به گزارش ایرنا، ۷۷ روز قبل بود که نوزدهمین دوره لیگ برتر پس از حدود یک سال، در فرسایشی ترین حالت ممکن به اتمام رسید و حالا در آستانه آغاز بیستمین دوره هستیم. هیچ‌وقت سابقه نداشته که فصل فوتبالیِ کشورمان از اواسط آبان ماه آغاز شود اما کرونا، همه چیز را از جمله فوتبال، تحت الشعاع خود قرار دارد.
سال ۱۳۸۰ فوتبال ایران به اصطلاح حرفه‌ای شد و نامش از لیگ آزادگان به لیگ برتر تغییر پیدا کرد. از آن دوره حالا حدود ۲۰ سال می گذرد و نوزاد سال ۸۰ به یک جوان ۲۰ ساله تبدیل شده است. جوانی که بلوغ را رد کرده و حالا در آغاز جوانیست. جوانی که انتظار داشتیم خیلی سر حال‌تر و قبراق‌تر باشد ولی نیست. جوانی که گمان می کردیم مشکلات کمتری را دور و بر خود داشته باشد تا بتواند با فراغ بال توانایی‌هایش را بروز دهد اما اینطور نشد. با این وجود همین جوانِ نه چندان خوش قد و قامت و آینده دار را دوست داریم. او فرزند ارشد خانواده رنج کشیده فوتبال است و بودنش، ولو با انبوهی از ضعف‌ها، از نبودنش بهتر است. ما این فرزند را دوست داریم؛ تحت هر شرایطی و از اینکه دوباره بعد از قریب به سه ماه می بینمش، خوشحال هستیم.
پنجره نقل و انتقالاتی چند تیم همچنان بسته است. یک بازی از هفته نخست به دلیل عدم آمادگی ۲ تیم لغو شده است. فقط ۲ تیم سرمربی ابتدای فصل قبل خود را نگه داشته اند. یک تیم پیش از آغاز فصل جدید سرمربی‌اش را تغییر داد. اکثریت قریب به اتفاق تیم‌ها تعدادی زیادی بازیکن از دست دادند و کُلی بازیکن به خدمت گرفتند و چیزی به نام ثبات وجود ندارد. چندین بازیکن بعد از امضای قرارداد با تیم جدید خود، قراردادشان را فسخ کردند و به طرز مشکوکی جدا شدند. دلال‌ها همچنان در نزدیکی زمین تمرین تیم‌ها مشاهده می‌شوند. خارجی‌های جدید با درب بسته مواجه شدند و تعدادشان به حداقل رسیده است. کرونا باعث شده تا بازی ها بدون تماشاگر باشد. سازمان لیگ بدون در نظر گرفتن مردمی که نمی توانند به ورزشگاه بیایند مسابقات را با فاصله زمانی کم برگزار می کند و امکان تماشای بهتر بازی ها را از فوتبالدوستان گرفته است و .....
با این حال و با وجود همه این کاستی‌ها، خواسته و ناخواسته چشم انتظار آغاز فصل جدید هستیم. اینکه دوباره در ورزشگاه‌های خالی و از قاب تلویزیون با کیفیت پخشی ضعیف، بازی های صفر بر صفر را تماشا کنیم و شاهد کنفرانس مطبوعاتی های شبیه و یکسانِ مربیان باشیم. فوتبال همیشه جایگاه ویژه ای نزد مردم داشته که این جایگاه برای هر رشته دیگری غیر قابل دسترسی است. فوتبال، شور و شوق را به جامعه برمی گرداند؛ آن هم در این روزهایی که کرونا بیداد می کند و مشکلات اقتصادی به قوت خود باقیست. در چنین موقعیتی تماشای بازی تیم های محبوب داخلی می تواند تا حد زیادی، ولو برای چند ساعت، ذهن ها را کمی استراحت بدهد.
حالا لحظه شماری می کنیم برای آغاز بازی های لیگ بیستم. ببیینیم این جوان ۲۰ ساله در این شرایط خاص چه چیز جدیدی را برای عرضه خواهد داشت. او در این فصل هم مانند سال قبل نقش مهمتر و جهادی تری در جامعه ایفا می کند و نگاه های زیادی را متوجه خود می بیند. از طرفی بدون شک با آغاز دوباره فوتبال در ایران، سیاستمدارانِ میلیونیِ این روزهای کشورمان که به تازگی خودی نشان داده‌اند و شاهد کارشناسی‌هایشان در مسائل انتخاباتی دیگر کشورها هستیم، این خرقه نو را از تن در می آورند و به کارشناسی فوتبال برمی‌گردند. پس می رویم به استقبال تولد بیست سالگی این جوان؛ یعنی لیگ برتر ایران.