در پیام منصور غلامی، به آیین بزرگداشت دکتر غلامعباس توسلی آمده است: آثار ارزشمند به جا مانده از وی در آموزش دانش‌آموختگان زیادی که بسیاری از آنها اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور هستند، نقش تعیین کننده‌ای داشته است.
غلامعباس توسلی متولد۱ خرداد ۱۳۱۴ در رشتخوار خراسان رضوی که در ۲۵ مهرماه امسال به دلیل کهولت سن درگذشت.
به گزارش چهارشنبه وزارت علوم، متن پیام تسلیت وزیر علوم که که توسط غفاری، معاون فرهنگی و اجتماعی وی قرائت شد، به شرح زیر است:
انالله و انا الیه راجعون
خبر درگذشت دکتر غلامعباس توسلی، استاد دانشگاه تهران موجب تاثر و تالم در جامعه علمی کشور و همکاران ایشان گردید. وی در خانواده بزرگ علوم اجتماعی ایران استادی نام آشنا و برخوردار از مراتب بلند علمی است که آثار ارزشمندی را از خود بر جای گذاشته و در آموزش دانش‌آموختگان زیادی که بسیاری از آنها اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور هستند، نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است.
دکتر توسلی در سال ۱۳۸۰ به‌عنوان پژوهشگر برجسته، در سال ۱۳۸۱ استاد برگزیده دانشگاه تهران و در سال ۱۳۸۳ استاد نمونه کشوری شناخته شده‌اند و در یازدهمین جشنواره بین‌المللی فارابی، به‌عنوان استاد پیشکسوت علوم انسانی ایران انتخاب و مورد تجلیل قرار گرفتند. افزون‌بر این در سمت‌های مختلف اجرایی دانشگاهی چون ریاست دانشگاه اصفهان، عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران، پایه‌گذاری انجمن جامعه‌شناسی ایران و رئیس دانشکده علوم اجتماعی خدمت کرده که بی‌گمان ثمرات این فعالیت‌ها در کارنامه پربار و پر برکت این استاد فرهیخته ماندگار خواهد ماند.
وظیفه خود می‌دانم فقدان این استاد گرانقدر را خدمت خانواده محترم آن مرحوم و همه دوستداران و عالمان علوم اجتماعی تسلیت عرض کنم و از درگاه ایزد متعال برای روح و روان ایشان آمرزش و مغفرت مسئلت نمایم.
او استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران بود که برای مدتی مشاور رادیو و تلویزیون جمهوری اسلامی ایران شد و سپس به ریاست دانشگاه اصفهان رسید. حضور در شورای عالی انقلاب فرهنگی، نخستین رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران و پایه گذاری رشته جامعه‌شناسی در دانشگاه شهید بهشتی را در کارنامه خود دارد.
وی در سال ۱۳۶۵ به سمت ریاست دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران منصوب شد.اما فعالیت وی در دانشگاه تهران پایان یافت.
توسلی با استفاده از امتیاز شاگردان رتبه اول زبان فرانسه به اروپا فرستاده شد و تحصیلات خود را در دانشگاه پاریس ادامه داد. وی در آنجا تصمیم به فراگیری جامعه‌شناسی گرفت.
عنوان پایان‌نامه اصلی او «جامعه سنتی ایران از دید اروپائیان: مقایسه دیدگاه انگلیسی‌ها و فرانسویان» و رساله فرعی «صنایع دستی ایران و جنبه‌های روان‌شناسی اجتماعی آن» بود.
از وی ۲۰ عنوان کتاب از جمله نظریه‌های جامعه‌شناسی، جامعه‌شناسی کار و شغل، جامعه‌شناسی دین و نیز ۶۰ مقاله علمی ـ پژوهشی منتشر شده است.