بدون شک منصور پورحیدری یکی از مردان بزرگ و تاثیر گذار تاریخ باشگاه استقلال محسوب می‌شود. مردی که افتخارات با ارزشی را برای آبی‌پوشان تهرانی رقم زد و می‌توان گفت اگر استقلال عنوان پرافتخارترین تیم ایران در قاره کهن را یدک می‌کشد تداوم حیات خود را مدیون مردی است که هواداران به او لقب «پدر» داده‌اند.
منصور پورحیدری در ۶ بهمن ۱۳۲۴ در حوالی میدان خراسان تهران به دنیا آمد.
مرحوم پورامیر اولین کسی بود که استعداد پورحیدری را کشف کرد.
او معلم منصور پورحیدری بود. اولین تیم رسمی پورحیدری تیم دخانیات بود که به نوعی وابسته به باشگاه دارایی محسوب می‌شد.
پورحیدری در ابتدای دوران بازیگری‌اش در پست مدافع میانی بازی می‌کرد اما پس از مدتی مربیانش تشخیص دادند که بهتر است از او در پست دفاع راست استفاده کند.
او در سال ۴۵ از تیم دارایی با وجود قهرمانی در لیگ باشگاه‌های تهران، جدا شد و به تیم استقلال پیوست.
پورحیدری تا آخر دوران بازیگری‌اش در استقلال بازی و با پیراهن آبی از فوتبال خداحافظی کرد. در روزهای بازی در استقلال، افتخارات زیادی را در مستطیل سبز به دست آورد. قهرمانی در باشگاه‌های تهران، قهرمانی در باشگاه‌های ایران، جام دوستی، سه دوره قهرمانی جام میلز هندوستان، سومی در جام باشگاه‌های آسیا و در نهایت قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا در سال ۴۹ افتخاراتی بود که او با پیراهن آبی به دست آورد.
پورحیدری بعد از کنار گذاشتن فوتبال در سن ۳۰ سالگی مدت کوتاهی دستیار رایکوف سرمربی وقت استقلال شد. رایکوف تا سال ۵۳ سرمربی استقلال بود و بعد از آن علی دانایی‌فرد هدایت آبی‌ها را بر عهده گرفت و در همان زمان هم پورحیدری دستیار دانایی‌فرد بود. در سال ۵۴ جکیچ سرمربی استقلال شد و او هم پورحیدری را به عنوان دستیار خود انتخاب کرد.
اولین تجربه سرمربی‌گری پورحیدری در تیم امید استقلال بود. او اولین سرمربی تیم امید استقلال هم محسوب می‌شود.
در سال ۵۹ و بعد از جدایی پورحیدری از استقلال او به کشور امارات رفت و در کنار جکیچ در باشگاه الاهلی امارات مشغول به کار شد. او در سال ۶۲ بار دیگر به استقلال بازگشت و با این تیم به قهرمانی رسید.
بدون شک بزرگ‌ترین افتخار منصور پورحیدری در دوران مربی‌گری در رده باشگاهی، قهرمانی با استقلال در جام باشگاه‌های آسیا در سال ۱۹۹۰ میلادی بود. تیمی که در آن ستاره‌های زیادی از جمله احمدرضا عابدزاده، برادران بیانی، امیر قلعه‌نویی، مهدی فنونی‌زاده، مجید نامجو مطلق، عبدالعلی چنگیز، رضا احدی، صمد مرفاوی، رضا حسن‌زاده، صادق ورمزیار، عباس سرخاب و... حضور داشتند و پایه‌گذار این نسل طلایی استقلال هم خود مرحوم پورحیدری بود.
یکی از نقاط عطف دوران مربی‌گری منصور پورحیدری زمانی بود که هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده گرفت. او این تیم را در سال ۱۹۹۸ میلادی قهرمان بازی‌های آسیایی بانکوک تایلند کرد. پورحیدری دوران خوبی را در تیم ملی فوتبال ایران پشت سر گذاشت.
دوران پورحیدری در تیم ملی چندان ادامه‌دار نبود و او در یک اقدام غافلگیر کننده برای کمک به استقلال از تیم ملی کناره‌گیری کرد. در آن دوره سوکوموروخوف سرمربی روس‌تبار استقلال نتایج بدی را با این تیم می‌گرفت و بعد از دعوت علی فتح‌الله‌زاده از پورحیدری، او عطای تیم ملی را به لقایش بخشید و به استقلال برگشت.
منصور پورحیدری با عناوینی مثل مدیر فنی، عضو هیات مدیره و یا سرپرست در کنار استقلال بود و در این میان هواداران استقلال به او لقب پدر استقلال را داده‌اند.
منصور پورحیدری ۳۰۹ بار به عنوان سرمربی روی نیمکت استقلال نشست و با این تیم به افتخارات قابل توجهی رسید.
او ۱۸ بار به عنوان سرمربی هدایت استقلال را در شهرآوردهای پایتخت بر عهده داشت که حاصل آن ۶ پیروزی، ۸ مساوی و ۴ باخت بود.
پورحیدری در ۱۴۷ آبان ۹۵ پس از پشت سر گذاشتن دوران سخت بیماری، درگذشت تا حسرتی بزرگ را در دل استقلالی‌ها بگذارد.