به گزارش ایرنا، در خلاصه این گزارش که روز چهارشنبه منتشر شد، آمده است: با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری ۳ نوامبر(۱۳ آبان) ایالات متحده، این کشور با خطر نامرسومی روبرو است. در حالی که آمریکایی‌ها در این مبارزات چند ساله به سطح خاصی از خشونت عادت کرده‌اند، اما در حافظه زنده با این انتظار واقع بینانه روبرو نشده‌اند که ممکن است رئیس جمهوری فعلی، نتیجه را رد یا خشونت مسلحانه ایجاد کند.
این در سال ۲۰۲۰ تغییر کرده است زیرا عوامل خطرزا در هر کشوری ظهور می‌کنند: دو قطبی سیاسی با مسائل نژادی و هویتی گره خورده است. ظهور گروه‌های مسلح با برنامه های سیاسی؛ شانس بالاتر از حد معمول مناقشه در نتیجه و مهمتر از همه، سخنان سمی رئیس جمهوری دونالد ترامپ و تمایل او به دادگاه برای پیشبرد منافع شخصی خود در تاریخ مدرن ایالات متحده سابقه ندارد.
خطر ناآرامی ممکن است در آخرین روزهای مبارزات انتخاباتی کاهش یابد اما تقریبا مسلم است که باقی می‌ماند و اگر هر یک از طرفین تصور کنند که در رای گیری تقلب شده است، این خطر افزایش می‌یابد.
در برخی از موارد، جای تعجب نیست که اکنون ایالات متحده با شبح خشونت انتخاباتی روبرو شده است. ایالات متحده شاهد برده‌داری، جنگ داخلی، غارتگری، اختلافات کارگری و پاکسازی قومی بومیان بوده است. زخم‌های آن میراث هرگز به طور کامل بهبود نیافته است.
این کشور مملو از اسلحه گرم است، سطح قتل با اسلحه با هیچ کشور پردرآمد دیگری قابل مقایسه نیست و جنبش برتری‌طلبی سفیدپوستان را در خود جای داده است که در حال رشد است. بی‌عدالتی نژادی، نابرابری اقتصادی و بی رحمی پلیس منشا مزمن تنش است که به صورت دوره‌ای به تظاهرات مسالمت‌آمیز گسترده و گاه ناآرامی‌های داخلی می‌انجامد. به عنوان مثال، قتل اخیر یک مرد سیاهپوست غیر مسلح، جورج فلوید، توسط پلیس در بزرگترین شهر مینیا پولیس در ایالت مینه سوتا در ۲۵ مه، موجی از اعتراض‌ها و ضد اعتراض‌ها را ایجاد کرد که با گذشت پنج ماه کاهش یافته اما کاملا فروکش نکرده است.
با این حال، بعید است که انتخابات ایالات متحده به تهدید تعطیلی منجر شود به گونه‌ای که ظرفیت و مقاومت نهادهای دموکراتیک کشور را زیر سال ببرد، یا نشان دهد که استفاده یا تهدید زور ممکن است بر نتیجه تاثیر بگذارد. روزنامه‌نگاران و مورخان معمولا به دو انتخابات قبلی استناد می کنند که با رقابت ۲۰۲۰ شبیه است. انتخابات ۲۰۰۰ چنان نزدیک بود که در روز انتخابات برنده مشخص نبود. دادگاه عالی، شمارش مجدد آرا را در فلوریدا متوقف کرد و ریاست جمهوری را به جورج دبلیو بوش سپرد. انتخابات ۱۸۷۶ چنان مشاجره برانگیز بود که چهار ایالت آرای ثبت شده را به کنگره فرستادند. در هر دو مورد، اختلافات به خشونت کشیده نشد: رقیب بوش، ال گور، رای دادگاه عالی را پذیرفت، در حالی که در سال ۱۸۷۶ یکی از نامزدها اساسا کاخ سفید را برای پایان دادن به اشغال جنوب توسط فدرال پس از جنگ داخلی، کاخ سفید را معامله کرد. (۱۸۶۱-۱۸۶۵) حفظ صلح اما آغاز دوره جدایی‌طلبی جیم کرو.
در این شرایط، مسئولیت همه مقامات در هر سطح از دولت، شرکای خارجی، جامعه مدنی و رسانه‌ها باید پیش‌بینی منابع اصطکاک و نارضایتی در جامعه رای‌دهندگان باشد و به سرعت به آنها بپردازند.
در مدت زمان محدودی که تا انتخابات باقی است، دولت‌های ایالتی و محلی باید خود را کاملا با ابزار قانونی که در اختیار دارند آشنا کنند و با بهره‌گیری از حمایت جامعه مدنی از آنها رای‌گیری و شمارش آرا به صورت منظم و بدون رفتارهای خشن و شتاب‌زده انجام شود.
رسانه‌های سنتی و اجتماعی باید اقدامات احتیاطی بیشتری را انجام دهند تا برندگان را به ویژه در "ایالات نبرد انتخاباتی" که احتمالاً حاشیه آنها کم است پیش از موعد مشخص نکنند. آنها نباید زمینه ای را برای نامزدها فراهم کنند تا قبل از مشخص شدن نتیجه، خود را پیروز اعلام کنند یا اطلاعات غلط مخرب را گسترش دهند. برخی در این راستا گام برداشته‌اند، اما این چالش نیاز به مدیریت مداوم دارد.
روسای دولت‌های خارجی هم باید بدون در نظر گرفتن هرگونه فشار احتمالی از سوی ایالات متحده برای انجام اقدامات دیگر، از ارائه تبریک خودداری کنند. اگر حوادث به شکل ناخوشایندی درآیند، رهبران سیاسی داخلی و خارجی که به راحتی به ترامپ و محافل داخلی او دسترسی دارند باید به طور خصوصی و علنی به آنها بگویند که اگر بخواهند در جدول نتایج دخالت کنند، هیچ حمایتی نخواهند داشت یا در صورت باخت، باید قدرت را به طور مسالمت‌آمیز منتقل کنند.
در این میان، رهبران سیاسی ایالات متحده در هر سطح باید از دو کاندیدای فرمانداری ایالت یوتا پیروی کنند که به تازگی یک اطلاعیه منتشر کردند که در آن آنها به صلح و روند مسالمت‌آمیز دموکراتیک متعهد شده‌اند. در حالت ایده آل، رهبران بیشتری به نمایندگی از دو حزب سیاسی مهم کشور - دموکرات ها و جمهوری‌خواهان - پیش از رای گیری گرد هم آیند تا وعده‌های علنی مشابه بدهند.
عدم موفقیت نهادهای دموکراتیک در ارائه یک انتخابات مسالمت‌آمیز و بسته به نتیجه، انتقال قدرت در ایالات متحده برای مردم آمریکا، برای اداره کشور، برای اعتبار ملت و در نتیجه نفوذ آن در خارج و برای خارجی‌ها بد خواهد بود. شرکایی که (حتی پس از چهار سال ترامپ) هنوز برای اقدامات ثبات و امنیت به ایالات متحده مراجعه می کنند. با خوش شانسی و شاید کمی کمک از طرف دوستانش ، ایالات متحده هنوز هم می تواند از مشکلات انتخاباتی جلوگیری کند و برای شروع ترمیم شکستگی‌های اجتماعی که به خطرناک شدن این کشور کمک کرده است، آماده شود.