به گزارش روز یکشنبه ایرنا، پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ نشان داد که مهم‌ترین عامل در پیروزی و یا شکست یک نامزد، کسب اکثریت آرائی که مردم به صندوق انداخته‌اند نیست، بلکه تعداد آراء مجمع گزینشگران (Electoral College) است که سرنوشت انتخابات را رقم می‌زند. هر نامزد برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری از مجموع ۵۳۸ رأی به حداقل ۲۷۰ رأی گزینشگران این مجمع نیاز دارد تا بتواند به کاخ سفید راه یابد. وی توانست رأی ۳۰۴ گزینشگر را به خود اختصاص دهد در حالی که آراء مردمی هیلاری کلینتون ۲ درصد از او بیشتر بود.
طبق قوانین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، بر اساس جمعیت، سهمیه‌ای از گزینشگران به هر ایالت اختصاص داده می‌شود که برابر است با تعداد نمایندگان آن ایالت در مجلس و سنا. به‌عنوان مثال، کالیفرنیای ۳۹ میلیونی ۵۵ گزینشگر و آلابامای ۵ میلیونی ۹ گزینشگر سهمیه دارند.
علاوه بر رئیس‌جمهوری، اعضای این مجمع نیز با آرا مستقیم رأی‌دهندگان انتخاب شده و پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری رأی خود را به نامزد مورد نظرشان می‌دهند. هر نامزدی که آرا مردمی یک ایالت را به دست آورد به صورت خودکار آرا کل گزینشگران آن ایالت را به دست می‌آورد.
هر یک از احزاب سیاسی پیش از برگزاری انتخابات یک فهرست از گزینشگران پیشنهادی را تهیه و به مسئولان برگزاری انتخابات ارائه می‌دهند. اعضای فهرست حزب برنده (در هر ایالت) به مجمع گزینشگران راه خواهند یافت (دو ایالت مین و نبراسکا از این موضوع مستثنا هستند و سازوکار متفاوتی دارند). اصل دوم قانون اساسی آمریکا تصریح می‌کند که هیچ نماینده، سناتور یا فرد دارای سمت مدیریتی در دستگاه‌های دولتی نمی‌تواند به‌عنوان گزینشگر معرفی شود.
اعضای مجمع گزینشگران ۱۴ دسامبر (۲۴ آذر) امسال در ایالات خود گرد آمده و در یک رأی‌گیری نهایی، رئیس‌جمهوری بعدی را انتخاب می‌کنند.