به گزارش روز دوشنبه ایرنا، مرکز آمار در هر فصل نرخ تورم تولیدکننده بخش معدن را منتشر می‌کند. در گزارش فصل تابستان نیز تغییرات شاخص قیمت تولیدکننده بخش معدن نسبت به فصل قبل (تورم فصلی) در تابستان ١٣٩٩ به ۳۲.۳ درصد رسید که در مقایسه با فصل قبل از آن برابر ١٦.٢ درصد افزایش دارد.
تورم فصلی مربوط به گروه استخراج زغال سنگ معادل ٤٨.٥ درصد، استخراج کانه‌های فلزی ٣٥.٤ درصد و استخراج سایر معادن ١٢.٥ درصد بوده است. تورم فصلی هر دو گروه عمده استخراج زغال سنگ و استخراج کانه‌های فلزی در مقایسه با فصل قبل افزایش داشته است. تورم فصلی گروه استخراج سایر معادن در مقایسه با فصل قبل با کاهش روبرو بود.
همچنین نرخ تورم تولیدکننده بخش معدن نسبت به فصل مشابه سال قبل (تورم نقطه به نقطه) در فصل تابستان ١٣٩٩ به ۶۹.۱ درصد رسید که در مقایسه با بهار امسال، ٣٦.٧ واحد درصد افزایش داشته است. به عبارتی، میانگین قیمت دریافتی توسط فروشندگان مواد معدنی به ازای فروش محصولاتشان در داخل کشور، در فصل تابستان ١٣٩٩ نسبت به فصل تابستان ١٣٩٨ افزایش ٦٩.١ درصدی دارد.
علاوه براین در فصل مورد بررسی تورم نقطه به نقطه مربوط به گروه استخراج زغال سنگ معادل ۸۴ درصد، استخراج کانه‌های فلزی ٧٤.٤ درصد و استخراج سایر معادن ٤١.٤ درصد است. تورم نقطه به نقطه در هر سه گروه عمده استخراج زغال سنگ، استخراج کانه‌های فلزی و استخراج سایر معادن در مقایسه با فصل بهار ١٣٩٩ افزایش داشت.
براساس این گزارش نرخ تورم تولیدکننده بخش معدن در چهار فصل منتهی به فصل تابستان ١٣٩٩ نسبت به دوره مشابه در سال قبل (تورم سالانه) به ۴۴ درصد رسید که نسبت به بهار امسال ٦.٣ درصد افزایش نشان می‌دهد.
برابر این گزارش در فصل مورد بررسی، تورم سالیانه مربوط به گروه استخراج زغال سنگ برابر با ٧٢.٨ درصد، استخراج کانه‌های فلزی ٤٣.٨ درصد و استخراج سایر معادن ٣٥.٤ درصد است.
به گزارش ایرنا، شاخص بهای تولیدکننده مانند شاخص بهای مصرف‌کننده (CPI) از جمله شاخص‌های قیمتی است که در بررسی روند سطح قیمت‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. شاخص بهای تولیدکننده یکی از معیارهایی است که به منظور سنجش عملکرد اقتصادی، از سطح عمومی قیمت‌ها محاسبه و منتشر می‌شود. از این رو، تاثیر قابل‌توجهی بر تصمیم‌گیری صاحبان صنایع، سرمایه‌گذاران و حتی سیاستمداران خواهد داشت. هدف از محاسبه شاخص بهای تولیدکننده، اندازه‌گیری تغییرات قیمت‌هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می‌کنند. به عبارت دیگر می‌توان عنوان کرد که این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبداء تولید را در نظر می‌گیرد.
هر افزایش یا کاهش قیمت در شاخص بهای تولیدکننده با یک وقفه زمانی در شاخص بهای مصرف‌کننده نیز مشاهده می‌شود. از این رو از تغییرات شاخص بهای تولیدکننده به عنوان پیشگویی برای تورم عنوان می‌کنند. علاوه بر این، شاخص بهای تولیدکننده روند تغییرات قیمت‌ها را از دیدگاه تولیدکننده و خریدار در بخش‌های مختلف اقتصادی (کشاورزی، صنعت و خدمات) نشان می‌دهد.