه در جهان اسلام نیز شده است.
به این ترتیب سخنان متهورانه و بی تدبیری مکرون نه تنها از منظر سیاست خارجی کشور فرانسه را در میان کشورهای مسلمان منفور کرده و روابط سیاسی و اقتصادی این کشور را با جوامع مسلمان متاثر کرده، بلکه در سطح ملی نیز خواسته های مردم را برنیاورده و بر ناامنی اجتماعی افزوده است.
آیا با کارنامه سیاهی که مکرون از سوءمدیریت در سطح ملی و اقدامات خام و نسنجیده جهانی از خود برجای گذاشته، انتظار دارد بار دیگر مردم فرانسه او را به ریاست دولت این کشور در سال ۲۰۲۲ برگزینند؟